Approaches in Measurement and Evaluation and Self-Efficacy in the Use of Technology for Measurement and Evaluation For

Yıl 2009, Sayı: 3, 35 - 54, 01.06.2009

Ahmet Naci Çoklar Levent Vural Yusuf Levent Şahin

Öz

This study aims to determine how sufficient preservice teachers feel regarding the use of technology for measurement and evaluation as well as which approaches in measurement and evaluation they could use in their professional lives. This study uses a survey method and 364 students who took or were taking the measurement and evaluation course offered in the 2007-2008 teaching year at the Faculty of Education at Anadolu University participated. A survey developed by the research was used as a data gathering tool. The study concluded that while preservice teachers found themselves “sufficient” regarding most traditional approaches in measurement and evaluation, participants found themselves “more sufficient” regarding alternative approaches (i.e. project, observation, portfolio, problem solving and interviews). Participants also found themselves “highly” sufficient regarding the use of technology for measurement and evaluation. Regarding the use of technology for measurement and evaluation; male participants, participants with computers in their place of residence participants with internet access in the place of residence felt “more sufficient” compared respectively to female participants, participants without computers in their places of residence and participants without internet access in their places of residence. There is meaningful differentiation regarding self-efficacy in teaching programs.

Anahtar Kelimeler

Measurement and evaluation, ICT use, Measurement and evaluation and technology, Educational use of t

ÖĞRETMEN ADAYLARININ UYGULAYABİLECEKLERİ ÖLÇME-DEĞERLENDİRME YAKLAŞIMLARI İLE ÖLÇMEDEĞERLENDİRME AMAÇLI TEKNOLOJİ KULLANIM ÖZYETERLİKLERİ

Öz

Bu araştırmada öğretmen adaylarının alternatif ve geleneksel ölçme-değerlendirme yaklaşımlarından meslek yaşamlarında hangilerini uygulayabilecekleri ile ölçme ve değerlendirme amaçlı teknoloji kullanımı konusunda kendilerini ne kadar yeterli gördüklerini belirlemek amaçlanmıştır. Tarama modelindeki bu araştırmaya, 2007–2008 öğretim yılında Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ndeki öğretmenlik programlarında ölçme ve değerlendirme dersini alan 364 öğretmen adayı katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen ölçme aracı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmen adaylarının geleneksel ölçme-değerlendirme yaklaşımlarının çoğunda kendilerini “yeterli” görmelerine karşın, alternatif yaklaşımlarda (proje, gözlem, ürün dosyası, problem çözme ve görüşme gibi) kendilerini “daha yeterli” görmüşlerdir. Öğretmen adayları ölçme-değerlendirme amaçlı teknoloji kullanımı konusunda da kendilerini “ileri” düzeyde yeterli bulmuşlardır. Ölçme-değerlendirme amaçlı teknoloji kullanımı konusunda erkek adaylar kadın adaylara, kaldığı yerde bilgisayar olan adaylar olmayanlara, kaldığı yerde internet erişimi olan adaylar ise olmayanlara göre kendilerini teknoloji kullanımı konusunda “daha yeterli” görmüşlerdir. Öğretmenlik programları arasında özyeterlikler bakımından anlamlı bir farklılık bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ölçme-değerlendirme, BIT kullanımı, Ölçme-değerlendirme ve teknoloji, Eğitim amaçlı teknoloji kullanımı.

Kaynakça

• AKKOYUNLU, B. ve ORHAN, F. (2003). “Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi (BÖTE) Bölümü Öğrencilerinin Bilgisayar Kullanma Öz Yeterlik İnancı ile Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki”, The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(3).
• ALOBIEDAT, A. (2005). “Comparing Pre-Service Technology Standards With Technology Skills Of Special Educators In Southwestern Michigan”. International Journal of Instructional Media Vol. 32(4), 385-395.
• ATILGAN, H.(2007). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
• BADEMCİ, V. (1998). Performans Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
• BANDURA, A. (1986), Social Foundations of Thought and Action:A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs: N.J.Prentice –Hall.
• BASHAM, J., PALLA, A. ve PIANFETTİ, E. (2005). “An Integrated Framework Used to Increase Preservice Teacher NETS-T Ability”. Jornal of Technology and Teacher Education, 13(2), 257-276.
• BEKİROĞLU, F.O. (2006). “Ölçme ve Değerlendirmede Alternatif Yöntemler ve Portfolyo Kullanımı”. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt1, Sayı 1.
• ÇAKAN, M. (2004). “Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Ortaöğretim”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, (37) 2, 99-114.
• DOĞAN, M. (2007). “İlköğretim Matematik Aday Öğretmenlerini Ölçme ve Değerlendirme Yaklaşımlarına İlişkin Görüşleri”. XVI. Eğitim Bilimleri Kongresi. 5–7 Eylül 2007, Tokat: Gaziosmanpaşa Universitesi.
• GÖKÇE, E. (1999). İlköğretim Öğretmenlerinin Yeterlikleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi.
• HAYDEN, J. (2002). The Development And Formative Evaluation Of An Assessment Instrument Based On National Educational Technology Standards for Teachers. Unpublished doctoral dissertation, USA, Georgia: Georgia State University.
• HOFER, M.J. (2003). ISTE Educaitonal Technology Standards: Implementation In Award-Winning Teacher Education Programs. Unpublished doctoral dissertation, USA, Virginia: Virginia University.
• HOY, W. K. ve WOOLFOLK, A. E. (1990). “Prospective Teacher’s Sense of Efficacy and Beliefs about Control”. Journal of Educational Psychology, 82(1), 81-91.
• İŞMAN, A. ve ESKİCUMALI, A. (1999). Eğitimde Planlama ve Değerlendirme. Adapazarı: Değişim Yayınları.
• KADIJEVICH, D. ve HAAPASALO, L. (2006). “A Factors That Influence Student Teacher’s Interest to Achieve Educational Technology Standards”. Computers & Education 50 (1), 262–270.
• KAPTAN, F. (2005). “Fen ve teknoloji dersi öğretim programıyla ilgili değerlendirme, Eğitimde Yansımalar”. VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım 2005 Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Kayseri, ss.283–298.
• KARACA, E. (2004). Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine İlişkin Algıları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• KÜÇÜKAHMET, L. (2007). “2006-2007 Öğretim Yılında Uygulanmaya Başlanan Öğretmen Yetiştirme Lisans Programlarının Değerlendirilmesi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Bahar 2007, 5(2), 203-218.
• KUTLU, Ö. (2007). “Öğrenci Başarısının Belirlenmesinde Kullanılan Yeni Yaklaşımlar”. A.Hakan. (Ed.). Öğretmenlik Meslek Bilgisi Alanındaki Gelişmeler. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• MEB- MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI, (2008). Sınıf Öğretmenliği Özel Alan Yeterlikleri. Erişim Tarihi: 25.12.2008,
• NETS, (2006). National Educational Technology Standards. Erişim Tarihi: 12.05.2007, <Erişim Adresi : http://cnets.iste.org>
• OH, E. ve FRENCH, R. (2006). “Preservice Teachers’ Perceptions of an Introductory Instructional Technology Course”. Electronic Journal for the Integration of Technology in Education, 3(1). Erişim Tarihi: 03.08.2006, <Erişim Adresi : http://ejite.isu.edu/Volume3No1/Oh.htm>
• REED, A. J. S. ve BERGEMAN, V. E. (1992). In The Classroom: An Introduction to Education. Guilford, CT: The Dushkin Publishing Group.
• YÖK - YÜKSEK ÖĞRETİM KURULU, (2006). Eğitim Fakültelerine Uygulanacak Yeni Program Hakkında Açıklama. Erişim Tarihi: 29.12.2006, <Erişim Adresi: http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/yeni_programlar_ve_icerik.htm >