Examining Different Aspects Of Animal In Mystical Texts

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 18, 456 - 475, 23.12.2018

Siamak Saadati

Öz

The concept of animal is one of the broadest
concepts that has been addressed in various ideas. In
the religious, literary, philosophical, mystical, and ... texts of the animal
and its applications, it has been used dramatically. In
the Holy Quran, the animal is mainly used for allegory. Various
rules and regulations have been made for dealing with animals and care for
them, and they have been ordered to do good. The
concept of animal is also included in mythological texts known as the Totem. In
the literature of various nations, the allegory, Fabel, parable, Apolognus, and
the Allegory are the domains that
are the mainstay of these stories, animals. In
the Persian mystical literature, both positive and negative aspects of the
animal are present. In the texts of mystical prose, the emphasis is mainly on
the positive aspects of animals and they are used by them for various
educational and moral purposes, but in the texts of order, animal and animal
characteristics have been placed on the human soul and have expressed moral
points.

Anahtar Kelimeler

animal, mystical texts, nature

بررسی جنبه‌های مختلف حیوان در متون عرفانی

Öz

 

مفهوم
حیوان، یکی از گسترده‌ترین مفاهیمی است که در اندیشه‌های مختلف به آن پرداخته‌شده
است. در متون دینی، ادبی، فلسفی، عرفانی و ... حیوان و کاربردهای آن، به طرز
چشمگیری به‌کاررفته است. در قرآن کریم عمدتاً از حیوان و ویژگی‌های حیوانی برای
تمثیل استفاده شده است. احکام و قواعد متنوعی برای نحوۀ برخورد با حیوانات و
مراقبت از آن‌ها وضع‌شده و به نیک‌رفتاری با آنان سفارش شده است. مفهوم حیوان در
متون اساطیری نیز حضور دارد که با عنوان توتم شناخته می‌شود. در ادبیات ملل مختلف،
تمثیل، فابل، پارابل، آپولوگ و آلیگوری، حوزه‌هایی است که شالودۀ اصلی این داستان‌ها،
حیوانات‌اند. در ادبیات عرفانی فارسی نیز، هر دو جنبۀ مثبت و منفی حیوانات حضور
دارند. در متون نثر عرفانی عمدتاً بر جنبۀ مثبت حیوانات تأکید شده و از آنان برای
مقاصد مختلف تعلیمی و اخلاقی بهره جسته‌اند؛ اما در متون نظم، حیوان و اوصاف
حیوانی را مشبه به نفس آدمی قرار داده‌اند و به بیان نکات اخلاقی پرداخته‌اند.

Tasavvufî Metinlerde Hayvanların Çeşitli Yönlerini İnceleme

Öz

.      Hayvan kavramı,
kendisinde çeşitli düşüncelerin ele alındığı en geniş kavramlardan biridir.
Dinî, edebî, felsefî, tasavvufî vb. metinlerde hayvan ve onun uygulamaları
dramatik tarzla kullanılmıştır. Kur’ân-ı Kerim’de ağırlıklı olarak temsil için
hayvanlardan ve hayvansal özelliklerden yararlanılmış ve Kur’ân-ı Kerim’e
çeşitli hükümler ve kurallar hayvanlarla uğraşma biçimi ile onların gözetimi
için konulmuş ve onlara iyi davranma tavsiye edilmiştir. Mitolojik metinlerde
de bulunan hayvan kavramı, totem adıyla bilinmektedir. Çeşitli ulusların
edebiyatlarında temsil, fabl, parable, apolog ve aligori bu hikâyelerin asıl
temeli olan bazı alanlardır. Farsça tasavvuf edebiyatında da, hayvanların
olumlu ve olumsuz her iki yönü mevcuttur. Tasavvufî nesir metinlerinde
ağırlıklı olarak hayvanların olumlu yönleri vurgulanmıştır ve onlardan çeşitli
eğitici, ahlaksal amaçlar için yararlanılmıştır. Fakat nazım metinlerinde,
hayvan ve hayvansal özellikleri insanoğlu ruhuna benzeterek sabitleştirmişler
ve ahlâksal noktaları ifade etmekle meşgul olmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Hayvan, Tasavvufî Metinler, Ruh

ИЗУЧЕНИЕ РАЗЛИЧНЫХ АСПЕКТОВ ЖИВОТННОГО В МИСТИЧЕСКИХ ТЕКСТАХ (ПРОИЗВЕДЕНИЯХ)

Öz

Концепция
животного
- одна из самых широких концепций, которые были рассмотрены в различных мышлениях.В
религиозных, литературных, философских, мистических текстах и т.д., животное и его применения
были значительно использованы в
драматическом плане. В священном Коране, животное
и его характеристики в основном используется с целью аллегории, существуют различные правила
и положения поведения в отношениях с животными и ухода за ними и рекомендуется делать
им добро. Концепция животного также имеет
место в мифологических текстах, именующимся как Тотем. В литературе
разных народов Аллегория, (Метафора), Фабель (Басня), Парабола (Притча), Аполог
- это жанры,
основой которых являются животные. В персидской мистической литературе тоже присутствуют
как положительные, так и отрицательные аспекты животных. В текстах мистической прозы
в основном акцент делается на позитивных аспектах животных, и они используются в
образовательных и моральных целях, в то время как в поэтических текстах животное
и его характеристики были представлены как подобны человеческому духу и в них в основном говорится
о морали и этических вопросах.

Anahtar Kelimeler

животные, мистические тексты, дух

Kaynakça

• _______, Mosibatnameh, the corrector: MohammadReza Shafiei Kadkani, Tehran: Sokhan, 1388. _______, Mantegh-ul-Teyr, the corrector: MohammadReza Shafiei Kadkani, Tehran: Sokhan, 1384. _______, Divan, the corrector: Tagi Tafazzoli, Tehran: Elmi va Farhangi, 1384. DAAD, S., Farhang Estelaahaat Adabi, Tehran: Morvarid, 1395. FREUD, S., Totem va Taaboo, çev: Mohammad Ai Khonji, Tahran: Tahoori, 1349. GOSHEIRI, Resaleh Gosheirieh, çev: Abo Ali Osmani, the corrector: Badi-ul-Zaman,Foroozanfar, Tehran: Elmi va Farhangi, 1374. HAYIM, S., Farhang Moaser Hayim, Tehran: Farhang Moaser, 1379. JAAMI, A. Nafahaat-ul-Ons Min Hazaraat-ul-Gods, correctors: Wiliam Nasolis، Gholam isa، Abd-ul-hamid, Kalkateh: Lisi, 1858. HUJWIRI, A., Kashf-ul-Mahjoob, the corrector: Mahmood Aabedi, Tehran: Sooroosh, 1375. KOLEYNI, M., Al-osool Men Al-Kafi, çev: Mohammad Baager Behboodi، Ali Akbar Ghaffari, Tehran: Al -Maktabat-ul-Eslameyat،, 1382. KOOPER, J., Farhang Mosavvar Nomaadhaye Sonnati, çev: Maliheh Karbaasiaan, Tehran: Farhang Nashr No, 1386. MAJLESI, M., Behar-ul-Anvaar, çev: Seyyed Javad Alavi, Tehran: Daar-ul-Kotob Eslaameyat, 1362. MOLAVI, Masnavi Manavi, the corrector: Tofigh Sobhani, Tehran: Vezaarat Ershaad Eslami, 1383.