Ağ Günlükleri Teknolojisi İle Geliştirilmiş İşbirlikli Öğrenme Ortamının Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Başarıları İle Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerilerine Ve Motivasyon Düzeylerine Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 3, 196 - 226, 31.07.2018

Mustafa Mücahit Gündoğdu Agah Tuğrul Korucu

Öz

Web
teknolojileri ve uygulamaları hızla gelişim göstermektedir. Buna bağlı olarak
hayatımızın her alanında yer etmektedir. Bu alanlardan biri de hiç şüphesiz
eğitimdir. Web 2.0 teknolojilerinin eğitimde kullanılması ve bu ortamlara
entegre edilmesi büyük önem taşımaktadır. Web 2.0 uygulamaları ile öğrencilere
işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarında kendi içeriklerini oluşturma, paylaşma
ve etkileşim imkânı sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı Bozkır Atatürk
Ortaokulunda 5. Sınıfta öğrenim görmekte olan 63 öğrencinin Bilişim
Teknolojileri ve Yazılım dersinde Web 2.0 teknolojileri kullanılarak dizayn
edilmiş işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarının motivasyonlarına, akademik başarılarına
ve problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerilerine etkisinin
incelenmesidir. Araştırmada öğrenciler deney ve kontrol grubu olmak üzere iki
gruba ayrılmaktadır. Çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen “Akademik
Başarı Testi” , Kızılkaya ve Aşkar (2010) tarafından geliştirilmiş ” Problem
Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeği” , Özerbaş (2003) tarafından
geliştirilmiş “Motivasyon Ölçeği” ve araştırmacı tarafından Web 2.0
uygulamasına yönelik görüşlerini öğrenmek için hazırlanmış nitel sorular
kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda deney grubunda bulunan öğrencilerin daha
başarılı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerinin motivasyonları
incelendiğinde de deney grubu lehine bir sonuç elde edilmiştir. Problem çözmeye
yönelik yansıtıcı düşünme becerileri incelendiğinde deney grubunun son test
puanları kontrol grubuna göre yüksek çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bilişim teknolojileri ve yazılım, işbirliğine dayalı öğrenme, Web 2.0, motivasyon, yansıtıcı düşünme, akademik başarı

The Effects of Collaborative Learning Developed with Blog Technology on Reflecting Thinking Skills Towards Problem Solving and Motivation Levels and on Academic Success of Secondary School Students

Öz

Web technologies and applications are growing
rapidly. As a result, it is involved in every aspect of our lives. One of these
areas is undoubtedly education. The use of Web 2.0 technologies in education
and its integration into these environments is of great importance. With Web
2.0 applications, students are able to create, share and interact with their
content in collaborative learning environments. The aim of this study is to
analyze the effects of collaborative learning environments, academic success
and reflective thinking skills for problem solving based on collaborative
learning environments designed using Web 2.0 technologies in Information
Technology and Software lesson at Bozkir Atatürk Secondary School. In the
study, students are divided into two groups as experimental and control groups.
The "Motivation Scale" developed by Özerbaş (2003) and
"Reflective Thinking Skills Towards Problem Solving Scale" developed
by Kızılkaya and Aşkar (2010), “Academic Success Test” developed by researcher
and qualitative questions prepared by the researcher in order to determine
their opinions towards Web 2.0 application are used. As a result of the
research, the students who were in the experimental group were found to be more
successful. When
the motivations of the students were examined, a favorable result was obtained
for the experimental group. When the reflective thinking skills for problem
solving were examined, the post-test grades of the experimental group were
higher than those of the control group.

Anahtar Kelimeler

Information technologies and software, collaborative learning, Web 2.0, motivation, reflective thinking, academic success

Kaynakça

• Akçay, A. (2013). Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Ağ(Web) Destekli Eğitimin Türkçe Öğretmeni Yetiştilmesine Etkisi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Akçay, A., ve Şahin, A. (2012). Webquest (Web Macerası) Öğrenme Yönteminin Türkçe Dersindeki Akademik Başarı Ve Tutuma Etkisi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 33-45.
• Bozkurt, A. (2014). Ağ toplumu ve öğrenme: Bağlantıcılık. Akademik Bilişim 2014, 5-7.
• Brodahl, C., Hadjerrouit, S., ve Hansen, N. K. (2011). Collaborative Writing with Web 2.0 Technologies: Education Students’ Perceptions. Journal of Information Technology Education, 10.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Campbell, D. T., ve Stanley, J. C. (2015). Experimental And Quasi-Experimental Designs For Research. Ravenio Books.
• Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2013). Research Methods İn Education. London: Routledge.
• Connolly, T. M., Hainey, T., Baxter, G., Stansfield, M. H., Gould, C., Tsvetkova, N., Dimitrova, N. (2011, October). Web 2.0 Education: An Evaluation Of A Large-Scale European Pilot. In Next Generation Web Services Practices (Nwesp), 2011 7th International Conference On (Pp. 511-516).
• Conole, G. , ve Alevizou, P. (2010). A Literature Review Of The Use Of Web 2.0 Tools İn Higher Education. A Report Commissioned By The Higher Education Academy.
• Creswell, J. W., ve Plano-Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Demirel, T. (2008). Blogların Öğretim Amaçlı Kullanımı Üzerine Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Deperlioğlu, Ö., ve Köse, U. (2010). Web 2.0 Teknolojilerinin Eğitim Üzerindeki Etkileri Ve Örnek Bir Öğrenme Yaşantısı. Akademik Bilişim, 10-12.
• Dere, E., Yücel, Ü. A., ve Yalçınalp, S. (2016). İlköğretim Öğrencilerinin Eğitsel Bir Çevrimiçi Sosyal Öğrenme Ortamı Olan Edmodo’ya İlişkin Görüşleri Opinions Of K-12 Students About An Online Social Learning Environment: Edmodo. Elementary Education Online, 15(3), 804-819.
• Dowling, S. (2011). Web-Based Learning: Moving From Learning İslands To Learning Environments. Tesl-Ej, 15(2), 1-27.
• Ekici, M., ve Kıyıcı, M. (2012). Sosyal Ağların Eğitim Bağlamında Kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (2012) 5/2, 156-167.
• Elmas, R., ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 Tools For 21st Century Teachers. International Online Journal Of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
• Ergin, Y. D. (1995). 1. ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
• Genç, H. (2010). İnternetteki Etkileşim Merkezi Sosyal Ağlar Ve E-İş 2.0 Uygulamaları. Akademik Bilişim, 481-487.
• Greenhow, C., Robelia, B., ve Hughes, J. E. (2009). Learning, Teaching, And Scholarship İn A Digital Age Web 2.0 And Classroom Research: What Path Should We Take Now?. Educational Researcher, 38(4), 246-259.
• Güven, Ç. (1990). Envanter Maddelerinin Analizinde Klasik Test ve Bilgi Kuramı Yöntemlerinin Karşılaştırılması", (Yayınlanmamış Doktora Tezi) Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
• Huang, W. H. D., Hood, D. W., ve Yoo, S. J. (2013). Gender Divide And Acceptance Of Collaborative Web 2.0 Applications For Learning İn Higher Education. The Internet And Higher Education, 16, 57-65 ISO 690.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kılıç-Çakmak, E., Çebi, A., Mihçi, P., Günbatar, M. S., ve Akçayir, M. (2013). A Content Analysis Of Educational Technology Research İn 2011. In 4th International Conference on New Horizons in Education. INTE 2013, Roma.
• Kızılkaya, G., ve Aşkar, P. (2010). Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerisi ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154).
• Korucu A. ve Biçer H. (2016) Eğitimde Kullanılan Teknoloji Destekli İşbirlikli Ortamlar Akademik Bilişim, 16.
• Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd edition). Thousand Oaks, California: SAGE.
• Munoz, C., ve Towner, T. (2009, March). Opening Facebook: How To Use Facebook İn The College Classroom. In Proceedings Of Society For İnformation Technology . Teacher Education İnternational Conference (Vol. 2623).
• Murugesan, S. (2007). Understanding Web 2.0. IT professional, 9(4).
• Musser, J., ve O’reilly, T. (2006). Web 2.0. Principles And Best Practices.[Excerpt]. Oo: O'reilly Media.
• Özen, Y., Gülaçtı, F., ve Kandemir, M. (2006). Eğitim Bilimleri Araştırmalarında Geçerlik Ve Güvenirlik Sorunsalı. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
• Özerbaş, A. (2003). Bilgisayar Destekli Bağlaşık Öğretimin Öğrenci Başarısı, Motivasyonu ve Transfer Becerilerine Etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Özüdoğru, Ş. (2014). Bir Web 2.0 Uygulaması Olarak Bloglar: Blogların Dinamikleri Ve Blog Alemi. The Turkish Online Journal Of Design Art And Communication, 4(1).
• Sendall, P., Ceccucci, W., ve Peslak, A. (2008). Web 2.0 matters: An analysis of implementing Web 2.0 in the classroom. Information Systems Education Journal, 6(64), 1-17.
• Strauss, A. L., ve Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks, CA: Sage.Tekin, H. (1977). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara.
• Thompson, J. (2007). Is Education 1.0 Ready For Web 2.0 Students?. Innovate. Journal Of Online Education, 3(4), 5.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş dokuzuncu baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.