Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Johann Sebastian Bach’ın BWV 1031 Numaralı Mi Bemol Majör Flüt Sonatının İcrasal Yönden Analizi

Yıl 2018, Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı 3, 2889 - 2902, 31.12.2018

Öz

Bu araştırma, klasik müzik dünyasının en büyük
bestecilerinden Johann Sebastian Bach’ın BWV 1031 numaralı Mi Bemol Majör Flüt
Sonatının, flüt tekniği, ses alanı, seslendirme teknikleri açısından analizini
yapmak ve bu sayede eserin icrasını doğru yönde geliştirecek olan ön
çalışmalara ışık tutmak için yapılmıştır. Araştırmada betimsel araştırma
yöntemlerinden olan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma da kullanılan
edisyon, yazılı ve işitsel kaynak kullanılarak araştırmacılar tarafından
oluşturulmuştur. Araştırmanın sonucunda mezzoforte ve piano nüans işaretlerinin
daha yoğun olarak kullanıldığı, ikinci oktav ses aralığının daha sık
kullanıldığı, artikülasyon işaretlerinin eşit bir dağılım sergilediği, dil
tekniği olarak tek dil tekniğinin daha yoğun kullanıldığı, süsleme işaretlerinden
basamak notanın daha sık kullanıldığı sonuçlarına varılmıştır. 

Kaynakça

  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak-Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Arı, M. (2008). Yan Flüt Metodu. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
  • Ataman, G. A. (2010). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlardaki Bireysel Çalgı (Flüt) ve Öğretimi Dersine Yönelik Flüt Öğretim Program Tasarısı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Cangal, N. (2011). Müzik Formları. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Coşkun, B. (2013). Antonio Vivaldi’nin Re Majör Flüt Konçertosu’nun Form, Analiz ve İcra Yönünden İncelenmesi. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çelebioğlu, E. (1986). Tarihsel Açıdan Evrensel Müziğe Giriş. İstanbul: Simurg Yayıncılık.
  • Degen, E. (Ed.). (2006). Sonata for Flute and Harpsichord in E-flat Major, BWV 1031. U.S: Dowani.
  • Galway, J. (1999). Flute. London: Kahn & Averill.
  • Haciev, P. (2007). Temel Müzik Teorisi. İstanbul: Pan Yayıncılık
  • Hodeir, A. (2011). Müzikte Türler ve Biçimler. (Çev: İlhan Usmanbaş). İstanbul: Pan Yayıncılık. (1961).
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık.
  • Nicolet, A. & Richter, K. (2013). J.S. Bach Sonata for Flute and Cembalo BWV 1031. https://www.youtube.com/watch?v=CLRtN1KNCQk
  • Öner, A. (2006). Johann Sebastian Bach’ın Flüt Sonatlarının Analizi ve Flüt Eğitimine Yönelik Teknik Etüd Örnekleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Selanik, C. (1996). Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. Ankara: Doruk Yayımcılık.
  • Stone, P. J., Dunphy, D. C., & Smith, M. S. (1966). The General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis. Oxford, England: M.I.T. Press. http://psycnet.apa.org/record/1967-04539-000
  • Sözer, V. (2012). Müzik Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yıl 2018, Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı 3, 2889 - 2902, 31.12.2018

Öz

Kaynakça

  • Aktüze, İ. (2004). Müziği Anlamak-Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Arı, M. (2008). Yan Flüt Metodu. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
  • Ataman, G. A. (2010). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlardaki Bireysel Çalgı (Flüt) ve Öğretimi Dersine Yönelik Flüt Öğretim Program Tasarısı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Cangal, N. (2011). Müzik Formları. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Coşkun, B. (2013). Antonio Vivaldi’nin Re Majör Flüt Konçertosu’nun Form, Analiz ve İcra Yönünden İncelenmesi. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çelebioğlu, E. (1986). Tarihsel Açıdan Evrensel Müziğe Giriş. İstanbul: Simurg Yayıncılık.
  • Degen, E. (Ed.). (2006). Sonata for Flute and Harpsichord in E-flat Major, BWV 1031. U.S: Dowani.
  • Galway, J. (1999). Flute. London: Kahn & Averill.
  • Haciev, P. (2007). Temel Müzik Teorisi. İstanbul: Pan Yayıncılık
  • Hodeir, A. (2011). Müzikte Türler ve Biçimler. (Çev: İlhan Usmanbaş). İstanbul: Pan Yayıncılık. (1961).
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık.
  • Nicolet, A. & Richter, K. (2013). J.S. Bach Sonata for Flute and Cembalo BWV 1031. https://www.youtube.com/watch?v=CLRtN1KNCQk
  • Öner, A. (2006). Johann Sebastian Bach’ın Flüt Sonatlarının Analizi ve Flüt Eğitimine Yönelik Teknik Etüd Örnekleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Selanik, C. (1996). Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. Ankara: Doruk Yayımcılık.
  • Stone, P. J., Dunphy, D. C., & Smith, M. S. (1966). The General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis. Oxford, England: M.I.T. Press. http://psycnet.apa.org/record/1967-04539-000
  • Sözer, V. (2012). Müzik Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erkan Demirtaş

Emrah Lehimler

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı 3

Kaynak Göster

APA Demirtaş, E., & Lehimler, E. (2018). Johann Sebastian Bach’ın BWV 1031 Numaralı Mi Bemol Majör Flüt Sonatının İcrasal Yönden Analizi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(Özel Sayı 3), 2889-2902.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.