Fen Bilimleri Programlarının Karşılaştırılması: Türkiye ve Avustralya

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 2, 344 - 363, 29.05.2015

Melike Yavuz Topaloğlu Fatime Balkan Kıyıcı

https://doi.org/10.14686/buefad.v4i2.1082000266

Cited By: 10

Öz

Bu araştırmada Türkiye ile Avustralya’nın fen öğretim programlarının amaç ve öğrenme alanları ve programda yer alan kazanımların yer aldığı içerik başlıklarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç esas alınarak araştırmada, Avustralya’da 2012-2013 ve Türkiye’de 2013- 2014 öğretim yılından itibaren uygulanmakta olan fen bilimleri dersi öğretim programlarından yararlanılmıştır. Dolayısıyla her iki ülkeye ait öğretim programında da yer alan amaç ve içerik araştırılırken,  nitel araştırma yöntemlerinden biri olan doküman incelemesi tercih edilmiştir. Araştırmada kullanılan dokümanlardan elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda Türkiye fen bilimleri dersi öğretim programının Avustralya fen öğretim programından, çevre, toplum, teknoloji ve bu kavramların etkileşimine dayalı içeriğe daha fazla yer verildiği görülmektedir. Ek olarak; Avustralya fen öğretim programının ülkemiz öğretim programına göre daha az sayıda kazanım içerdiği ve mevcut içeriğin daha uzun sürede kazandırılmaya çalışıldığı görülmektedir. Sonuç olarak; temelde iki ülkeye ait fen bilimleri programında amaç ve içerik bakımından benzer ve farklı noktaların vurgulandığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Fen bilimleri, Fen öğretim programı, Program karşılaştırma

Kaynakça

• Acara (2013). The Australian Curriculum Science Version 4.1, Australian.
• Andrews, P. ve Hatch, G. (2000). A Comparison of Hungarian and English Teachers’ Conceptions of Mathematics and Its Teaching. Educational Studies in Mathematics, 43(1), 31-64.
• Atar, Y. H. ve Atar, B. (2012). Türk Eğitim Reformunun Öğrencilerin TIMSS 2007 Fen Başarılarına Etkisinin İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2621-2636.
• Brown, A. S. ve Brown, L. L. (2007). What Are Science and Math Test Scores Really Telling Us? The Ben of Tau Beta Pi, 13-17.
• Bursal, M. (2007). The Impact of Science Methods Courses on Preservice Elementary Teachers’ Science Teaching Self-Efficacy Beliefs Case Studies From Turkey And The United States. Unpublished Doctoral Dissertation, University of Minnesota, Minnesota, USA.
• Dindar, H. ve Taneri, A. (2011). Comparing Goals, Concepts and Activities of Science ProgramsDeveloped by the Turkish Ministry of Education in 1968, 1992, 2000 and 2004. Kastamonu University Kastamonu Education Journal, 19(2), 363-378.
• Doğanay, A. ve Sarı, M. (2007). Öğretim Amaçlarının Belirlenmesi İfade Edilmesi ve Uygun İçeriğin Seçimi. A. Doğanay (Editör), Öğretim İlke ve Yöntemleri (1.Baskı.) içinde (s. 37-81). Ankara: PegemA.
• EARGED, (2003). Üçüncü Uluslararası Matematik ve Fen Bilgisi Çalışması: Ulusal Rapor. MilliEğitim Bakanlığı, Ankara.
• Eş, H. ve Sarıkaya, M. (2010). Türkiye ve İrlanda Fen Öğretimi Programlarının Karşılaştırılması. İlköğretim-Online, 9(3), 1092-1105. www.http://ilkogretim-online.org.tr (Erişim Tarihi: 2014, 26 Haziran).
• Güner, N., Sezer, R. ve İspir Akkuş, O. (2013). İlköğretim İkinci Kademe Öğretmenlerinin TIMSS Hakkındaki Görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 11-29.
• Gür, H. (2006). Influences and Controls: The National Curriculum in England and Turkey. Journal of Turkish Science Education, 3(2), 39-53.
• Güven, İ. ve Gürdal, A. (2011). Türkiye ile Kanada Fen Eğitiminin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(4), 89-110.
• Kelly, D. L. (2002). The TIMSS 1995 International Benchmarks of Mathematics and Science Achievement: Profiles of World Class Performance at Fourth and Eighth Grades. Educational Research and Evaluation, 8(1), 41-54.
• Kesercioğlu, T., Balım, A. G., Ceylan, A. ve Moralı, S. (2001). İlköğretim Okulları 7. Sınıflarda Uygulanmakta Olan Fen Dersi Konularının Öğretiminde Görülen Okullar Arası Farklılıklar. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, 6-8 Eylül 2000, Ankara.
• Koon, F. ve Leung, S. (2005). Some Characteristics of East Asian Mathematics Classrooms Based on Data from the TIMSS 1999 Video Study. Educational Studies in Mathematics, 60(2), 199-215.
• Köse, S. (2008). Laboratuvara Dayalı Fen Öğretimi. Ö. Taşkın (Editör), Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar (1.Baskı.) içinde (s. 45-90). Ankara: PegemA.
• Kutay, H. (2006). A Comparative Study about Learning Styles Preferences of Two Cultures. Unpublished Doctoral Dissertation, The Ohio State University, Ohio, USA.
• Lederman, N. G. (1992). Students’ and Teachers’ Conceptions about the Nature of Science: A Review of the Research. Journal of Research in Science Teaching, 29, 331–359.
• McComas, W. F., Clough, M. P. ve Almazroa, H. (2000). The Role and Character of The Nature of Science in Science Education. W. F. McComas (Ed.), The Nature of Science in Science Education: Rationales and Strategies, s. 3–39. The Netherlands: Kluwer Academic.
• MEB (2006). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2013). İlköğretim Kurumları (İlkokullar ve Ortaokullar) Fen Bilimleri Dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara: MEB Yayınevi.
• Memduhoğlu, H.B. (2008). Türkiye ve Avusturya Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 545-559.
• NRC (1996). National science education standarts. USA: National Academy Press
• Özata Yücel, E. (2010). 2005 İlköğretim Fen ve Teknoloji Programının Hedefler ve İçerik Açısında Farklı Ülkelerin Programlarıyla Karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 293-310.
• Peak, L. (1996). Pursuing excellence: Eight-grade mathematics and science teaching, learning, curriculum, and achievement in international context. Initial Findings from the Thir International Mathematics and Science Study. National Center for Education Statistics. Washington, DC: USA.
• Serin, R. C. (2005). Development of Case-Based Training Vignettes. Unpublished manuscript submitted to the National Parole Board. Ottawa, Canada.
• Sönmez, V. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (9.Baskı).Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, İ. (2007). Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 6(2), 284-304. www.http://ilkogretim-online.org.tr (Erişim Tarihi: 2014, 26 Haziran).
• Şahin, İ. ve Özata, E. (2007). Yeni Fen ve Teknoloji Programının Kuramsal Yapısının İrlanda, Yeni Zelanda, Kanada ve New Jersey (ABD) Fen Eğitimi Programlarıyla Karşılaştırılması. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, 5-7 Eylül 2007,Tokat.
• Taşar, M. F. ve Karaçam, S. (2008). T.C. 6-8. Sınıflar Fen Ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının A.B.D. Massachusetts Eyaleti Bilim ve Teknoloji/Mühendislik Dersi Öğretim Programı ile Karşılaştırılarak Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 179, 195-212.
• Ünal, S., Çoştu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Alanındaki Program Geliştirme Çalışmalarına Genel Bir Bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, H. H., Yıldırım, S., Yetişir, M. İ. ve Ceylan, E. (2013). PISA 2012 Ulusal Ön Raporu. Ankara: MEB yayınları.
• Yıldırım, M. C. (2008). Avrupa Birliği Ülkelerinde ve Türkiye’de Okulöncesi Eğitim. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(25), 91-110.
• Yücel, C., Karadağ, E. ve Turan, S. (2013, Şubat). TIMSS 2011 ulusal ön değerlendirme raporu. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitimde Politika Analizi Raporlar Serisi I, Eskişehir.