BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 159 - 176, 11.05.2015

Öz

Numan bin Sabit, commonly known as Abu Hanifa, is considered the founder of one of the four schools or rites of Islamic legal knowledge within the Sunni branch of Islam. That school is eponymously labeled the Hanafi or Hanifite school. Abu Hanifa was born in Kufa which is in Iraq today. Abu Hanifa’s early life and education took place at Kufa, except for periodic pilgrimages (hajj) and scholarly visits to Mecca, Medina, and other centers of learning. He flourished in Kufa: first as a student, then a merchant, then as a student of fiqh, and finally a teacher and expert of Islamic jurisprudence. He

Kaynakça

  • Bağdâdî, Ebu Bekir Ahmed b. Ali el-Hatîb, Tarih-i Bağdâd, (öl:463), Beyrut, 2011
  • Hamîdullah Muhammed, İslam Hukuku Etüdleri, İstanbul, 1984.
  • el-Hın, Mustafa Saîd, Dirasetün ve Tarihiyyetün Lilfıkhi ve Usûlihi, Dımeşk, 1983
  • İbn Hacer Heysemi, Hayratü’l-Hısan, Beyrut, fi Menakibi’l İmami’l Azami Ebi Hanifete’n-Numan, Beyrut, tsz.
  • İbn-i Kesîr, İsmail b. Kesir, Muhtasaru, (I-III), Beyrut, tsz.
  • Kamil Musa, el-Medhal İla Teşrii’l-İslamî, Beyrut, 1989.
  • Kevseri, Muhammed Zâhid, Fıkhu Ehli’l-Irâk ve Hadisuhum, (tah: Abdülfettah Ebû Gudde), Beyrut.
  • Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed el-Ensari, (ö.671/1273), elCâmiuli Ahkami’l-Kur’an, (I-XXII), Beyrut, ts. Mekkî, Menakıbu Ebi Hanife, Beyrut, 1981.
  • Saymerî, Ebû Abdullah Hüseyin b. Ali (öl:436), Ahbâru Ebi Hanîfe ve Ashabihi, 1974, Beyrut.
  • Serahsî, Ebû Bekr Muhammed b. Ahmed b. Ebi Sehl, Kitabu’l-Mebsut Lişemsiddin’s Serahsî,(I-XXX), Beyrut, 1989.
  • Uzunpostalcı, Mustafa, DİA, “Ebû Hanîfe” Maddesi, İstanbul, 1994.
  • Ünal İsmail Hakkı, İmam Ebû Hanîfe’nin Hadis Anlayışı ve Hanefi Mezhebinin Hadis Metodu, Ankara, 1994
  • Zehebî, Menakibu’l-İmam Ebi Hanife ve sahibeyhi, Kahire, tsz.
  • Zeydan Abdülkerim, el-Medhal Lidirâseti’ş-Şeriati’l-İslamî, tsz.

BÜYÜK ÜSTAD EBÛ HANÎFE

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 159 - 176, 11.05.2015

Öz

Çoğunlukla Ebu Hanife olarak bilinen Numan bin Sabit, Sünni İslam
inanışı içinde bulunan dört ekol veya mezhepten birinin kurucusu olarak
değerlendirilir. Bu ekol, onun adına izafeten Hanefilik veya Hanefi ekolu
olarak adlandırılır. Ebu Hanife bugün Irak sınırları içerisinde bulunan Kufe
şehrinde doğmuştur. Mekke, Medine ve diğer İslam ilmi merkezlerine yaptığı
kısa yolculuklar ve hac ziyaretleri dışında, Ebu Hanife’nin yaşamının ilk
yılları ve eğitimi Kufe’de sürmüştür. Kufe’de ilkin bir öğrenci, daha sonra bir
tüccar, ardından bir fıkıh öğrencisi ve nihayetinde bir İslam içtihadı uzmanı
ve öğretmeni olmuştur. Her biri kendi fıkıh ekolünü kurmuş olan farklı
alimlerden fıkıh dersleri almıştır. Açık fikirli ve meraklı olması nedeniyle
bilgiyi büyük bir tarafsızlık ve açıklıkla aramıştır.
Ebu Hanife’nin yaşadığı dönem boyunca İslam dünyası siyasi ve
bölgesel tartışmalardan kaynaklanan huzursuzluklar yaşamıştır ve bu durum,
İslam hukuku açısından da gözlemlenebilmiştir. Ebu Hanife başkalarının
fikirlerini, kabul etmese bile büyük bir saygıyla karşılamıştır, çünkü o insanın
başkalarının fikirlerini dinleyerek ve diyalogla her zaman birşeyler
öğrenileceğine inanmıştr.

Kaynakça

  • Bağdâdî, Ebu Bekir Ahmed b. Ali el-Hatîb, Tarih-i Bağdâd, (öl:463), Beyrut, 2011
  • Hamîdullah Muhammed, İslam Hukuku Etüdleri, İstanbul, 1984.
  • el-Hın, Mustafa Saîd, Dirasetün ve Tarihiyyetün Lilfıkhi ve Usûlihi, Dımeşk, 1983
  • İbn Hacer Heysemi, Hayratü’l-Hısan, Beyrut, fi Menakibi’l İmami’l Azami Ebi Hanifete’n-Numan, Beyrut, tsz.
  • İbn-i Kesîr, İsmail b. Kesir, Muhtasaru, (I-III), Beyrut, tsz.
  • Kamil Musa, el-Medhal İla Teşrii’l-İslamî, Beyrut, 1989.
  • Kevseri, Muhammed Zâhid, Fıkhu Ehli’l-Irâk ve Hadisuhum, (tah: Abdülfettah Ebû Gudde), Beyrut.
  • Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed el-Ensari, (ö.671/1273), elCâmiuli Ahkami’l-Kur’an, (I-XXII), Beyrut, ts. Mekkî, Menakıbu Ebi Hanife, Beyrut, 1981.
  • Saymerî, Ebû Abdullah Hüseyin b. Ali (öl:436), Ahbâru Ebi Hanîfe ve Ashabihi, 1974, Beyrut.
  • Serahsî, Ebû Bekr Muhammed b. Ahmed b. Ebi Sehl, Kitabu’l-Mebsut Lişemsiddin’s Serahsî,(I-XXX), Beyrut, 1989.
  • Uzunpostalcı, Mustafa, DİA, “Ebû Hanîfe” Maddesi, İstanbul, 1994.
  • Ünal İsmail Hakkı, İmam Ebû Hanîfe’nin Hadis Anlayışı ve Hanefi Mezhebinin Hadis Metodu, Ankara, 1994
  • Zehebî, Menakibu’l-İmam Ebi Hanife ve sahibeyhi, Kahire, tsz.
  • Zeydan Abdülkerim, el-Medhal Lidirâseti’ş-Şeriati’l-İslamî, tsz.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Murtaza Köse Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 11 Mayıs 2015
Gönderilme Tarihi 11 Mayıs 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Köse, M. (2015). BÜYÜK ÜSTAD EBÛ HANÎFE. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 159-176.