The concept of namecide defines the
systematic-political forced removal of native names belonging to ethnic,
cultural, religious or national groups. Instead of the namecide concept, the
phrase “forced change of name” is used in the dominant and widespread
literature.In modern Europe the most obvious and accelerated example of
namecide includes some implementations during ethnic genocide on national
Turkish minority, the so-called “revival process” in socialist Bulgaria.
The study examines the patterns of
reaction and resistance given by national Turkish minority against namecide
implementation in socialist Bulgaria, with focusing on the period between
1984-89.
In this study were used empirical data of the
nature of primary sources collected in the form of observations and interviews
with victims.
Socialist Bulgarian Political Authority Ethnic Genocide Ethnic Sweeping Namecide Resistance Autochthonous National Turkish Minority Victim.
Adkırımı
kavramı, bir politik otorite tarafından etnik, kültürel, dinsel ya da ulusal
azınlık grubu mensuplarına ait doğma adların sistematik olarak zorla yok
edilmesi uygulamasını tanımlamaktadır. Başat ve yaygın yazında adkırımı kavramı
yerine, “zorla ad değiştirme” ifadesi kullanılmaktadır.
Yirminci yüzyılda Avrupa’da adkırımının
en belirgin ve hızlandırılmış örneği, sosyalist Bulgaristan’da yerli ulusal
Türk azınlığı mensupları üzerinde uygulandı. Sosyalist politik otorite, 1984-89
dönemindeki adkırımını “soya dönüş süreci” adıyla meşrulaştırmaya çalışarak
zorla Bulgarlaştırma kapsamında gerçekleştirdi.
Makalede sosyalist Bulgaristan’da
adkırımına karşı Türklerin gösterdiği tepki ve direniş kalıpları, 1984-89 dönemine
odaklanılarak keşfedilmeye çalışılmaktadır. Makalede gözlem ve mağdurlarla
görüşmelerden elde edilen birincil kaynak niteliğindeki verilerden
yararlanılmaktadır.
Sosyalist Bulgar Politik Otoritesi Etnik Soykırım Etnik Süpürme Adkırımı Direniş Yerli Ulusal Türk Azınlığı Mağdur
Концепцията
“имецид” дефинира систематичното
насилствено унищожаване на родни имена на индивиди, принадлежащи към различни
етнически, културни, религиозни или национални малцинства. В доминиращата
литература имецид е известна като “насилствена смяна на имената” или
“преименуване”.
През периода
1984-1989 г. българската социалистическа власт изпълнява масов имецид върху
турскoто малцинствo в обхвата на етническия геноцид. За да го легитимира, го нарича “възродителен процес”. Tова е
най-очевидният бърз метод за унищожаване на културата на едно малцинство в
Европа през 80-те години на ХХ в. Статията представя различни аспекти на реакцията на жертвите като са използвани
предоставените от тях емпирични данни и информация.
имецид етнически геноцид прогонване престъпление съпротива жертви
Birincil Dil | Rusça |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 15 |
По всем вопросам приема статей и выпуска очередных номеров обращаться в редакцию соответствующего журнала