Sivas Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Türkiye Orijinli Yerel Bezelye (Pisum sativum L.) Genotiplerinin Bazı Besin Elementi İçerikleri Bakımından Değerlendirilmesi

Yıl 2017, Cilt: 14 Sayı: 2, 7 - 11, 31.12.2017

Tolga Karaköy Ahmet Demirtaş

https://doi.org/10.25308/aduziraat.303254

Cited By: 1

Öz

Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas Meslek Yüksekokulu, Bitkisel ve Hayvansal Üretim Bölümü, araştırma deneme alanında, 2016 yılı yetiştirme sezonunda yürütülen bu araştırmada; ülkemizin farklı bölgelerinden toplanmış olan toplam 81 adet yerel bezelye genotipi ile 4 ticari çeşit Sivas ekolojik koşullarında besin elementi düzeylerinin saptanması amacı ile tesadüf blokları deneme desenine göre yetiştirilmiştir. Araştırmada, bezelye genotipleri ve ticari çeşitlerinde protein, fosfor (P), potasyum (K), demir (Fe), çinko (Zn), bakır (Cu) ve mangan (Mn) gibi makro ve mikro besin elementi konsantrasyonları incelenmiştir.

Araştırma sonucunda bezelye genotipleri arasında besin elementi konsantrasyonları bakımından yüksek düzeyde varyasyona rastlanmıştır. Besin elementleri konsantrasyonları Protein (%14.19−28.81), P (%0.388−0.860), K (%0.52−1.88), Fe (41.0−690.2 mg/kg), Zn (28.7−103.4 mg/kg), Cu (9.8−28.6 mg/kg) ve Mn (10.2−40.3 mg/kg) arasında değişim göstermiştir. Bezelye yerel genotiplerinin besin elementi konsantrasyonları, ticari çeşitlerden önemli düzeyde yüksek bulunmuştur. Elde edilen bulgular, Türkiye orijinli bezelye genotiplerinin besin elementi konsantrasyonları bakımından oldukça yüksek düzeyde varyasyona sahip olduğu ve bu genotiplerin bezelye ıslah programlarında kalite özelliklerinin iyileştirilmesi için kullanılabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

yerel genotip, bezelye, besin elementleri

Evaluation of Turkey Origined Local Pea (Pisum sativum L.) Genotypes Grown in Sivas Ecological Conditions in Term of Some Nutrient Contents

Öz

This research was conducted in the research field of Sivas Vocational School, Department of Plant and Animal Production, Cumhuriyet University. In this research, 81 local pea genotypes and 4 commercial varieties gathered from different regions of our country were grown in randomized complete block design with the aim of determining the level of nutrients. In the survey, macro and micro nutrient contents like nitrogen (N),  phosphorus (P), potassium (K), iron (Fe), zinc (Zn), Cupric (Cu) and manganese (Mn) were examined in pea genotypes and commercial varieties.

As a result of the research, high level of variation was seen among genotypes in terms of nutrient content. Nutrient contents showed variance as protein (14.19−28.81%), P (0.388−0.860%), K (0.52−1.88%), Fe (41.0−690.2 mg/kg), Zn (28.7−103.4 mg/kg), Cu (9.8−28.6 mg/kg) and Mn (10.2−40.3 mg/kg). Nutrient content of pea local genotypes were considerably higher than those commercial varieties. The obtained findings indicate that Turkey origined pea genotypes have high level variation in terms of nutrient contents and these genotypes can be used in pea breeding program for improving quality features.

Anahtar Kelimeler

pea, local genotype, nutrients element

Kaynakça

• Anonim (2016) Devlet Meteoroloji İşleri Bölge Müdürlüğü Kayıtları, Sivas.
• Arntfield SD, Beta T, Cenkowski S (2010) Hydration properties of different varieties of Canadian field peas (Pisum sativum) from different locations. Food Research International 43:520-525.
• Bremner JM (1965) “Method of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Methods”, American Society of Agronomy Inc. Madison, Wise S-1149-1178, USA.
• Davies DR (1976) Peas, In: Simmonds N.W. (ed), volution of crop plants. Longman, London, pp. 172-174.
• Dolezel J, Greilhuber J (2010) Nuclear genome size. Are we getting closer? Cytometry 77, 635-642.
• Gesto-Seco, E.M., Moreda-Pineiro, A., Bermejo-Barrera, A. ve Barrera-Bermejo, P. 2009. “Multi-element determination in raft mussels by fast microwave-assisted acid leaching and inductively coupled plasma-optical emission spectrometry”, Talanta, 72, 1178-1185.
• Govorov LI (1937) Pisum Pp. 231-336 in N.I. Vavilov and E.V. Wulff, eds. Flora of Cultivated Plants. IV. Grain Leguminosae. State Agricultural Publishing Company, Moscow, Leningrad.
• Hagedorn DJ (1984) Compendium of pea disases. University of Wisconsin-Madison.
• Höslin SM (1964) Gemüsebau. Erzeugung und Absatz. Bayerischer Landwirtschaft verlag Gm BH, Munchen.
• Kacar B, İnal A (2008). Bitki Analizleri. Nobel yayın dağıtım.
• Karayel R, Bozoğlu H (2008) Türkiye’nin Farklı Bölgelerinden Toplanan Yerel Bezelye Populasyonunun Bazı Agronomik Özellikleri. OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 2008, 23(1):32-38.
• Lewis G, Schrirer B, Mackinder B, Lock M (2005) Legumes of the World; Royal Botanical Gardens: Kew, UK.
• Murphy J, Riley JP (1962) A modified single solution for the determination of phosphate in natural waters. Analtica Chemica Acta 27, 31-36.
• Nikolopoulou D, Grikorakis K, Stasini M, Alexis MN, Iliadis K (2007) Differences in chemical composition of field pea (Pisum sativum) cultivars: Effects of cultivation area and year. Food Chemistry 103(2007) 847-852.
• Özdemir S (2002) Yemeklik Baklagiller. Hasad Yayıncılık, İstanbul.
• Özer S, Karakoy T, Toklu F, Baloch FS, Kilian B, Özkan H (2010) Nutritional and physicochemical variation in Turkish kabuli chickpea (Cicer arietinum L.) landraces. Euphytica 175:237-249.
• Ozer S, Tümer E, Baloch FS, Karakoy T, Toklu F, Ozkan H (2012) Variation for nutritional and cooking properties among Turkish field pea landraces. J.Food Agric. Environ. 10, 324e329.
• Shoemaker JS (1953) Vegatable growing. John Wiley and Sons Inc., New York, Chapman and Hall Ltd., London.
• Singh N, Kaur N, Rana JC, Sharma SK (2010) Diversity in seed and flour properties in field pea (Pisum sativum) germplasm. Food Chemistry 122 (2010) 518-525.
• Skrypetz S (2004) Dry peas: situation and outlook. Agriculture and Agri-Food Canada, Market Analysis Division. Bi-weekly Bulletin, (17): 1–10.
• Şehirali S (1988) Yemeklik Tane Baklagiller Ders Kitabı. Ankara Üniversitesi Zir. Fak. Yayınları, No:224.
• Tekeli AS, Ateş E (2003) Yield and its Components in Field Pea (Pisum arvense L.) Lines. Journal of Central European Agriculture, 4(4):313-318.
• Wang N, Hatcher DW, Warkentin TD, Toews R (2010) Effect of cultivar and environment on physicochemical and cooking characteristics of field peas (Pisum sativum). Food Chemistry 118:109- 115.
• Watts RL (1954) The vegatable growing business. Orange Judd Publishing Co. Inc., New York.
• Yücel C, Baloch FS, Özkan H (2009) Genetic analysis of some physical properties of bread wheat grain (Triticum aestivum L. Em Thell). Turkish Journal of Agriculture and Forestry 33:525-535.