Çatı ve Dikey Bahçeler Bakımından Çanakkale Kent Merkezinin Değerlendirmesi

Yıl 2018, Cilt: 6, 153 - 159, 28.12.2018

Özgür Kahraman Melek Aktaş Nuray Yurtsever

Öz

Kırsal
alanlardan kentlere göçler hem ekonomik hem de daha iyi bir yaşam için gün
geçtikçe artmaktadır. Kentlerde artan nüfusla birlikte, kent yaşamının kalitesi
de olumsuz yönde etkilenmekte, yapı alanlarında ise artış gözlenmektedir. Kent
merkezindeki bu artış açık yeşil alanların tahribine, azalmasına neden
olmaktadır. Yoğun kent yaşamı içinde insanın bir an olsun nefes almasını,
doğasına dönmesini sağlayan açık yeşil alanların arttırılması gerekmektedir.
Kent merkezindeki alan yetersizliği nedeniyle mevcut yapısal alanları
kullanarak yeşil alan oluşturma fikri ön plana çıkmıştır. Çatı bahçesi ve dikey
bahçeler bu ihtiyaçlar doğrultusunda geliştirilen uygulamalardır. Bu çalışma,
çatı bahçeleri ve dikey bahçeler hakkında kısa bilgiler vermeyi, Çanakkale Kent
Merkezi’ndeki çatı ve dikey bahçelerinin mevcut durumunun değerlendirmesi için
2017 yılında gerçekleştirilmiştir. Çalışmada Çanakkale Kent Merkezi’nde yer
alan yapısal elemanlar yerinde incelenip, çatı bahçeleri ve dikey bahçeler
bakımından değerlendirilmiş, fotoğrafları alınmıştır. Yapılan araştırma
sonunda; çatı bahçesi ve dikey bahçe uygulamalarının Çanakkale Kent Merkezi’nde
yok denecek kadar az olduğu tespit edilmiştir. Muhtemel dikey bahçe
uygulamalarının yapılabileceği oldukça fazla alan bulunmasına rağmen çatı
bahçesi uygulamaları için bina sayısı oldukça azdır.

Anahtar Kelimeler

Çanakkale kent merkezi, Dikey bahçe, Çatı bahçesi, Süs bitkileri

Kaynakça

• Aslanboğa, İ., 1988. Ege Bölgesi iklim koşullarında çatı bahçesi yapımında kullanılabilecek yapısal ve bitkisel materyalin seçimi üzerine araştırmalar. Bilgehan Basımevi, Bornova-İzmir.
• Blanc, P., 2010. The vertical garden: from nature to cities. Paris.
• Ceylan, G., 1999. Dış mekân süs bitkileri ve peyzajda kullanımları. Flora Yayınları, 216 s., İstanbul.
• Ebcioğlu, N., 2005. Bahçe süs bitkileri. Remzi Kitapevi Yayınları,1. 199 s., İstanbul.
• Getter, K.L., Rowe, D.B., 2006. The role of green roofs in sustainable development. HortScience, 41: 1276–1286.
• Güneş, S. G., 1996. Ankara kenti ekolojik koşullarında çatı bahçesi düzenleme ilkeleri. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 197 s., Ankara.
• Koç, N., Güneş, G., 1998. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1-2, 501-512.
• Küçükerbaş, E., 1991. Ege Bölgesi koşullarında sığ topraklar üzerinde az bakımla (ekstansif) bitkilendirme olanakları üzerinde bir çatı bahçesi örneğinde araştırmalar. E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İzmir.
• Mchoy, P., 2010. Bahçıvanın el kitabı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 512 s., Çin.
• Mansuroğlu, S. G., 1998. Ülkemiz koşullarında çatı bahçelerinde kullanılabilecek bitki türleri. 1.Ulusal Süs Bitkileri Kongresi Bildiriler Kitabı, 301-306, 6-9 Ekim, Yalova.
• Mendler, S., Odell, W., 2000. The hok guidebook to sustainable design. John Willey&Sons, Inc., 56 p. Canada.
• Osmundson, T., 1999. Roof gardens: history, design and construction. Norton Company, New York. USA.
• Örnek, M., 2011. Dikey bahçe tasarım sürecinde kullanılabilecek örnek tabanlı bir tasarım modeli önerisi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilişim Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. 69 s.
• Yücel, E., 2005. Ağaçlar ve çalılar. İnsancıl Sahaf Yayınevi, 301 s., Eskişehir.
• Yüksel, N., 2013. Dikey bahçe uygulamalarının yurtdışı ve İstanbul örnekleri ile irdelenmesi. Bahçeşehir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kentsel Sistemler ve Ulaştırma Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. 73 s., İstanbul.