Yakınsama Hipotezinin Azerbaycan Bölgeleri İçin Analizi

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 18 - 35, 14.10.2017

Seymur Ağazade

Öz

Neo-klasik büyüme modelinin bir öngörüsü olan yakınsama
hipotezi, göreli olarak daha yoksul ülkelerin veya bölgelerin daha hızlı büyüme
oranlarına sahip olacaklarını ve bu nedenle gelişmişlik düzeyleri arasındaki
farkın uzun dönemde azalacağını ifade etmek için kullanılmaktadır. Bu çalışmada
Bakü şehri, Azerbaycan’ın 9 ekonomik bölgesi ve Türkiye’ye ait kişi başına
düşen reel sanayi üretim verileri kullanılarak yakınsama hipotezlerinin geçerliliği
araştırılmıştır. Bu amaçla öncelikle, ekonomik bölgelerin Bakü şehrine
yakınsaması incelenmiştir. Ardından, Bakü ile ekonomik bölgeler için ortalamaya
göre yakınsama hipotezi test edilmiştir. Üçüncü aşamada, Azerbaycan
bölgelerinin Türkiye’ye yakınsaması araştırılmıştır. Çalışmada 2005-2015
yıllarına ait veri seti kullanılmış olup, analiz yöntemi panel birim kök
testlerine dayanmaktadır. Uygulanan panel birim kök testlerine ait sonuçlar,
yakınsama hipotezinin geçerliliğine yönelik yeterli destek sunmamıştır. Bölgesel
kalkınmanın Azerbaycan’da dengeli bir şekilde sağlanması için Bakü hariç
bölgelerde sanayinin mevcut durumu ve bölge potansiyeli dikkate alınarak sanayi
kümelenmelerinin sağlanmasına yönelik düzenlemelerin yapılması ve sanayi
bölgelerinin oluşturulmasının olumlu sonuçlara neden olacağı düşünülmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Yakınsama hipotezi, Azerbaycan bölgeleri, panel birim kök testleri

An Analysis of Convergence Hypothesis for Regions of Azerbaijan

Öz

An inference of neo-classical growth theory named as convergence
hypothesis express that relatively poorer countries or regions have higher
growth rates than wealthier ones and therefore development differences tend to decrease
in long run. Using per capita real industrial production data for Baku city, Azerbaijan’s
economic regions and Turkey this study investigates the validity of convergence
hypothesis. For this purpose firstly it is investigated the convergence of nine
economic regions to Baku city. Then, the convergence to group average is tested
for economic regions including Baku city. In final stage, the convergence
between Azerbaijan’s economic region and Turkey is examined. The results of
panel unit root tests do not provide sufficient support for the validity of
convergence hypothesis. Therefore, taking into account the current state and
potential of industrial sector in regions ensuring clustering regulations can
provide favourable results. This may also support balanced regional development
in Azerbaijan.

Anahtar Kelimeler

Convergence hypothesis, Azerbaijan’s regions, panel unit root tests

Kaynakça

• Abdioğlu, Z., Uysal, T. (2013), “Türkiye’de Bölgeler Arası Yakınsama: Panel Birim Kök Analizi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(3): 125-143.
• Abramovitz, M. (1986), “Catching Up, Forging Ahead, and Falling Behind”, The Journal of Economic History, 46(2): 385-406.
• Ayala, A., Cunado, J., Gil-Alana, L. A. (2013), “Real Convergence: Empirical Evidence for Latin America”, Applied Economics, 45(22): 3220-3229.
• Azerbaycan Devlet İstatistik Komitesi. Sanayi Üretimi Bölgesel Veriler. (08 Ekim 2016) <http://www.stat.gov.az/source/industry/>.
• Azerbaycan Merkez Bankası. Döviz Kuru Verileri. (08 Ekim 2016) <http://www.cbar.az/other/azn-rates>.
• Barro, R. J. (1991), “Economic Growth in a Cross Section Countries”, The Quarterly Journal of Economics, 106(2): 407-443.
• Barro, R. J., Sala-i-Martin, X. (1992), “Convergence”, Journal of Political Economy, 100(2): 223-251.
• Baumol, W. J. (1986), “Productivity Growth, Convergence, and Welfare: What the Long-run Data Show”, American Economic Review, 76(5): 1072-1085.
• Berber, M., Yamak, R., Artan, S. (2000), “Türkiye’de Yakınlaşma Hipotezinin Bölgeler Bazında Geçerliliği Üzerine Ampirik Bir Çalışma: 1975-1997”, 9. Ulusal Bölge Bilimi ve Bölge Planlama Kongresi Bildiriler Kitabı: 51-59.
• Bernard, A. B., Durlauf, S. N. (1991), “Convergence of International Output Movements”, NBER Working Paper No: 3717.
• Bernard, A. B., Durlauf, S. N. (1995), “Convergence in International Output”. Journal of Applied Econometrics, 10(2): 97-108.
• Breuer, J. B., Hauk Jr., W., McDermott, J. (2014), “The Return of Convergence in the US States”, Applied Economics Letters, 21(1): 64-68.
• Carlino, G. A., Mills, L. O. (1993), “Are U.S. Regional Incomes Converging? A Time Series Analysis”. Journal of Monetary Economics, 32(2): 335–346.
• Choi, I. (2001), “Unit Roots Tests for Panel Data”, Journal of International Money and Finance, 20(2): 229-272.
• D’Uva, M., De Siano, R. (2011), “Time Series Approaches to Italian Regional Convergence”, Applied Economics, 43(29): 4549-4559.
• Dünya Bankası. World Development Indicators Veri Tabanı. (08 Ekim 2016). <http://databank.worldbank.org/data/reports.aspx?source=world-development-indicators>.
• Ersungur, Ş. M., Polat, Ö. (2006), “Türkiye’de Bölgeler Arasında Yakınsama Analizi”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2): 335 343.
• Gaulier, G., Hurlin, C., Jean-Pierre, P. (1999), “Testing Convergence : A Panel Data Approach”, Annales d'Économie et de Statistique, 55/56: 411-427.
• Gerschenkron, A. (1962), Economic Backwardness in Historical Perspective. Cambridge, Harvard University Press.
• Gill, I. S., Kharas, H. (2007), An East Asian Renaissance: Ideas for Economic Growth, World Bank, Washington, DC.
• Gögül, P., Koralp, L. (2014), “Ekonomik Yakınsama Olgusunun Sınanması Üzerine Yeni Bulgular: OECD Örneği”, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2): 60-73.
• Guetat, I., Serranito, F. (2007), “Income Convergence within the MENA Countries: A Panel Unit Root Approach”, The Quarterly Review of Economics and Finance, 46(5): 685-706.
• Im, K. S., Pesaran, M. H., Shin, Y. (2003), “Testing for Unit Roots in Heterogeneous Panels”, Journal of Econometrics, 115(1): 53-74.
• Islam, N. (1995), “Growth Empirics: A Panel data Approach”, The Quarterly Journal of Economics, 110(4): 1127-1170.
• Karaca, O. (2004), “Türkiye’de Bölgeler Arası Gelir Farklılıkları: Yakınsama var mı?”, Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni,7: 1-16.
• Kim, J. U. (2001), “Empirics for Economic Growth and Convergence in Asian Economies: A Panel data Approach”, Journal of Economic Development, 26(2): 49-59.
• Levın, A., Lin, C-F., Chu, C-S. J. (2002), “Unit Root Tests in Panel Data: Asymptotic and Finite-sample Properties”, Journal of Econometrics, 108(1): 1-24.
• Lucas, R. E. Jr. (1988), “On the Mechanics of Economic Development”, Journal of Monetary Economics, 22(1): 3-42.
• Maddala, G. S., Wu, S. (1999), “A Comparative Study of Unit Root Tests with Panel Data and a New Simple Test”, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 61(S1): 631-652.
• Mankiw, N. G., Romer, D., Weil, D. N. (1992), “A Contribution to the Empirics of Economic Growth”, The Quarterly Journal of Economics, 107(2): 407-437.
• Mishra, A., Mishra, V. (2017), “Re-examination of Convergence Hypothesis among Indian States in Panel Stationarity Testing Framework with Structural Breaks”, Applied Economics, DOI: 10.1080/00036846.2017.1319559
• Montañés, A., Olmos, L. (2014), “Do the Spanish Regions Converge? A Unit Root Analysis for the HDI of the Spanish Regions”, Applied Economics, 46(34): 4218-4230.
• Nahar, S., Inder, B. (2002), “Testing Convergence in Economic Growth for OECD Countries”, Applied Economics, 34(16): 2011-2022.
• Özgül, S., Karadağ, M. (2015), “Regional Convergence in Turkey Regarding Welfare Indicators”, Sosyoekonomi, 23(24): 38-50.
• Quah, D. (1992), International Patterns of Growth: I. Persistence in Cross-country Disparities. London School of Economics Working Paper.
• Romer, P. M. (1986), “Increasing Returns and Long-Run Growth”, Journal of Political Economy, 94(5): 1002-1037.
• Prebisch, R. (1950) "The Economic Development of Latin American and Its Principal Problems”. (Lake Success, NY: United Nations, Department of Economic Affairs). Economic Bulletin for Latin America 7 (1962): 1-22.
• Sala-i-Martin, X. X. (1996) “The Classical Approach to Convergence Analysis”, The Economic Journal, 106(437): 1019-1036.
• Singer, H. W. (1950), “The Distribution of Gains between Investing and Borrowing Countries”, American Economic Review, 40(2): 473-485.
• Solow, R. M. (1956), “A Contribution to the Theory of Economic Growth”, The Quarterly Journal of Economics, 70(1): 65-94.
• Zeren, F., Yılancı, V. (2011), “Türkiye’de Bölgeler Arası Gelir Yakınsaması: Rassal Katsayılı Panel Veri Analizi Uygulaması”, Business and Economics Research Journal, 2(1): 143-151.