Öğretmenlerin E-İçerik Geliştirme Becerileri: Bir Hizmet İçi Eğitim Deneyimi

Yıl 2017, Sayı: 15, 48 - 74, 30.10.2017

Veysel Karani Ceylan Kerim Gündoğdu

Öz

Bu çalışmada öğretmenlerin e-içerik geliştirme becerilerinin artırılmasına yönelik
uygulanan bir hizmet içi eğitim (HİE) programı öğretmenlerin görüşlerine göre incelenmiştir.
Çalışmaya Milas ilçesinde çeşitli okullarda görev yapan farklı branşlardan bir araya gelen
toplam 21 branş öğretmeni katılmıştır. Çalışma için geliştirilen HİE programı 9 saatlik olup,
3 günde öğretmenlerin ders dışı zamanlarında uygulanmıştır. Çalışma yöntem olarak karma
yapıda olup, hem nitel hem de nicel yaklaşımlar kullanılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı
olarak; öğretmen görüşme formları ve akademik başarı testi kullanılmıştır. Öntest-Sontest
puanlarına göre anlamlı bir farklılık olup olmadığı, Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılarak
puanlar arasında anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir. Görüşme formlarından elde
edilen veriler betimsel analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Buna göre katılımcılar kursun
hedef-içerik, süre, öğrenme-öğretme süreçleri, değerlendirme öğeleri ile ilgili görüşlerini
belirtmişlerdir. Kursun uygulama sürecine daha çok ağırlık verilmesi gerektiğini,
e-içeriklerin sınıf ortamında kullanılarak daha etkin eğitim-öğretim yapılabileceğini, eğitim
teknolojilerinin şimdiye kadar etkili bir şekilde kullanılamadığını ifade etmişlerdir. 

Anahtar Kelimeler

Hizmet içi eğitim, teknopedogojik yeterlik, e-içerik geliştirme

Kaynakça

• Kaynakça Adıgüzel, A. ve Yüksel, İ. (2012). Öğretmenlerin öğretim teknolojileri entegrasyon becerilerinin değerlendirilmesi: Yeni pedagojik yaklaşımlar için nitel bir gereksinim analizi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 6(1), 265-286. Ağca, K. (2015). Fatih projesinin eğitimde uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Diyarbakir il örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akıncı, A., Kurtoğlu, M. ve Seferoğlu, S. S. (2012). Bir teknoloji politikası olarak FATİH projesinin başarılı olması için yapılması gerekenler: Bir durum analizi çalışması. Akademik Bilişim 2012, Uşak Üniversitesi Alkan, T., Bilici, A., Akdur, T. E., Temizhan, O. and Çiçek, H. (Eylül, 2011). Fırsatları artırma teknolojiyi iyileştirme hareketi (FATİH) Projesi. In 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium. 22-24 Eylül 2011 Fırat University, Elazığ. Altınışık, S. (1996). Hizmetiçi eğitim ve Türkiye’deki uygulama. Eğitim Yönetimi 2(3), 329- 348. Arnold, J., Cooper, Cary L., and Robertson, T. (1998). Work psychology: understanding human behaviour at work (3rd Ed.). USA: Prentice Hall. Aydın, İ. (2014). Kamu ve özel sektörde hizmet içi eğitim el kitabı (2. Baskı). Pegem Akademi Ankara. Banoğlu, K., Madenoğlu, C., Uysal, Ş. ve Dede, A. (2014). FATİH projesine yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Eskişehir ili örneği). Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 39-58. Bayrak, N. ve Hırça, N. (2016). FATİH Projesi hizmetiçi eğitimine katılan öğretmenlerin tekno-pedagojik özyeterliklerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim FAkültesi Dergisi cilt 36, s. 1. Ankara. Beane, J. A., Toepfer, C. F. and Alessi, S. J. (1986). Curriculum planning and development. Boston: Allyn and Bacon. Berliner, D. C. (1984). Making the right changes in preservice teacher education. Phi Delta Kappan, 66, 94-96. Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim (6. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Buckley, R. and Caple, J. (2007). The theory and practice of training (5th ed.). London: Kogan Page. Çelik, N., Kocaman, F. ve Önal A. S. (2008). Burdur ili merkez ilçe ilköğretim öğretmenlerinin bilgisayar okur-yazarlık seviyeleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(15), 1-13. Çiçekli, E. (2014). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin FATİH projesi kapsamında akıllı tahta kullanımına yönelik görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Çiftçi, S., Taşkaya, S. M. ve Alemdar, M. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin FATİH Projesine İlişkin Görüşleri. İlköğretim Online, 12(1), 227-240. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları (4. Baskı). Ankara: Pegem akademi.. Demirel, Ö. (2003). Kuramdan uygulamaya: eğitimde program geliştirme: Ankara: PegemA Yayıncılık. Gürol, M., Dönmüş, V. ve Arslan, M. (2012). İlköğretim kademesinde görev yapan sınıf öğretmenlerinin Fatih Projesi ile ilgili görüşleri. Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 3(3). Dursun, Ö. Ö., Kuzu, A., Kurt, A. A., Güllüpinar, F. ve Gültekin, M., (2013). “Okul yöneticilerinin FATİH projesi’nin pilot uygulama sürecine ilişkin görüileri”, Trakya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 100-113, Edirne. Ertürk, S. (2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Edge Akademi Yayıncılık Göktas, Y., Yildirim, Z., ve Yildirim, S. (2008). The keys for ICT integration in K-12: Teachers perceptions and usage. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 127-139. Gündoğdu, K. ve Kızıltaş, E. (2008). Kariyer basamaklarında yükselme sistemi ve sınavına ilişkin uzman öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 55, 363-388. Hargreaves, A. (2000). Changing teachers, changing times: Teachers’ work and culture in the postmodern age. London: Continuum. Hurst, J. (1994). Teaching technology to teachers. Realizing the Promise of Technology Pages 51(7), 74-76. ISTE (2015). ISTE standards for educators. https://www.iste.org/standards/for-educators adresinden son erişim tarihi 09.09.2016 Keleş, E., Öksüz, B. D. ve Bahçekapılı, T. (2013). Teknolojinin eğitimde kullanılmasına ilişkin öğretmen görüşleri: Fatih Projesi örneği. Journal of Social Sciences [JSS], 12(2). 353-366. Kirkpatrick, D. L. (1998). Evaluating training programs: The four levels (2nd ed.). San Francisco, CA: Berrett-Koehler. Koehler M. J., and Mishra P. (2005). Teachers learning technology by design. Journal of Computing in Teacher Education, 21(3), 94–102. Lawless, K. A., and Pellegrino, J. W. (2007). Professional development in integrating technology into teaching and learning: Knowns, unknowns, and ways to pursue better questions and answers. Review of educational research, 77(4), 575-614. M.E.B. (2016). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/ ogretmen_yeterlikleri_kitabi/Öğretmen_Yeterlikleri_Kitabı_genel_yeterlikler_parça_2. pdf adresinden 10 Aralık 2016 tarihinde alınmıştır. Mishra, P., and Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A new framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054. Noe, R, A. (2005). Employee training and development (Int. Ed.). Singapore. McGraw Hill. Pamuk, S., Çakır, R., Ergun, M., Yılmaz, H.B. ve Ayas, C. (2013). Öğretmen ve öğrenci bakış açısıyla tablet PC ve etkileşimli tahta kullanımı: FATİH projesi değerlendirmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1-24. Randi, J. and Zeichner, K. M. (2004). New visions of teacher professional development. In M. A. Smylie & D. Miretzky (Eds.). Developing the teacher workforce: 103rd yearbook of the national society for the study of education (pp. 108-227). Chicago: University of Chicago Press. Sarıtepeci, M., Durak, H. ve Seferoğlu, S. S. (2016). Öğretmenlerin öğretim teknolojileri alanında hizmet-içi eğitim gereksinimlerinin FATİH Projesi kapsamında incelenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(3), 601-620. Schuler, R., S. (1998). Managing human resources. South-Western College, USA. Sims, R.,R. (1990). An Experiental learning approach to employee training system. New York: Quorum Books. Şeker, H. (2012). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Anı Yayıncılık. Şimşek, Ö., Kinay, İ., Bağçeci, Ö. ve Çetin, B. (2015). Öğretmen adaylarının öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (ÖTMT) dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2015)119-135. Taymaz, H. (1981). Hizmet içi eğitim: Kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi, Yayın No:94,1981. Turan, Z., Küçük, S. ve Gündoğdu, K. (2013). Öğretmen eğitiminde bilişim teknolojilerinin kullanımı: mevcut ve beklenen durum. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-9. Türel, V. (2012). Design of feedback in interactive multimedia language learning environments. Linguistik Online, 54(4), 35-49. Wyatt III, R. L. and White J. E. (2007). Making your first year success: A classroom survival guide for middle and high school teachers. CA: Corwin Press, Thousand Oaks. Yalcin, S. A., Yalcin, S., Sagirli, M. O., Yalcin, P., ve Koc, A. (2011). The usage of instructional technologies by lecturers (Example of Erzincan). Procedia - Social and Behavioral Sciences, 28, 435–438. Yıldız, H., Sarıtepeci, M. ve Seferoğlu, S. S. (2013). FATİH projesi kapsamında düzenlenen hizmet-içi eğitim etkinliklerinin öğretmenlerin mesleki gelişimine katkılarının ISTE öğretmen standartları açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi [Hacettepe University Journal of Education], Özel sayı, 1, 375-392. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (10. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.