2014 Yerel Ankara Yerel Seçimlerinde Parti Lideri Faktörünün Seçmenin Oy Verme Kararına Etkisi

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 145 - 179, 23.04.2015

Kemal Avcı

https://doi.org/10.19145/guifd.24449

Cited By: 4

Öz

ÖZET

Demokratik toplumlarda siyasal yönetim işi siyasal partiler ile diğer siyasal organizasyonlar ve kişiler marifetiyle yapılır. Siyasal partiler ve diğer kişiler siyasal yönetime gelebilmek için seçmenin oyunu almak zorundadır. Seçimlerde seçmenin oyunu almanın birçok yolu ve yöntemi vardır. Seçmenin de ülkesini ve kendisini yönetecek parti veya kişilere oy vermesi için birçok değişik neden olabilmektedir. Seçmenin her hani bir parti veya kişiye oy vermesinde; parti lideri, parti ideolojisi, partinin programı, partinin adayı, medya etkisi, kamuoyu araştırmaları gibi birçok sosyolojik, psikolojik, ekonomik, ideolojik ve başkaca nedenlerin rol oynadığı bilinmektedir. Bu çalışmada seçmenin oy verme nedenlerinden birisi olan lidere oy vermenin 2014 Ankara yerel seçimleri sonucuna etkisi ele alınmaktadır.

Çalışmada parti lideri faktörünün seçim sonuçlarına çok önemli etkide bulunduğu hatta belirleyici olduğu konusu üzerinde durulmaktadır. 

 

Kavramlar: lider, parti lideri, seçim, semen ve oy verme

 

IN 2014 ANKARA LOCAL ELECTIONS VOTERS IN THE VOTING DECISIONS OF THE EFFECT OF ELECTION RESULTS PARTY LEADER FACTORS

 

ABSTRACT

Political management in a democratic society work done by political parties and other political organizations and individuals ingenuity. Political parties and other persons must take the voters to come to the political management. There are many ways and methods that to get the consent of the voters in elections. The voters and their party to govern the country or person can be many different reasons for giving the vote. To voting for a party or a person of the voter; party leaders, party ideology, party program, the party candidate, media influence, public opinion polls as many sociological, psychological, economical, ideological, and is known to play a role in further reasons. In this study, which is one of the reasons to voting for leaders discussed the choice of voter's is the result of local elections in2014 inAnkara.

 The study found a very significant impact on the results of the election of the party leader is emphasized even decisive factor that subject.  

Concepts: leaders, party leaders, election, voters and voting

Anahtar Kelimeler

Liderlik, siyasal parti liderliği, seçim, semen ve oy verme davranışı

Kaynakça

• Kaynakça:
• AKAY, Rafet Aykut (2011). Güncel Türk Siyasal Yaşamında “Siyasal İletişim Danışmanı” Kavramı, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• AKINCI, Mehmet; AKIN, Eyüp (2013). “Siyasetin Gösterileşmesi, Lider Olgusu ve Seçmen Tercihi”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Güz-2013 cilt: 9, sayı; 20, 329-352.
• AKINCI, Mehmet; ÖNDER, Özgür; ŞAKACI, Bilge Kaan (2013). “Is Intra-Party Democracy Possible In Turkey? An Analysis of Political Parties Act and Party By-Laws”, European Scientific Journal, Cilt: 9, Sayı:11, 31-52.
• AKTAN, Ercan; AĞCA, Hatice; ÇAKMAK, Veysel (2014). Liderliğe Yönelik Bilimsel Yaklaşımlar, (Editörler), Pınar Altıok Gürel ve Recep Yılmaz. Liderlik ve Çağdaş Boyutları, İstanbul: Derin Yayınları.
• ALTINTAŞ, Murat Hakan (2001). “Politik Pazarlama ve Politik Pazarlamada Yer Alan Konular Üzerine Genel Bir İnceleme”, Amme İdaresi Derisi, Cilt: 34, Sayı: 1, 33-50.
• BAŞARAN, İbrahim Ethem (1992). Yönetimde İnsan İlişkileri, Ankara: Gül Yayınevi.
• BALCI, Şükrü (2005). “Medya ve Siyaset İlişkilerinde Siyasal Reklam: Güncel Örnekler Üzerinden Bir Değerlendirme”, (Editör, Zülfikar Damlapınar). Medya ve Siyaset İlişkileri Üzerine, Ankara: Turhan Kitabevi, 141-177.
• BARUTÇUGİL, İsmet (2014). Liderlik, İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• ÇAĞATAY, Soner (2002). “The November 2002 Elections and Turkey's New Political Era”, Middle East Review of International Affairs (MERIA), December 2002, Vol. 6, No.4.
• ÇAHA, Ömer; TOPRAK, Metin; DALMIŞ, İbrahim. (1996), Siyasal Parti Üyelerinde Siyasal Katılım Düzeyi: Kırıkkale Örneği, Yeni Türkiye, Mayıs-Haziran, 205-247.
• ÇARKOĞLU, Ali; TOPRAK, Binnaz (2006). Değişen Türkiye'de Din, Toplum ve Siyaset, İstanbul: TESEV Yayınları.
• ÇİTÇİ, Oya (2005). Yerel Seçimler Coğrafyası (1963-1999), Ankara: TODAİE Yerel Yönetimler Araştırma ve Eğitim Merkezi.
• DAMLAPINAR, Zülfikar; BALCI, Şükrü (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar, Konya: L-T (Litera Türk Academia) Yayını.
• DİNÇER, Müjde Ker; BİTİRİM, Selim (2007). “Kurum Kültürü çalışmalarında Hizmetkar Liderlik Anlayışı ile Değer Yaratmak”, İstanbul Üniversitesi, İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 27, 60-72.
• DOĞAN, Adem; GÖKER, Göksel (2010). “Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği)”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 159-187.
• DUVERGER, Moris (1984). Politikaya Giriş, (Çev: Sami Tiryakioğlu), İstanbul: Varlık Yayınları.
• EKİNCİ, Necdet (2014) “Siyasal İletişim Çalışmalarında Kapsam ve Yaklaşım Sorunsalı”, İ&D İLETİŞİM ve DİPLOMASİ, Sayı: 3, 5-24.
• ERZEN, Meltem Ünal (2008). “Siyasi Lider İmajlarının Seçimlerde Etkisi”, İstanbul Üniversitesi, İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 31, 65-80.
• GÜLLÜPUNAR, Hasan; DİKER, Ersin; ASLAN, Emre S. (2013). “Oy Verme Yaklaşımları Bağlamında Aday Merkezli Seçmen Tercihi Üzerine Deneysel Bir Araştırma”, İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 35. Mart-Nisan 2013.
• GÜLLÜPUNAR, Hasan (2010). Siyasal İletişim ve Aday İmajı, Konya: Eğitim Akademi.
• HÜLÜR, Himmet; KALENDER, Ahmet (2003). Sosyo-Politik Tutumlar ve Din (Konya Araştırması), Konya: Çigi Kitapevi Yayınları.
• KAID, Lynda Lee; BACHA, Holtz Christina. (2008), Encyclopedia of Political Communication, Vol:2, California: Sage Publications.
• KALENDER, Ahmet (2000). Siyasal İletişim: Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitapevi.
• KALENDER, Ahmet (2005). Siyasal İletişim: Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitapevi.
• KIŞLALI, Ahmet Taner (1987), Siyaset Bilimi, Anara Üniversitesi, Basın Yayın Yüksekokulu Yayınları.
• KESKİN, Fatih; ŞANLI KARAASLAN, Halise (2012). “Demokrasinin Yeniden Yapılandırılması Tartışmaları Bağlamında 2011 Milletvekili Genel Seçimleri ve Medya”, Anara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi.
• KESKİN, Fatih (2014). Politik İletişim Sözlüğü, Ankara: İmge Kitapevi.
• KILIÇASLAN, Çakmak Emine (2011). Siyasal İletişim-İdeoloji ve Medya İlişkisi, İstanbul: Kriter Yayınları.
• KÖZLEME, Olgun (2013). “Liderlik, Siyasal Otorite Tipleri ve Karizma”, Toplum Bilimleri Dergisi, Ocak-Hairan, 239-250.
• POLAT, Cihat, GÜRBÜZ, Esen, İNAL, M. Emin (2004). Hedef Seçmen: Siyasal Pazarlama Yaklaşımı, Ankara: Nobel Yayınları.
• ÖCAL, Hülya; ÖZMEN, Alpaslan; TOPÇU, Birol (2011). “Siyasal Pazarlama Faktörlerinin, Seçmen Eğilimleri Üzerindeki Etkileri” (Afyon Araştırması) E-Journal of New World Sciences Academy, 6:4, 400-421.
• ÖZKAN, Abdullah (2004). Siyasal İletişim, İstanbul: Nesil Yayınları.
• ÖZKAN, Necati (2007). Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: Mediacat Yayınları.
• ÖZEL, Zühal (2009). “Siyasal Lider İmajları: Gerçekliğin Yeniden Üretilmesi”. Siyasetin İletişimi (Editör), Abdullah Özkan, İstanbul: Tasarım Yayınları, 169-191.
• ŞİMŞEK, M.Ş.; AKGEMCİ, T.; ÇELİK, A. (2001). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, Ankara: Nobel yayınları.
• YALIN Eroğlu, Bahar (2012). “Siyasal Liderliği “Duygusal” Düşünmek”: Siyasal Parti Liderlerinin Üniversite Gençliği Üzerindeki Duyusal Zeka Algısı, Karadeniz Araştırmaları, 2012-Güz, Sayı: 35, 81-99.
• UZTUĞ, Ferruh (1999). Siyasal Marka/Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı, Ankara: MediaCat Yayınları.
• YILDIZ, Nuran (2002). Türkiye’de Siyasetin Yeni Biçimi: Liderler, İmajlar, Medya, Ankara: Phoenix Yayınları.
• YILDIZ, Nuran (2012). “Yeni Zamanlar ve Yeni Liderlik Anlayışı”, Ankara-Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt: 11, sayı:1, 119-134.
• ZEL, Uğur (2011). Kişilik ve Liderlik, 3.baskı, Ankara: Nobel Yayınları.
• Elektronik yayınlar:
• https//www.Milliyet.om.tr-erdoğan çarpıcı bir zafer kazandı-/siyaset/detay (Erişim tarihi; 20.01.2015).