AN ALTERNATIVE FINANCING METHOD OF THE ENVIRONMENT AS A GLOBAL PUBLIC GOODS: INTERNATIONAL SOCIAL REGULATIONS

Yıl 2016, Sayı: 50, 1 - 25, 31.10.2016

Sercan Yavan

Öz

Environment is a global public good all the world use commonly. Finance
of the "environment" that effusing beyond national borders with the
benefits and costs is a problematic field. Public and private financial
resources, partnerships and methods for internalizing externalities are
traditional financing methods of global public goods of environment. However, financing
the environment with traditional financing methods can not be done at the
desired level. At this point, as an alternative method "international
social regulations" can be recommended. Because, legislative regulation
and standards which are appears in the form of social regulations, increases
the presentation level of environmental global public goods by preventing or
eliminating environmental damage/pollution. The aim of this study is to explain
that regulatory policies which are defined as social regulations in the
environmental field has the potential to be a method of financing for global
public goods of environment.

Anahtar Kelimeler

Environment, Social Regulation, Public Goods

ÇEVRE KÜRESEL KAMUSAL MALININ FİNANSMANINA ALTERNATİF BİR YÖNTEM: ULUSLARARASI SOSYAL REGÜLASYONLA

Öz

Çevre tüm Dünyanın ortak
kullandığı küresel kamusal bir maldır. Fayda ve maliyetleriyle ulusal
sınırların dışına taşan “çevre”nin finansmanı sorunlu bir alandır. Kamusal
finansal kaynaklar, özel finansal kaynaklar, ortaklıklar ve dışsallıkların
içselleştirilmesi yöntemleri çevre küresel kamusal malının klasik finansman
yöntemleridir. Ancak klasik finansman yöntemleri ile çevrenin finansmanı
istenilen düzeyde yapılamamaktadır. Bu noktada alternatif bir yöntem olarak
“uluslararası sosyal regülasyonlar” önerilmektedir. Çünkü yasal düzenleme ve
standart şeklinde karşımıza çıkan sosyal regülasyonlar, çevresel
zararı/kirliliği önleyerek ya da ortadan kaldırarak çevre küresel kamusal
malının sunum düzeyini arttırmaktadır. Çalışmamızın amacı çevresel alanda
sosyal regülasyon olarak tanımlanan düzenleyici önlemlerin, çevre küresel
kamusal malının finansmanını sağlayan bir yöntem olabileceğini açıklamaktır

Anahtar Kelimeler

Çevre, Sosyal Regülasyon, Kamusal Mallar

Kaynakça

• Akatay A., ve Aslan Ş. (2008). Yeşil Yönetim ve İşletmeleri ISO 14001 Sertifikası Almaya Yönelten Faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(1), 313-339.
• Aktan, C.C. ve Karaaslan, Y.T. (2006). Regülasyon Ekonomisi ve Kamusal Regülasyonlar Teorisi. Kamu Ekonomisi ve Kamu Politikası. (ed: Coşkun Can Aktan, Dilek Dileyici, İstiklal Y. Vural). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Alper, D., ve Anbar, A. (2007). Küresel Isınmanın Dünya Ekonomisine ve Türkiye Ekonomisine Etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(4), 15–54.
• Arıkan, Y. (2006). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Kyoto Protokolü. Ankara: Bölgesel Çevre Merkezi REC Türkiye. Retrieved from http://www.ttgv.org.tr/content/docs/rec.pdf
• Arı, Y. (2006). The Ramsar Convention on Wetlands: A Critical Review. Eastern Geographical Review, 11(15), 275–302.
• Aşıcı, A. A., ve Şahin, Ü. (Eds.). (2012). Yeşil Ekonomi. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
• Birleşmiş Milletler. (t.y.). Birleşmiş Milletler Türkiye. Retrieved from http://www.un.org.tr/BMAnkaraweb.pdf, son erişim 10.11.2015.
• Boughton, J. M., ve Lateef, S. (Eds.). (1995). Fifty Years After Bretton Woods The Future of the IMF and the World Bank. Washington: International Monetary Fund. Retrieved from http://www.elibrary.imf.org/staticfiles/IMF_History/50yearsAfterWoods.pdf, son erişim 19.11.2015
• Bolat, B., ve Gözlü, S. (2010). ISO 14000 Çevre Yönetim Sistemi Uygulamasında Etken Olan Faktörler. İTÜDERGİSİ/d, 2(2).
• Council Regulatiıon (EEC) No 880/92. (1992) C. 880. Retrieved from http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31992R0880:EN:HTML, son erişim 16.10.2016
• EMAS – Environment - European Commission (t.y). Retrieved from http://ec.europa.eu/environment/emas/join_emas/faqs_en.htm#s1q1, son erişim 16.10.2016
• Eurostat. (2016). Organisations and Sites with Eco-management and Audit Scheme (EMAS) Registration, son erişim 16.10.2016.
• Godjer, Dinyar.(2003). Küresel İklim Değişikliği. İstanbul: Metis Yayınları.
• Gül, E., ve Ekinci, A. (2002). Çevresel Düzenlemelerin Dış Ticaret Ve Rekabet Gücü Üzerine Etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (7), 1-11.
• International Organization for Standardization Survey (t.y.). Retrieved from www.iso.org/iso/iso-survey, son erişim 09.11.2015.
• International Organization for Standardization. (2009). Environmental Management The ISO 14000 Family of International Standards. Retrieved from http://www.iso.org/iso/theiso14000family_2009.pdf, son erişim 08.11.2015.
• Jacquet, P., ve Marniesse, S. (2006). Financing Global Public Goods: Issues and Prospects. Expert Paper Seven, 275.
• Joskow, P.L. ve Noll, R.G. (1981). Regulation in Theory and Practice: An Overview. Studies in Public Regulation. (ed: Gary Fromm). The MIT Press.
• Kara, Hüdai. (2011). Eko-Etiket. Ankara: Bölgesel Çevre Merkezi.
• Karaer F., ve Pusat T. (2002). ISO 14001 Çevre Yönetim Sistemi Standardının Otomotiv Yan Sanayiine Uygulanması. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi. 7(1), 11-20.
• Kaya, Y. (2012). Uluslararası Çevre Anlaşmalarına Uyum Sorunu. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Kırlıoğlu, H., ve Can, A. V. (1998). Çevre Muhasebesi. Sakarya: Değişim Yayınları.
• Kovancılar, B., Miynat, M., ve Bursalıoğlu, S. A. (2007). Kamu Maliyesinde Küresel Değişimler. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Kömürcüler, E. (2013).Çevreye Yönelik Kamusal Politika Araçları: Avrupa Birliği ve Türkiye Karşılaştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Manisa: Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kömürcüler, E. ve Özçağ, M. (2015). Bir Regülasyon Kurumu Olarak Yargı Organı: Anayasa Mahkemesi ve Danıştay Kararlarında Devletin Düzenleyici Rolü. Yönetim ve Ekonomi Celal Bayar Üniversitesi İİBF Dergisi. 22(1), 83-97.
• Louis, P. (2006). Impacts of Climate Change on Institutional Investors Assets and Liabilities. Environmental Research Group of the Institute of Actuaries & Climate Change Capital. Retrieved from http://www.ica2006.com/Papiers/3108/3108.pdf, son erişim 19.11.2015
• Morrow, D., ve Rondinelli, D. (2002). Adopting Corporate Environmental Management Systems:: Motivations and Results of ISO 14001 and EMAS Certification. European Management Journal, 20(2), 159-171.
• Murray, Paula C. (1997). International Environmental Management Standard, ISO 14000: A Non-Tariff Barrier or a Step to an Emerging Global Environmental Policy. U. Pa. J. Int'l Econ. L, 18, 577-615.
• Nemli, E. (2001). Çevreye Duyarlı Yönetim Anlayışı. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (23-24), 211-224.
• Oğuz, F. (2011). Devlet ve Piyasa Regülasyon Ekonomisine Giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Quality Network. (t.y.). British Standard 7750. Retrieved from http://www.quality.co.uk/bs7750.htm#, 07.11.2015
• Özcan, E. E. (2010). İdari Hukuku Açısından Türkiye’ de Elektrik Sektörünün Regülasyonu ve Avrupa Birliği, Rusya, Çin ve Güney Amerika Uygulamaları. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Sagasti, F. R., ve Bezanson, K. (2001). Financing and Providing Global Public Goods: Expectations and Prospects: Prepared for the Ministry for Foreign Affairs, Sweden. Stockholm: Ministry for Foreign Affairs Sweden. Retrieved from http://www.gci.org.uk/Documents/SMFA_.pdf, son erişim 19.11.2015
• Sperling, D., Abeles, E., Bunch, D., Burke, A., Chen, B., Kurani, K., Turrentine, T. (2004), The Price of Regulation. Access, (25), 9-18.
• Saraçoğlu, F., ve Şahan, Ö. (2004). Tobin Vergisi ve Türkiye’de Uygulanabilirliği. Sayıştay Dergisi, (55), 72–82.
• Sarısoy, S. (2010). Düzenleyici Devlet ve Regülasyon Uygulamalarının Etkinliği Üzerine Tartışmalar. Maliye Dergisi, 159, 278-298.
• Susam, N. (2008). Kamu Maliyesinde Sınır Ötesi Bir Kavram: Küresel Kamusal Mallar. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1-2), 277–303.
• Şener, O. (2006). Kamu Ekonomisi. Kırklareli: Alkım.
• Turan, D. (2010). Küresel Kamusal Mallar ve Finansmanı. Bursa: Dora Yayın.
• Türkiye Bilişim Derneği. (2008). ISO 9000:2000 Kalite Yönetim Sistemi. Retrieved from http://www.tbd.org.tr/usr_img/cd/kamubib15/raporlarPDF/RP1-ISO9001-2008.pdf, son erişim 07.11.2015
• Quality Network. (t.y.). British Standard 7750. Retrieved from http://www.quality.co.uk/bs7750.htm#, 07.11.2015
• Özcan, E. E. (2010). İdari Hukuku Açısından Türkiye’ de Elektrik Sektörünün Regülasyonu ve Avrupa Birliği, Rusya, Çin ve Güney Amerika Uygulamaları. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Sagasti, F. R., ve Bezanson, K. (2001). Financing and Providing Global Public Goods: Expectations and Prospects: Prepared for the Ministry for Foreign Affairs, Sweden. Stockholm: Ministry for Foreign Affairs Sweden. Retrieved from http://www.gci.org.uk/Documents/SMFA_.pdf, son erişim 19.11.2015
• Sperling, D., Abeles, E., Bunch, D., Burke, A., Chen, B., Kurani, K., Turrentine, T. (2004), The Price of Regulation. Access, (25), 9-18.
• Saraçoğlu, F., ve Şahan, Ö. (2004). Tobin Vergisi ve Türkiye’de Uygulanabilirliği. Sayıştay Dergisi, (55), 72–82.
• Sarısoy, S. (2010). Düzenleyici Devlet ve Regülasyon Uygulamalarının Etkinliği Üzerine Tartışmalar. Maliye Dergisi, 159, 278-298.
• Susam, N. (2008). Kamu Maliyesinde Sınır Ötesi Bir Kavram: Küresel Kamusal Mallar. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1-2), 277–303.
• Şener, O. (2006). Kamu Ekonomisi. Kırklareli: Alkım.
• Turan, D. (2010). Küresel Kamusal Mallar ve Finansmanı. Bursa: Dora Yayın.
• Türkiye Bilişim Derneği. (2008). ISO 9000:2000 Kalite Yönetim Sistemi. Retrieved from http://www.tbd.org.tr/usr_img/cd/kamubib15/raporlarPDF/RP1-ISO9001-2008.pdf, son erişim 07.11.2015
• U.S. Energy Information Administration. (t.y.). International Energy Statistics. Retrieved from http://www.eia.gov/cfapps/ipdbproject/iedindex3.cfm?tid=90&pid=44&aid=8, son erişim 10.11.2015
• World Bank Development Committee. (2007). Global Public Goods: Framework for the Role of the World Bank (s. 30). Retrieved from http://www.cbd.int/financial/interdevinno/wb-globalpublicgoods2007.pdf, son erişim 11.11.2015.
• World Resources Intstitute. (2014). 6 Graphs Explain the World’s Top 10 Emitters. Retrieved from http://www.wri.org/blog/2014/11/6-graphs-explain-world%E2%80%99s-top-10-emitters, son erişim 10.11.2015
• Yavan, S., ve Sarı, E. (2015). Yeni Bir Maliye Politikası Aracı Olarak "Obezite Vergisi" ve Örnek Ülke Uygulamaları. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar. 52(606), 89-102.
• Zengin, S. (2012, Kasım). Kimin İçin Marka Yönetimi: Sosyal Sorumluluk İşlevi. Retrieved from http://blog.empatik.com/kimin-icin-marka-yonetimi-sosyal-sorumluluk-islevi/, son erişim 19.11.2015