Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OYUNCULUK EĞİTİMİNDE DANSIN BEDENSEL İFADEYE KATKISI

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 3, 556 - 565, 25.03.2019

Öz

Oyuncunun sahne üzerindeki en etkili
anlatım aracı bedendir. Dolayısıyla onun bedenini gündelik yaşam gerçeğinden
farklı olarak sahne estetiğine uygun, sahne diline dönüştürerek kullanmasına
katkı sağlamak bedeni bir bütün olarak ele almak ile gerçekleşebilir. Bu
bağlamda öncelikle beden üzerinde durularak oyuncunun bedenini tanıma sürecine,
bedeni evrimsel olarak şekillendiren sosyal, kültürel, bilimsel ve sanatsal
belirleyenler çerçevesinde bakılmalıdır. Çünkü tiyatronun başat ögesi olan
oyuncunun gelişimi tiyatro tarihine, tiyatro tarihi de bedenin tarihine paralel
bir çizgide gelişmiş ve değişmiştir.



Bu süreci daha iyi analiz edebilmek için sahne
üzerinde bedenin hareketi üretmede kullandığı fizyolojik, zihinsel, duyusal,
duygusal özellikleri farkındalık ve ifade kapsamında incelenmelidir.  Tüm bu yaklaşımların ışığında, bu çalışma
oyuncu bedeninin tiyatral anlatımı oluşturma aşamasına daha sağlıklı ve bütünlüklü
bir işleyişle ulaşabilmesi için oyuncunun bedenini özgürleştirmesine yönelik
fiziksel değerlendirmeler sunmaktadır. Oyuncunun bu süreci basit bir ısınma
aşaması olarak görmesi yerine yaşamsal bir gereklilik olarak görme bilincine
ulaşmasını sağlayacak teknik bakış ile bedensel anlatımı etkili ve doğru bir
biçimde oluşturabilmesi amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • Aykal, D. (2002), Dans Sanatı, Koreografi Ve Dans Eğitimi İlişkileri, , M. evci (ed.), Dans, Daima..Dans Üzerine Yazılar, Ankara: Favori Yayınları,(s.51-63).
  • Batson, G. (2008), “Proprioception”, International Association for Dance Medicine and Science, IADMS.
  • Çevik, A., (2004), Dramatik Metin Çevirisinde Karakteri Aktarmak, Uluslararası IV. Dil, Yazın ve Deyişbilim Sempozyumu Bildirileri:2004, 212-223.
  • Durie, B. (2005), Senses special: Doors of Perception, New -Scientist, 29 Ocak 2005, www.newscientist.com/article/mg18524841-600-senses-doors-of-perception/
  • Erinç, S. (1995), Postmodernizm, İstanbul: Çınardeneme Yayınları.
  • Ersöz, A., (2005), Çağdaş Dans Sanatında Koreografi Sürecinin Üretici Ve Yaratıcı Yönüne Kavramsal Yaklaşım, Yüksek Lisans Tezi, dan. Geyvan McMillen, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat ve Tasarım Yüksek Lisans Ana Sanat Dalı, İstanbul.
  • Fıscher, E. (2005), Sanatın Gerekliliği, İstanbul: Payel Yayınları.
  • Hammond, S.(1984), Ballet Basic-Second Edition, California: Mayfield Publishing co.
  • Lehrer, J., (2009), “Proust Bir Sinirbilimciydi”, (Ferit Burak Aydar, Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Mıller, A. J., Woıjtys, E – Huston, L., FRY, Welch D. (2001), “Can Proprioception Really Be İmproved By Exercises”, Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc: official Journal of the ESSKA. Cilt: 9, Sayı: 3, ss: 128-136.
  • Yılmaz, A., Gök, H. (2006). Aktaran: Arman Esen, “Propriyosepsiyon ve Propriyoseptif Egzersizler”, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Romatizma Dergisi, ss: 23-26, Ankara.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Pelin Elcik Yorgancıoğlu

Yayımlanma Tarihi 25 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Elcik Yorgancıoğlu, P. (2019). OYUNCULUK EĞİTİMİNDE DANSIN BEDENSEL İFADEYE KATKISI. Avrasya Sosyal Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(3), 556-565.