Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Intelligence Map of Class Teachers for Value Teaching

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 2, 427 - 446, 30.06.2017
https://doi.org/10.14686/buefad.279688

Öz

This study aims to examine intelligence map of class teachers and reveal
their value perception. Phenomenological approach which is one of the
qualitative research pattern is used in the research. The research covers 15
class teachers who work in Isparta city center. Semi-structured interview form
is used in the paper which is developed by the researcher as data collection
instrument. Reliability analysis of the research is determined by Miles and
Huberman formula and a 95% compromise is provided. Collected data is analyzed
via descriptive analysis methods which are constantly used in qualitative
analysis methods. As a result of the study, it was found that teachers, who participated
in the study, are aware of most ofthe values which are to teach students in the
scope of values education. Although they pay more attention to honesty, they
attached varied connotations to other values, too.

Kaynakça

  • Acat, M. B. ve Aslan, M.(2012). Yeni Bir Değer Sınıflaması ve Bu Sınıflamaya Bağlı Olarak Öğrencilere Kazandırılması Gereken Değerler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB), 12(2), 1460-1474.
  • Ada, S., Baysal, Z. N ve Korucu, S. (2005). Sınıf öğretmenlerinin sınıf içi olumsuz davranışlara gösterdikleri tepkilerin karakter eğitimi ve 2005 ilköğretim programı açısından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10), 7-18.
  • Akbaş, O.(2004). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının İlköğretim II. Kademedeki Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Akbaş, O. (2015). Sosyal bilgilerde değerler ve öğretimi. B. Tay, & A. Öcal (Ed.) içinde, Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi (s. 343-370). Ankara: PegemA.
  • Arslan, A. (2012). Felsefeye giriş. Ankara: Adres.
  • Ateş, F. (2013). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin değerler eğitimi ve uygulamalarına yönelik görüşleri üzerine nitel bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Balaban-Salı, J. (2004). Öğrenmede güdülenme, Yıldız Kuzgun ve Deniz Deryakulu (Ed.), Eğitimde Bireysel Farklılıklar içinde (s.167-197). Ankara: Nobel.
  • Canatan, K. (2004). Avrupa Birliği Ülkelerinde Değerler Yönelimi, Değerler Eğitimi Dergisi, 2(7-8), 41-63
  • Derelioğlu, Y. (2005). Hayat bilgisi ve Sosyal Bilgiler öğretimi dersinde akıl haritasının kullanımı. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, (15-16 Ocak), Sabancı Üniversitesi, İstanbul.
  • Doğanay, A. (2007). Değerler eğitimi. C. Öztürk (Ed.), Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi içinde (s. 256-284). Ankara: PegemA.
  • Doğanay, H. (2014). Coğrafya öğretim yöntemleri (5. Baskı). Ankara: PegemA.
  • Ercan, İ. (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Programında Ulusal ve Evrensel Değerler, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), On sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Erden, M. (2008). Sınıf Yönetimi, Ankara: Arkadaş.
  • Fidan, N., & Erden, M. (2001). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım.
  • Gözütok, F. D. (1995). Öğretmenlerin demokratik tutumları, Ankara: Ekin.
  • Gündüz, M. (2016). Classifying Values by Categories. Journal of Education and Training Studies, 4(10), 212-220.
  • Güngör, E.(1998). Değerler Psikolojisi Üzerine Araştırmalar, İstanbul: Ötüken.
  • Gürkan, T. (1993). İlkokul öğretmenlerinin öğretmenlik tutumları ile benlik kavramları arasındaki ilişki, Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Hyerle, D. (1996). Thinking Maps: Seeing is Understanding. Educational Leadership, 53(4), 85-89.
  • Kale, N.(2004). Nasıl Bir Değerler Eğitimi, Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları, İstanbul.
  • Ladge, D. (2002). How We Write? London, England: Routledge.
  • Lickona, T. (1991). Educating for Character: How our schools can te¬ach respect and responsibility. Newyork: Bantam Books.
  • Marcus, M. ve Fritzer, P. (1999). Moral Education as Public Issue. Contemporary Education. 70(3), 44-45.
  • Mayring, R. (2000). Nitel sosyal araştırmaya giriş (Çev., A. Gümüş & M.S. Durgun), Adana: Baki Kitapevi.
  • Mentiş Taş, A. (2004). Sosyal bilgiler öğretmenliği eğitimi program standartlarının belirlenmesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 28-51.
  • Miles, M.B. and Huberman, A.M. (1994). Qualitative dataanalysis,Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Naylor, D, T. and Diem, R. (1987). Elementary and middle school social studies, New York: Random House
  • Özen, Y., Güleryüz, K., & Bulut-Özen, H. (2012). İlköğretim 1-3 sınıf Hayat Bilgisi, 4-5 sınıf Sosyal Bilgiler dersindeki değerler ve değerler eğitiminin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 277-286.
  • Özgüven, İ. E. (1994). Psikolojik testler, Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
  • Schwartz, S. H. (1992). Universals in the content and structure of values: Theoretical advances and emprical tests in 20 countries. Ad¬vances in Experimental Social Psychology, 25, 1-65.
  • Seefeldt, C. (2004). Social studies for the preschool/primary child (7th edition). New Jersey: Pearson Education.
  • Yarar, S. ve Tekbıyık, A. (2009). “Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Sahip Oldukları Kişisel ve Mesleki Nitelikler Konusundaki Algılarının İncelenmesi”, I. Uluslar Arası Eğitim Araştırmaları Konferansı, On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zampetakis, L. A., Tsironis, L. & Moustakis, V. (2007). Creativity development in engineering education: The case of mind mapping. Journal of Management Development, 26(4), 370-380.

Sınıf Öğretmenlerinin Değer Öğretimine Yönelik Zihin Haritaları

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 2, 427 - 446, 30.06.2017
https://doi.org/10.14686/buefad.279688

Öz

Bu çalışmanın amacı değer öğretiminde önemli bir yeri olan sınıf
öğretmenlerinin zihin haritalarını incelemek ve değer algılarını ortaya
çıkarmaktır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden biri olan fenomonolojik
yaklaşım kullanılmıştır. Araştırma, 2016-2017 yılında Isparta il merkezinde
görev yapan 15 sınıf öğretmeni ile yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı
olarak araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu
kullanılmıştır. Bu araştırmanın güvenirliği Miles ve Huberman formülü ile
tespit edilmiş ve %95 oranında bir uzlaşma sağlanmıştır. Elde edilen veriler
nitel araştırma tekniklerinde çok kullanılan betimsel analiz ve içerik analizi
tekniğiyle çözümlenmiştir. Sonuç olarak bu araştırma göstermiştir ki
öğretmenler mutlu, huzurlu ve düzgün karakterli bir bireyin sahip olması
gereken değerlerin farkındadırlar fakat bunun için bireyleri ve toplumları
arkalarından sürükleyecek bir güce ve değer eğitimi konusunda önemli bir yere
sahip olduklarının farkında değillerdir

Kaynakça

  • Acat, M. B. ve Aslan, M.(2012). Yeni Bir Değer Sınıflaması ve Bu Sınıflamaya Bağlı Olarak Öğrencilere Kazandırılması Gereken Değerler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB), 12(2), 1460-1474.
  • Ada, S., Baysal, Z. N ve Korucu, S. (2005). Sınıf öğretmenlerinin sınıf içi olumsuz davranışlara gösterdikleri tepkilerin karakter eğitimi ve 2005 ilköğretim programı açısından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10), 7-18.
  • Akbaş, O.(2004). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının İlköğretim II. Kademedeki Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Akbaş, O. (2015). Sosyal bilgilerde değerler ve öğretimi. B. Tay, & A. Öcal (Ed.) içinde, Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi (s. 343-370). Ankara: PegemA.
  • Arslan, A. (2012). Felsefeye giriş. Ankara: Adres.
  • Ateş, F. (2013). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin değerler eğitimi ve uygulamalarına yönelik görüşleri üzerine nitel bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Balaban-Salı, J. (2004). Öğrenmede güdülenme, Yıldız Kuzgun ve Deniz Deryakulu (Ed.), Eğitimde Bireysel Farklılıklar içinde (s.167-197). Ankara: Nobel.
  • Canatan, K. (2004). Avrupa Birliği Ülkelerinde Değerler Yönelimi, Değerler Eğitimi Dergisi, 2(7-8), 41-63
  • Derelioğlu, Y. (2005). Hayat bilgisi ve Sosyal Bilgiler öğretimi dersinde akıl haritasının kullanımı. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, (15-16 Ocak), Sabancı Üniversitesi, İstanbul.
  • Doğanay, A. (2007). Değerler eğitimi. C. Öztürk (Ed.), Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi içinde (s. 256-284). Ankara: PegemA.
  • Doğanay, H. (2014). Coğrafya öğretim yöntemleri (5. Baskı). Ankara: PegemA.
  • Ercan, İ. (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Programında Ulusal ve Evrensel Değerler, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), On sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Erden, M. (2008). Sınıf Yönetimi, Ankara: Arkadaş.
  • Fidan, N., & Erden, M. (2001). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım.
  • Gözütok, F. D. (1995). Öğretmenlerin demokratik tutumları, Ankara: Ekin.
  • Gündüz, M. (2016). Classifying Values by Categories. Journal of Education and Training Studies, 4(10), 212-220.
  • Güngör, E.(1998). Değerler Psikolojisi Üzerine Araştırmalar, İstanbul: Ötüken.
  • Gürkan, T. (1993). İlkokul öğretmenlerinin öğretmenlik tutumları ile benlik kavramları arasındaki ilişki, Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Hyerle, D. (1996). Thinking Maps: Seeing is Understanding. Educational Leadership, 53(4), 85-89.
  • Kale, N.(2004). Nasıl Bir Değerler Eğitimi, Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları, İstanbul.
  • Ladge, D. (2002). How We Write? London, England: Routledge.
  • Lickona, T. (1991). Educating for Character: How our schools can te¬ach respect and responsibility. Newyork: Bantam Books.
  • Marcus, M. ve Fritzer, P. (1999). Moral Education as Public Issue. Contemporary Education. 70(3), 44-45.
  • Mayring, R. (2000). Nitel sosyal araştırmaya giriş (Çev., A. Gümüş & M.S. Durgun), Adana: Baki Kitapevi.
  • Mentiş Taş, A. (2004). Sosyal bilgiler öğretmenliği eğitimi program standartlarının belirlenmesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 28-51.
  • Miles, M.B. and Huberman, A.M. (1994). Qualitative dataanalysis,Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Naylor, D, T. and Diem, R. (1987). Elementary and middle school social studies, New York: Random House
  • Özen, Y., Güleryüz, K., & Bulut-Özen, H. (2012). İlköğretim 1-3 sınıf Hayat Bilgisi, 4-5 sınıf Sosyal Bilgiler dersindeki değerler ve değerler eğitiminin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 277-286.
  • Özgüven, İ. E. (1994). Psikolojik testler, Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
  • Schwartz, S. H. (1992). Universals in the content and structure of values: Theoretical advances and emprical tests in 20 countries. Ad¬vances in Experimental Social Psychology, 25, 1-65.
  • Seefeldt, C. (2004). Social studies for the preschool/primary child (7th edition). New Jersey: Pearson Education.
  • Yarar, S. ve Tekbıyık, A. (2009). “Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Sahip Oldukları Kişisel ve Mesleki Nitelikler Konusundaki Algılarının İncelenmesi”, I. Uluslar Arası Eğitim Araştırmaları Konferansı, On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zampetakis, L. A., Tsironis, L. & Moustakis, V. (2007). Creativity development in engineering education: The case of mind mapping. Journal of Management Development, 26(4), 370-380.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mevlüt Gündüz

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Gündüz, M. (2017). Intelligence Map of Class Teachers for Value Teaching. Bartın University Journal of Faculty of Education, 6(2), 427-446. https://doi.org/10.14686/buefad.279688
All the articles published in the journal are open access and distributed under the conditions of CommonsAttribution-NonCommercial 4.0 International License
 88x31.png