YOKSULLUKLA MÜCADELE ARACI OLARAK SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKIFLARI

Yıl 2018, Cilt: 19 Sayı: 2, 525 - 542, 30.11.2018

Yılmaz Daşlı

Öz

İnsanlık tarihi boyunca,
bireylerin muhtaç durumda bulunmaları hep söz konusu olmuş ve olmaya da devam
etmektedir. Bu muhtaçlıklar, zaman ve mekana göre çeşitli şekillerde
giderilmeye çalışılmıştır. İnsanların kendi kendilerine yetemeyip başkalarına
muhtaç olma durumu, günümüz için de geçerliliğini korumuştur. Hal böyle olunca
yoksullukla mücadele kaçınılmaz olmaktadır. Yoksullukla, teorikte birçok mücadele
yöntemi olmasına karşın hemen her ülkede mücadele yöntemi olarak sosyal yardım
uygulamalarına ağırlık verilmektedir. Yoksullukla, sosyal yardım aracılığıyla
mücadele etmek bütün dünyada hakim anlayıştır. Zamanla, sosyal yardımlar
yoksulluğu azaltma işlevinden uzaklaşmakta ve bir neden olarak ortaya
çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacını yoksullukla mücadelede bir araç olarak
düşünülen Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının yoksulluk ile mücadelede
etkinliğinin ortaya çıkarılması oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yoksulluk, Yoksullukla Mücadele

Kaynakça

• ALTAN, Ö. Z. (2004), Sosyal Politika Dersleri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.ASPB (2012). 2011 Yılı İdari Faaliyet Raporu. Ankara: ASPBASPB (2013). 2012 Yılı İdari Faaliyet Raporu. Ankara: ASPBASPB (2014). 2013 Yılı İdari Faaliyet Raporu. Ankara: ASPBASPB (2015). 2014 Yılı İdari Faaliyet Raporu. Ankara: ASPBASPB (2016). 2015 Yılı İdari Faaliyet Raporu. Ankara: ASPBBAŞKAYA, F. (2004). Çığırından Çıkmış Bir Dünya: Sosyal Sefaletin, Ekolojik Felaketin, Etik Yozlaşmanın Kökeni. Ankara: Özgür Üniversite Yayınları.BUĞRA, A. (2010). Kapitalizm Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika. İstanbul: İletişim Yayınları.BUĞRA, A., KEYDER, Ç. (2003). Yeni Yoksulluk ve Türkiye’nin Değişen Refah Rejimi, Ankara: UNDP, http://www.tr.undp.org/content/dam/turkey/docs/povreddoc /UNDP-TR-new_poverty.pdf, Erişim Tarihi: 18.06.2014.COŞKUN, S. ve GÜNEŞ, S. (Tarihsiz). “Dünyadaki Gelişmeler Çerçevesinde Ülkemizdeki Sosyal Yardımları İyileştirme Çalışmalarının Değerlendirmesi”. http://www.sosyalyardimlar.gov.tr/upload/sosyalyardimlar.gov.tr/mce/2008- 2010/birimler/.ÇOĞURCU, C. (2010), “Stratejik Planlama, Stratejik Yönetim ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğünde Sosyal Yardım Politikalarına Yönelik Gerçekleştirilen Projeler”, Yardım ve Dayanışma Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, ss.7-32.DEMİRBİLEK, S. (2005). Sosyal Güvenlik Sosyolojisi. İstanbul: Legal Yayıncılık.DOĞAN, E. (2008), “Gelişmekte Olan Ülkelerde Yoksulluk Siyaseti: Türkiye Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonu Örneği”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.DREWNOWSKİ, J. (1977). Poverty: It’s Meaning and Measurement. Development and Change. 8/2, 183-206.ERKUL, A., KOCA, M. (2016). “Yoksul Yardımlarını Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma Bağlamında Yeniden Düşünmek”, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(3), ss. 615-628.GENÇ, Ö. (2010), “Uluslararası Ekonomik Kuruluşların Yoksullukla Mücadele Stratejileri”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak.GORDON, D., SPİCKER P., AND LEGUIZAMÓN A. S. (2006). The İnternational glossary on poverty. CROP International Studies in Poverty Research. London: Zed Books.GOUGH, I. (2010). “Güney Avrupa’da Sosyal Yardım”. (Çeviren: Burcu Yakut Çakar ve Utku Barış Balaban). Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder (Der.), Sosyal Politika Yazıları (ss: 231-260) içinde, İstanbul: İletişim Yayınları.GÜNEŞ, S. (2008). “Sosyal Yardımların Sunumunda Yeni Bir Yaklaşım Olarak Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Proje Destekleri ve Yoksullukla Mücadeledeki Etkisi”. Kalaycı R. A., M. N. Nuruan, A. Çiftçi, R. Şen (Yay. Haz.) V. Aile Şurası “Aile Destek Hizmetleri” Bildirileri Kitabı, Ankara: Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü.HÜNLER, A. (2005). “Yoksullukla Mücadele-Yoksulluk Yönetimi Ayrımında Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonu”, Türk İdaresinin Güncel Sorunları Seminer Çalışması. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü.KESGİN, B. (2013). Kamu Sosyal Politikalarında Sosyal Yardım. İstanbul: Açılım Kitap.KOCA, M. (2015). “Sosyal Dışlanma Sorunu ve Asgari Gelir Desteğinin Gerekliliği”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 38, ss. 501-510.KOCA, M. (2017), “Savaş, Göç ve Mülteci Krizi Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme”, Geçmişten Günümüze Göç, (Ed. K. Osman), Samsun: Canik Belediyesi Kültür Yayınları, ss. 1941-1951.NALBANT, M. (2010). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Riski Azaltma Projesi: Sivas Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.O’BOYLE, E. J. (1999). Toward an Improved Definition of Poverty. Association For Social Economics in Conjunction With The Allied Social Science Associations National Convention. New York: January, pp. 281-301.ÖNEN, S. M. (2010), “Yerel Yönetimlerin Yoksullukla Mücadelesi: Malatya Belediyesi Örneği”, Sayıştay Dergisi, Sayı.79, ss.63-95.ÖZTÜRK, N. ve ÖZTÜRK, Y. (2010). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları. Ankara: Palme Yayıncılık.POGGE, T. (2006). Küresel Yoksulluk ve İnsan Hakları. (Çev.: Güneş Kömürcüler). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.RESMİ GAZETE. 3294 Sayılı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Kanunu. Yayımlandığı Tarih: 14.06.1986, Sayı: 19134.RESMİ GAZETE. 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşları ile Engelli ve Muhtaç Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelik, Yayımlandığı Tarih: 25.01.2013, Sayı: 28539.SYDGM (2006). 2006 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara: SYDGM Yayınları.SYDGM (2008). Stratejik Plan 2009-2013. Ankara.SYDGM (2011). 2010 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara: SYDGM Yayınları.SYDTF (2002). “Sosyal Riski Azaltma Projesi, Genelge 2001/1”, (http://sydtf.basbakanlik.gov/genelge.htm).SYDTF (2002). Yerel Girişimler El Kitabı. Ankara: SYGM.SYGM (Tarihsiz). Sosyal Yardım Programları Bilgilendirme Broşürü. Ankara: SYGM. www.sosyalyardimlar.gov.tr.ŞENSES, F. (1999). “Yoksullukla Mücadele ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonu”, ODTÜ Gelişme Dergisi, 26 (3-4), 427-451.ŞENSES, F. (2003). “Yoksullukla Mücadelenin Neresindeyiz? Gözlemler Ve Öneriler”. F. Şenses, A. H. Köse, E. Yeldan (Der.), İktisat Üzerine Yazılar I, Küresel Düzen: Birikim, Devlet Ve Sınıflar (ss: 319-356) içinde, İstanbul: İletişim Yayınları.ŞENSES, F. (2009). Küreselleşmenin Öteki Yüzü Yoksulluk. (5. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları.ŞENSES, F. (2014). “Gelir Dağılımı Ve Yoksulluk: Temel Eğilimler, Nedenler ve Politikalar”. Ahmet F. Aysan ve Devrim Dumludağ (Yay. Haz.), Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar (ss. 93-121) içinde, Ankara: İmge Kitabevi.TOKOL, A. (2000), Sosyal Politika, 2. Baskı, Vipaş A.Ş. Yayınları, Bursa.TUİK (2013). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması-2012, www.tuik.gov.trTUİK (2015). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması-2014, www.tuik.gov.trTUİK (2015). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması-2016, www.tuik.gov.trUNDP (2016). Human Development Report-2016. New York: UNDP.UZUN, A. M. (2003). “Yoksulluk Olgusu ve Dünya Bankası”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Sayı: 4-2 ss: 155-173.WORLD BANK (2017). “Annual Report 2017”. http://www.worldbank.org/en/about/annual-report (Erişim Tarihi: 25.04.2018).www.cumhuriyet.com.tr/video/video_eglence/42389/Sosyal_medyayi_sallayan_cocuk_Anlayamazsiniz....html# (Erişim Tarihi: 19.04.2014).YAKUT-ÇAKAR, B. ve YILMAZ, V. (2009). Sınıf ve Vatandaşlık Ekseninde Türkiye’de Sosyal Yardımı Yeniden Düşünmek”, Toplum ve Demokrasi, 3 (5), Ocak-Nisan, s. 27-38.YEREL GİRİŞİMLER EL KİTABI (2004). Ankara: SYGM.ZABCI, F. (2003). “Sosyal Riski Azaltma Projesi: Yoksulluğu Azaltmak mı, Zengini Yoksuldan Korumak mı?”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58/2, s. 215-241.