Determination of weed species in wheat fields of Diyarbakir province

Yıl 2017, Cilt: 57 Sayı: 4, 447 - 461, 29.12.2017

Fırat Pala Hüsrev Mennan

https://doi.org/10.16955/bitkorb.322889

Cited By: 10

Öz

This study was
carried out as a survey to determine weed species, their observation
frequencies and densities in wheat fields of seventeen districts of Diyarbakır
province during 2016-2017. For this purpose, field observations were made in
total 106 location and the weed species and their frequency and densities were
recorded. As a result of the observations; 107 weed species belonging to 26
families, 1 seedlees, 19 monocotyledons, 87 dicotyledons were detected. Families of
Asteraceae, Poaceae, Brassicaceae, Apiaceae and Fabaceae, which are the most
dominant in the fields and containing 2/3 of all species have been found in
survey. Avena fatua L., Sinapis arvensis L., Ranunculus arvensis L., Galium aparine L. ve Cirsium arvense (L.)
Scop. were identified as the most common species respectively, and their ratios
are 87, 78, 72, 62 and 58%. According to density Avena fatua L. with 9.73 plant m-2 has received the
first place. It was followed by Sinapis arvensis L., Galium aparine L., Papaver rhoeas L., Cirsium
arvense (L.) Scop. with the numbers of 8.83, 5.94, 2.62 ve 2.45 plant m-2
respectively. Despite the decrease in frequency and density of weeds compared
to past years, the results obtained have shown that effective weed management is not exercised.

Anahtar Kelimeler

Wheat, weeds, survey, frequency, density

Diyarbakır ili buğday tarlalarında bulunan yabancı otların belirlenmesi

Öz

Bu çalışma,
Diyarbakır ili buğday tarlalarında görülen yabancı otların yaygınlık ve
yoğunluklarının belirlenmesi amacıyla 2016-2017 üretim döneminde buğday
yetiştiriciliği yapılan 17 ilçede sürvey çalışmaları şeklinde yürütülmüştür. Bu
amaçla toplam 106 tarlada arazi gözlemleri yapılmış, yabancı ot türlerinin
yaygınlıkları ve yoğunlukları belirlenmiştir.

Yapılan gözlemler
sonucunda, 1 tohumsuz, 19 monokotiledon ve 87 dikotiledon olmak üzere 26
familyaya ait toplam 107 yabancı ot türü tespit edilmiştir. Sürvey alanında en
yoğun olarak tespit edilen Asteraceae, Poaceae, Brassicaceae, Apiaceae ve
Fabaceae familyalarının, tüm türlerin 2/3’ünü içerdiği görülmüştür. Rastlama sıklığı en yüksek yabancı otlar Avena fatua L., Sinapis arvensis L., Ranunculus
arvensis L., Galium aparine L. ve
Cirsium arvense (L.) Scop. ve oranları sırasıyla %87, 78, 72, 62 ve 58 olarak belirlenmiştir. Yoğunluğu en fazla
olan yabancı otlar sırasıyla Avena fatua L.,
Sinapis arvensis L., Galium aparine L., Papaver rhoeas L., Cirsium
arvense (L.) Scop. ve yoğunlukları sırasıyla 9.73, 8.83, 5.94, 2.62 ve 2.45
adet m2 olarak saptanmıştır. Yabancı otların yaygınlık ve yoğunluğu
geçmiş yıllara göre azalmasına rağmen elde edilen sonuçlar etkili bir mücadele
yapılamadığını göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Buğday, yabancı ot, rastlama sıklığı, yoğunluk, sürvey, yoğunluk

Kaynakça

• Baytop A. 1989. Türkiye'nin tıbbi ve zehirli bitkileri. İstanbul Üniversitesi Yayın No: 3560 Gençlik Matbaası, İstanbul, 290 s.
• Boz Ö., Doğan, M.N., Dura S. 2000. Denizli ili buğday ekim alanlarındaki yabancı otların yaygınlık ve yoğunluklarının saptanması. Türkiye Herboloji Dergisi, 3(1): 37-52.
• Bryson C.T., DeFelice M.S. 2009. Weeds of south. University of Georgia Press, Athens and London, 30602, 468p.
• Davis P.H. 1965-1989. Flora of Turkey and east Aegean islands. Edinburg Univ. Press., Vol. 1-11, Edinburgh, 468p.
• Gökalp Ö., Üremiş İ. 2015. Mardin buğday ekim alanlarında bulunan yabancı ot türlerinin, yaygınlıklarının ve yoğunluklarının belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 13-22. Güncan A. 2014. Yabancı ot mücadelesi. Selçuk Üniversitesi Yayınevi, Konya, 309 s.
• Kadıoğlu İ., 1989. Çukurova Bölgesi buğday ekiliş alanlarında görülen yabani yulaf (Avena spp.) türleri, gelişme biyolojileri, buğday ile karşılıklı etkileşimleri ve kontrol olanakları üzerinde araştırmalar. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Araştırma Yayınları Serisi, Yayın No: 66, Ankara, 128 s.
• Kaya Y., Zengin H. 2000. Pasinler Ovasındaki buğday tarlalarında sorun oluşturan yabancı otlarla, rastlama sıklıkları, hayat formları ve fitocoğrafik bölgelerinin belirlenmesi. Türkiye HErboloji Dergisi, 3(1): 17-26.
• Keshavarzi K. 2015. Distribution map of weeds in wheat dry land farms by geographical information system application (Case study:Kohgiluyeh-va-Boyerahmad Province, İran). Agricultural Communications, 3(4): 16-22.
• Kitiş Y.E., Boz Ö. 2003. Isparta ili buğday ekim alanlarındaki yabancı otların yaygınlık ve yoğunluklarının saptanması. Türkiye Herboloji Dergisi, 6(1): 16-38.
• Kordali Ş., Zengin H. 2011. Bayburt yöresinde arpa ekim alanlarında görülen yabancı otlar, yoğunlukları, yaygınlıkları ve topluluk oluşturma durumları üzerinde çalışmalar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(2): 117-131.
• Kraehmer H. 2016. Atlas of weed mapping. Wiley and Sons. Ltd., 472p.
• Mennan H., Uygur F. N. 1994. Samsun ili buğday ekim alanlarında görülen yabancı otların saptanması. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(2): 25-35.
• Odum E.P. (1971). Fundamentals of ecology. W. B. Saunders Company, Philadelphia, London, Toronto, 574p.
• Özaslan C. 2011. Diyarbakır ili buğday ve pamuk ekim alanlarında sorun olan yabancı otlar ile üzerindeki fungal etmenlerin tespiti ve bio-etkinlik potansiyellerinin araştırılması. Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 218 s.
• Shahzad M., Farook M., Hussain M. 2016. Weed spectrum in different wheat-based cropping systems under conservation and conventional tillage practices in Punjab, Pakistan. Soil and Tillage Research, 163: 71-79.
• Sırma M., Kadıoğlu İ. 2010. Erzincan otlukbeli ilçesi buğday alanlarında saptanan önemli yabancı ot türleri, rastlanma sıklıkları ve yoğunlukları. GOÜ Zİraat Fakültesi Dergisi, 27(1): 27-34.
• Tepe I. 2014. Yabancı otlarla mücadele. Sidas Medya Ziraat Yayın No:031, İzmir, 292s.
• Turk M.A., Tawaha A.M. 2003. Weed control in cereals in Jordan. Crop Protection 22: 239-246.
• Uludağ A. 1997. Weed ınfestation level changes in cereal in Diyarbakir, Turkey. 10th EWRS Symposium, p.22, Poznan.
• Uluğ E., Kadıoğlu İ., Üremiş İ. 1993. Türkiye’nin yabancı otları ve bazı özellikleri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayın No:78, 513 s. Adana.
• Zel N. 1974. Doğu ve güneydoğu anadolu bölgeleri hububat tarlalarında mevcut yabancı ot çeşitleri üzerine sürvey çalışması. Zirai mücadele araştırma yıllığı, 8-80.