Aim: Pancreatic steatosis is the fat accumulation in the
pancreatic parenchyma. It is suggested that pancreatic fat infiltration may
play an important role in the prognosis of diseases such as diabetes,
malignancy and pancreatitis, leading to some inflammatory processes and
fibrosis, and may even play an etiological role in the progress of
pancreas-related diseases. However, a limited number of studies on pancreatic
steatosis are available in the literature.
The aim of this study was to investigate the relation of
pancreatic steatosis with age, sex, hepatic steatosis, subcutaneous fat tissue
and visceral fat tissue thickness.
Methods: Hundred patients without a history of previously
known pancreas disease or diabetes mellitus were included in the study. All
patients had gone under abdominal tomography scan for a suspected kidney stone.
Pancreas density, visceral and subcutaneous fat tissue thickness were reviewed
retrospectively. The presence of coexisting hepatosteatosis was investigated.
Results: Pancreatic steatosis was detected in 54% of 100
cases examined. There were no
significant difference between the pancreatic steatosis and normal pancreas
groups in terms of gender and subcutaneous fat tissue thickness (p=0.115 and p=0.511,
respectively). Pancreatic steatosis increased significantly with increasing age
and visceral fat tissue thickness (p=0.001 and p = 0.001, respectively). The
incidence of hepatic steatosis was 42% in patients with pancreatic steatosis.
Conclusion: According to our results, pancreatic
steatosis increases with age and increased visceral fat tissue thickness. Thus,
elderly patients with increased visceral fat tissue must be investigated for
pancreatic steatosis.
Amaç: Pankreatik yağlanma, pankreas parankiminde yağ
birikimidir. Bazı inflamatuar süreçlere ve fibrozise yol açarak diyabet,
malignite, pankreatit gibi hastalıkların prognozunda etkili olabileceği ve
hatta pankreasla ilgili hastalıkların gelişiminde etiyolojik rol oynayabileceği
öne sürülmektedir. Pankreatik yağ birikiminin yaşla, cinsiyetle ve obeziteyle
artış gösterdiği düşünülmektedir. Ancak
literatürde pankreas yağlanması ile ilgili sınırlı sayıda çalışma mevcuttur.
Bu çalışmada pankreas yağlanmasının; yaş, cinsiyet,
subkutan yağ doku kalınlığı, visseral yağ doku kalınlığı ve hepatosteatoz ile
ilişkisini araştırmak amaçlandı.
Yöntemler: Araştırmaya; bilinen pankreas hastalığı ve
diabetes mellitus öyküsü bulunmayan, üriner sistem taşı araştırılması amacıyla
tomografi incelemesi yapılan 100 olgu dahil edildi. Retrospektif olarak yeniden
değerlendirilen tomografi görüntüleri üzerinden pankreas parankim dansitesi,
visseral ve subkutan yağ doku kalınlıkları ölçüldü. Eşlik eden hepatosteatoz varlığı
araştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 olgunun %54’ünde
pankreatik yağlanma saptandı. Pankreatik yağlanma olan ve olmayan olgular
karşılaştırıldığında; cinsiyet ve subkutan yağ doku kalınlığı açısından fark
yoktu (sırası ile p=0,115 ve p=0,511). Pankreas yağlanması yaş ve visseral yağ
doku kalınlığı arttıkça istatistiksel olarak anlamlı şekilde artmıştı (sırası ile p=0,001ve p = 0,001). Pankreatik yağlanması
olan olgularda karaciğer yağlanması insidansı %42 olarak bulundu.
Sonuç: Bulgularımıza göre; yaş ve visseral yağ doku kalınlığı
arttıkça pankreas yağlanması da artış göstermiştir. Bu nedenle visseral yağ
doku kalınlığı artmış, ileri yaştaki olgular pankreas yağlanması açısından da araştırılmalıdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orjinal Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 2 |