Uluslararası Deniz Ticaretinde Tehlikeli Yüklere İlişkin Emniyet Yönetimi ve Türk Limanları Üzerine Uygulama

Yıl 2009, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 45, 01.03.2009

Yusuf Zorba Hakkı Kişi

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Uluslararası Deniz Ticaretinde Tehlikeli Yüklere İlişkin Emniyet Yönetimi ve Türk Limanları Üzerine Uygulama

Öz

Küreselleşme ile artan denizyolu taşımaları ve dolayısıyla artan tehlikeli yük taşımacılığı liman alanlarındaki tehlikeleri de arttırmıştır. Bu tehlikelerden uzak kalabilmek emniyet kültürü ve emniyet kültürünün yönetim uygulamalarındaki etkileriyle önlenebilir. Bu çalışmanın amacı da, konteyner terminallerinde emniyet kültürünün gelişimine katkı sağlayacak yöntemleri bulmaktır. Bunun için de emniyet kültürü değişkenleri sorgulanmalıdır. Bu amaçla ilk olarak, saha araştırması ile konteyner terminallerinde çalışan personelin ve terminal yöneticilerinin liman sahasında emniyet kavramına bakış açıları ve tehlikeli yükler konusundaki bilgi düzeyleri araştırılmıştır. İkinci olarak ise liman çalışanlarının limanın emniyet kültürü algılamaları tespit edilmiş ve dolayısıyla da emniyet kültürünün gelişimi için kullanılabilecek yöntemlere ilişkin bilgi verilmeye çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Tehlikeli Yük, Emniyet Yönetimi, Örgüt Kültürü

Kaynakça

• CEFIC – European Chemical Industry Council. (2007). The European Chemical Industry in a Worldwide Perspective. Belgium: CEFIC AISBL.
• COX, S. ve T. COX (1991). The Structure of Employee Attitudes to Safety:A European Example. Work and Stress, 5, 93-106.
• DEJOY, D. M. (2005). Behavior change versus culture change: Divergent approaches to managing workplace safety. Safety Science 43: 105–129.
• D. P. FANGA, F. XIEA, X. Y. HUANGB ve H. LI (2004). Factor Analysis Based Studies on Construction Workplace Safety Management in China. International Journal of Project Management 22: 43-49
• DIEN, Y., M. LLORY ve R. MONTMAYEUL (2004). Organisational Accidents Investigation Methodology and Lessons Learned. Journal of Hazardous Materials 111:147-153.
• EK A., ve R.AKSELSSON (2005). Safety culture on board six Swedish passanger ships. Journal of Maritime Policy & Management, 32 (2), 159-176.
• EK, A. (2006). Safety Culture in Sea and Aviation Transport.Lund, Sweden: Department of Design Sciences Lund University.
• ESTEVES, A.S., O.L.G. QUELHAS, ve G.B.A.LIMA (2005). Process Risk Asssessment and Management in a Petroleum Production Nucleus. Petroleum Science and Technology 23: 611-639.
• HAUMPTMANS, U.(2005). A Risk Based Approach to Land-Use Planning. Journal of Hazardous Materials, A 125:1-9.
• HOPKINS, A. (2007). Studying organisational cultures and their effects on safety. Safety Science 44: 875–889.
• IMO - INTERNATIONAL MARITIME ORGANIZATION. (2002). IMDG Code – International Maritime Dangerous Goods Code. London.
• IMO - INTERNATIONAL MARITIME ORGANIZATION. (1996). Focus on IMO – IMO and Dangerous Goods at Sea. London SE1 7SR, UK.
• IMO - INTERNATIONAL MARITIME ORGANIZATION. (2002). The Revised GESAMP Hazard Evaluation Procedure for Chemical Substances Carried by Ships – GESAMP Evaluation Procedure. London.
• IMO - INTERNATIONAL MARITIME ORGANIZATION. (1995). Recommendations on the Safe Transport of Dangerous Cargoes and Related Activities in Port Areas – Tehlikeli Yüklerin Güvenli Taşınması ve Liman Alanlarındaki İlgili Etkinlikler Üzerine Öneriler. London.
• LAWRIE, M., D. PARKER ve P.HUDSON (2006). Investigating employee perceptions of a framework of safety culture maturity. Safety Science 44: 259– 276.
• LE COZE, J. C. (2005). Are organisations too complex to be integrated in technical risk assessment and current safety auditing?. Safety Science 43: 613– 638.
• MEARNS K., R. FLIN, R. GORDON ve M.FLEMING (1998). Measuring safety climate on offshore installations, Work and Stress, 12 (3), 238-254.
• MEARNS K., R. FLIN, R. GORDON ve M.FLEMING (2001). Human and organizational factors in offshore safety. Work and Stress, 15 (2), 144-160.
• MEARNS, K., S. M. WHITAKER ve R. FLIN (2003). Safety climate, safety management practice and safety performance in offshore environments. Safety Science 41:641-680.
• OBADIA, I. J., M. C. R. VIDAL ve P. F. F. F. MELO (2007). An adaptive management system for hazardous technology organizations. Safety Science 45: 373–396.
• OLIVE, C., T. M. O’CONNOR ve M. S. MANNAN (2006). Relationship of Safety Culture and Process Safety. Journal of Hazardous Materials 130: 133- 140.
• PARKER, D., M.LAWRIE ve P. HUDSON (2006). A framework for understanding the development of organisational safety culture. Safety Science 44: 551–562.
• PORT OF ROTTERDAM, Port Statistics Brochure, www.portofrotterdam.com TÜRKİYE LİMAN İŞLETMECİLERİ DERNEĞİ – TÜRKLİM. (2007). Türk Limancılık Sektörü Raporu – Vizyon 2023. İstanbul: Türkiye Liman İşletmecileri Derneği, Ataşehir.
• UNCTAD – UNITED NATIONS CONFERENCE ON TRADE AND DEVELOPMENT. (2007). Review of Maritime Transport. United Nations: New York and Geneva.
• WANG, J. (1998). A review of design for safety methodology for large marine and offshore engineering systems. Proceedings of the Institution of Mechanical Engineers, Vol 212(Part E): 251-261.
• ZOHAR D. (1980). Safety climate in industrial organizations: Theoretical and applied implications. Journal of Applied Psychology, 65, 96-102.
• ZORBA, Y. (1998). Gemi Teknolojisindeki Değişmeler ve Limanlar Üzerine Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ZORBA, Y. (2009). Uluslararası Deniz Ticaretinde Tehlikeli Yüklere İlişkin Güvenlik Yönetimi: Uluslararası Denizde Tehlikeli Yük Taşımacılığı Standartları (IMDG Code) ve Türkiye Uygulamaları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.