INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN BEHAVIOR CHARACTERISTICS AND ENTERTAINMENT TENDENCIES OF UNIVERSITY STUDENTS RELATING FOLK DANCES

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 4, 104 - 114, 29.12.2017

Levent Önal Zinnur Gerek Fatih Bedir Deniz Bedir

Öz

In this study, it was aimed to examine the relationship between behavioral
characteristics and amusement tendency of students who are interested in folk
dances at different universities in Turkey and participate in competition
between universities. Students, interested in and perform folk dances in
universities in Turkey constitutes the universe of research. The sample group
consists of a total of 332 students, 179 of which are women and 153 of which
are male, from the universities participating in the Universities folk dances
competition held in Muğla Bodrum in April 2017 by the Turkey University Sports
Federation. A three-part questionnaire was used in the study. In the first
part, the demographic characteristics of the participants were used. In the second
part, the Adult Playfulness Trait Scale (APTS) which is developed by Shen,
Chick ve Zınn (2014), has been made reliabilty and validity by Yurt, Keles and
Koğar (2016) in Turkish used. In the third part, Behavior Scale (BS) which is
developed by Batıgün and Şahin (2006) was used. In the analysis of the data,
frequency analysis was used to determine the demographic variables, Independent
Samples T-Test was used to compare the scales according to the gender variable,
and Pearson Correlation test was used to examine the relationship between the
two scales. As a result of the analysis, it is found that there was a
significant relationship between adult playfulness trait scale and Behavior
Scale (p <0.01). As a result of the research, it is determined that there is
a significant positive relationship between the personality tendencies and
amusement tendency of the participants (p <0.01). In addition, high scores
on behaviors suggest that individuals have an A-Type personality tendency and
these individuals have show a tendency to amusement.

Anahtar Kelimeler

Behavior Characteristics, Entertainment Tendencies, Folk Dances

HALK DANSLARI İLE İLGİLENEN ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DAVRANIŞ ÖZELLİKLERİ İLE EĞLENCE EĞİLİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Öz

Yapılan
bu çalışmada Türkiye’nin farklı üniversitelerinde öğrenim gören ve
üniversiteler arası halk dansları yarışmalarına katılan öğrencilerin, davranış
özellikleri ile eğlence eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
amaçlanmıştır. Çalışmanın evrenini; Türkiye’de bulunan üniversitelerde halk
danslarıyla ilgilenen ve aktif olarak gerçekleştiren öğrenciler oluştururken;
örneklem grubunu ise Türkiye Üniversite Sporları Federasyonu’nun, 2017 yılı
Nisan ayında Muğla Bodrum’da gerçekleştirdiği üniversiteler arası halk dansları
yarışmasına katılan üniversitelerden, 179’u kadın, 153’ü erkek olmak üzere
toplam 332 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada üç bölümden oluşan anket formu
kullanılmıştır. Birinci bölümde katılımcıların demografik özellikleri, ikinci
bölümde Shen, Chick ve Zınn (2014) tarafından geliştirilen ve Yurt, Keleş ve
Koğar (2016) tarafından Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan
Yetişkin Eğlence Eğilimi Özelliği Ölçeği (YEEÖÖ), üçüncü bölümde ise Batıgün ve
Şahin (2006) tarafından geliştirilen Davranışlar ölçeği kullanılmıştır.
Verilerin analizinde, demografik değişkenleri tespit etmek amacıyla frekans
analizi, ölçeklerin cinsiyet değişkenine göre karşılaştırılmasında Independent
Samples T-Testi ve her iki ölçeğin birbirleriyle olan ilişkisini incelemek
amacıyla Pearson Korelasyon testi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda
Yetişkin Eğlence Eğilimi Özelliği Ölçeği ile Davranışlar Ölçeği arasında
anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p<0.01). Araştırmanın sonucunda
katılımcıların kişilik eğilimleri ile eğlence eğilimleri arasında pozitif yönde
anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p<0.01). Ayrıca davranışlar
ölçeğinden alınan puanların yüksek oluşu bireylerin A-Tipi kişilik eğilimine
sahip olduklarını ve bu bireylerin eğlence eğilimi gösterdiğini ortaya
koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kişilik Tipleri, Eğlence Eğilimi, Halk Oyunları

Kaynakça

• Aksan, Ş. (1995). İlkel Toplumlarda Dansın Yeri ve günümüz Dans Sanatına Yansıması. Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı. Araştırma İnceleme Değerlendirmeler. İstanbul. Pan Yayıncılık. 14-20.
• Aktaş, A. M. (2001). Bir Kamu Kuruluşunun Üst Düzey Yöneticilerinin İş Stresi Ve Kişilik Özellikleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 56(4). s25–43.
• Alkan, H. (2008). Popüler Kültür Ve Eğlence Hayatı. Ankara’nın Eğlence Hayatı Üzerine Sosyo-Kültürel Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
• Allport, G. W. (1937). Personality: Psychological Interpretation. Holt, Rinehart and Winston. New York.
• Aydın, C. (2016). A Ve B Kişilik Tiplerinin Boş Zaman Davranışlarının Kıyaslanması. Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir.
• Balkıs, M. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Düşünme Stilleri İle Kişilik Tipleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
• Barnett, L. A. (2007). The Nature Of Playfulness In Young Adults. Personality and Individual Differences.
• Batıgün, A. D. Şahin, N. H. (2006). İş stresi ve sağlık psikolojisi araştırmaları için iki ölçek: A-tipi kişilik ve iş doyumu. Türk Psikiyatri Dergisi. 17(1). s32-45.
• Büyüköztürk, Ş. Çakmak Kılıç, E. Akgün, Ö. E. Karadeniz, Ş. Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayınları. Ankara. 11. Baskı.
• Garry, C. Careen, Y. Andrew, P. (2012). Play and Mate Preference. Testing the Signal Theory of Adult Playfulness. American Journal of Play. v4.(4).
• Develioğlu, K. Tekin, Ö. A. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve yabancılaşma arasındaki ilişki: beş yıldızlı otel çalışanları üzerine bir uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 18(2).
• Durna, U. (2005). A Tipi Ve B Tipi Kişilik Yapıları Ve Bu Kişilik Yapılarını Etkileyen Faktörlerle İlgili Bir Araştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. Sayı: 1.
• Friedman, M. ve Rosenman, R. H. (1974). Type A behavior and your heart. Fawcett.
• Friedman, M. & Ulmer, D. (1984). Treating Type A behavior and your heart. New York: Knopf.
• Gerek, Z. (2015). Eski Türk İnançlarının Erzurum tavuk ve Turna Barındaki İzleri. Atatürk Üniversitesi Güzel sanatlar Fakültesi Dergisi. c.32 s.99-112.
• İbrahimoğlu, N. (2012). A ve B Tipi Kişilik Özellikleri İle Zaman Yönetimi Davranışları Arasındaki İlişkiler. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Ağustos. c33.
• Kurtuldu, D. (2009). Eğlence Yönlü Etkinliklerin Müşteri Sadakati Yaratmada Etkisi Ve Bir Uygulama. Marmara Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
• Martin, J. (1963). Book of the Dance. New York.
• Matthews, K. A. (1982). Psychological perspectives on the Type-A behavior pattern. Psychological Bulletin. 91(2). 293-323.
• Musante, L. MacDougall, J. M. Dembroski, T. M. ve Van Horn, H. E. (1983). Component analysis of the Type-A coronary-prone behavior in male and female college students. Journal of Personality and Social Psychology. 45. 1104-1117.
• Proyer, R. T. (2014). A Psycho-Linguistic Approach For Studying Adult Playfulness: A Replication and Extension Toward Relations With Humor. The Journal of Psychology. 148(6). 717-735.
• Rathus, S. A. ve Nevid, J. S. (1989). Stress, what it is and what it does. Psychology and the challenges of life. Adjustment and growth. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc. I4.
• Shen, X. S., Chick, G. & Zinn, H. (2014). Playfulness in adulthood as a personality trait: A reconceptualization and a new measurement. Journal of Leisure Research. 46(1). 58.
• Tang, T. L. P. (1986). Effects of Type A Personality and Task Labels (Work vs. Leisure) on Task Preference. Journal of Leisure Research. 18(1). 1-11.
• Terracciano, A. Löckenhoff, C.E. Zonderman, A. B. Ferrucci, L. and Costa P.T. (2008). Personality predictors of longevity: Activity, Emotional Stability, and Conscientiousness. Psychosom Med. July. 70(6). 621–627.
• Yurt, Ö. Keleş, S. Koğar, H. (2016). Yetişkin Eğlence Eğilimi Özelliği Ölçeği Türkçe Formunun Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. International Journal of Human Sciences. V13. I1.