Research Article
BibTex RIS Cite

Ekolojik Yaklaşımlı Peyzaj Planlaması: Balabandere Vadisi Örneği

Year 2020, Volume: 2 Issue: 2, 68 - 81, 20.12.2020

Abstract

Bu araştırmada öncelikle ekolojik planlamanın iyi bilinen örnekleri ve temel çalışmalar incelenmiş ve çalışma alanına ilişkin fiziksel, biyolojik, kültürel, tarihi, vb. veriler toplanarak Balabandere vadisi ekolojik yaklaşımlı peyzaj planlamasına katkı sağlanması amaçlanmıştır. Elde edilen veriler alanın detaylı bir şekilde analiz edilmesinde kullanılmıştır. Sonraki adımda ise, büro ortamında hazırlanan bütün analizler, haritalar, grafikler ve şekiller yardımıyla Balabandere vadisi ekolojik bir yaklaşımla yorumlanmıştır. Elde edilen sonuçlar, çalışmaya konu Balabandere vadisinin olumlu ve olumsuz yönleriyle ele alınarak, alanın sahip olduğu potansiyeller, ekolojik yaklaşım doğrultusunda yorumlanmıştır.

Thanks

Bu çalışma, Prof. Dr. Yahya Ayaşlıgil danışmanlığında tamamlanan doktora tez çalışmasının bir bölümünü içermektedir. Çok yakın bir zamanda ebediyete intikal eden değerli hocamın anısına, şükranlarımla.

References

  • Ayaşlıgil, T. (1992). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Araştırma Ormanının Rekreasyon Potansiyelinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Boyce, M.S., Haney, A. (1997). Ecosystem Management. Yale University Press, New Haven.
  • Erol, O. (1993). Türkiye’nin doğal yöre ve çevreleri. Ege Coğrafya Dergisi, 7: 13-41.
  • Erol, U.E. (2005). Ekolojik Yaklaşımlı Peyzaj Planlaması (Balabandere Vadisi Örneği). İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Erol, U.E. (2008). Balabandere Vadisi ve Yakın Çevresi Vejetasyon Araştırması. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, A (2):103-122.
  • Forman, R.T.T., Gordon, M. (1986). Landscape Ecology. John Wiley & Sons, New York.
  • Gönensin, K,S. ( 2001).İstanbul'un Avrupa Yakasının Peyzaj Ekolojisi Açısından İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Hızal, A. (1997). İstanbul’un Anadolu Yakasındaki Su Toplama Havzalarının Geleceği. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği. İstanbul ve Çevresinin Metropol Düzeni Semineri.
  • İnciciyan, P.Ğ. (1976). 18. Asırda İstanbul. İstanbul Fetih Cemiyeti İstanbul Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
  • Kantarcı, M.D. (1980). Belgrad Ormanı Toprak Tipleri ve Orman Yetişme Ortamı Birimlerinin Haritalanması Esasları Üzerine Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul.
  • Marsh, W.M. (1983). Landscape Planning, John Wiley & Sons, New York.
  • Ndubisi, F. (2002). Ecological Planning, The John Hopkins University Press, Baltimore.
  • Pehlivanoğlu, T. (1986).Belgrad Ormanı'nın Rekreasyon Potansiyeli ve Planlama İlkelerinin Tesbiti, İstanbul: İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Saatçioğlu, V.F. (1940). Belgrad Ormanı’nda Meşenin Tabi Olacağı Muamele, Ekolojik Esaslar, Teknik Teklifler. Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Yayınları, Ankara.
  • Serengil, Y. (1997). Balabandere ‘İstambul- Bahçeköy’ Boyuna Profilinde Bazı Su Kalitesi Parametrelerinin Değişimi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Steiner, F. (1999). The Living Landscape. Mc Graw Hill, New York.
  • URL-1 (2004). www. ewea.org. The European Wind Energy Association. (Erişim Tarihi: 12.04.2004)
  • Uzun, A. (1998). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Eğitim ve Araştırma Ormanına Peyzaj Planlama Esasları Çerçevesinde Yeni Kullanım Kararlarının Geliştirilmesi, İÜ Orman Fakültesi Dergisi, 38(2):160-180.
  • Uzun, O. (2003). Düzce Asarsuyu Havzası Peyzaj Değerlendirmesi ve Yönetim Modelinin Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
  • Yaltırık, F. (1966). Belgrad Orman Vejetasyonunun Floristik Analizi ve Ana Meşcere Tiplerinin Kompozisyonu Üzerine Araştırmalar. T. C. Tarım Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, İstanbul.
  • Yazıcı, Y. (1993). Bütün Yönleriyle Boğaziçi’ndeki Cennet Sarıyer. Form Yayınları, İstanbul.
  • Yener, H. (1998). Orman İşletmeciliğinde Bilgi Sistemi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Yılmaz, Y. (1999). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Bilgi Sistemi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Yönelli, V. (1986). Belgrad Ormanı’ndaki Orman Toplumlarının Yapısı ve Silvikültürel Değerlendirmesi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.

An Ecological Approach to Landscape Planning: A Case Study of Balabandere Valley, Turkey

Year 2020, Volume: 2 Issue: 2, 68 - 81, 20.12.2020

Abstract

In this study, well-known examples and frameworks of applied-landscape-ecology planning were studied initially to collect general data such as physical, biological, cultural and historical of the studied area to contribute ecological approach to landscape planning of Balabandere valley. The collected data was used to analyses of the valley. For the purpose, maps, graphics and figures prepared at the office stage were discussed for Balabandere valley by an ecological approach. In this final part, there is a general discussion about the results, benefits, potentials and the drawbacks of the adapted approach.

References

  • Ayaşlıgil, T. (1992). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Araştırma Ormanının Rekreasyon Potansiyelinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Boyce, M.S., Haney, A. (1997). Ecosystem Management. Yale University Press, New Haven.
  • Erol, O. (1993). Türkiye’nin doğal yöre ve çevreleri. Ege Coğrafya Dergisi, 7: 13-41.
  • Erol, U.E. (2005). Ekolojik Yaklaşımlı Peyzaj Planlaması (Balabandere Vadisi Örneği). İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Erol, U.E. (2008). Balabandere Vadisi ve Yakın Çevresi Vejetasyon Araştırması. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, A (2):103-122.
  • Forman, R.T.T., Gordon, M. (1986). Landscape Ecology. John Wiley & Sons, New York.
  • Gönensin, K,S. ( 2001).İstanbul'un Avrupa Yakasının Peyzaj Ekolojisi Açısından İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Hızal, A. (1997). İstanbul’un Anadolu Yakasındaki Su Toplama Havzalarının Geleceği. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği. İstanbul ve Çevresinin Metropol Düzeni Semineri.
  • İnciciyan, P.Ğ. (1976). 18. Asırda İstanbul. İstanbul Fetih Cemiyeti İstanbul Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
  • Kantarcı, M.D. (1980). Belgrad Ormanı Toprak Tipleri ve Orman Yetişme Ortamı Birimlerinin Haritalanması Esasları Üzerine Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul.
  • Marsh, W.M. (1983). Landscape Planning, John Wiley & Sons, New York.
  • Ndubisi, F. (2002). Ecological Planning, The John Hopkins University Press, Baltimore.
  • Pehlivanoğlu, T. (1986).Belgrad Ormanı'nın Rekreasyon Potansiyeli ve Planlama İlkelerinin Tesbiti, İstanbul: İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Saatçioğlu, V.F. (1940). Belgrad Ormanı’nda Meşenin Tabi Olacağı Muamele, Ekolojik Esaslar, Teknik Teklifler. Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Yayınları, Ankara.
  • Serengil, Y. (1997). Balabandere ‘İstambul- Bahçeköy’ Boyuna Profilinde Bazı Su Kalitesi Parametrelerinin Değişimi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Steiner, F. (1999). The Living Landscape. Mc Graw Hill, New York.
  • URL-1 (2004). www. ewea.org. The European Wind Energy Association. (Erişim Tarihi: 12.04.2004)
  • Uzun, A. (1998). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Eğitim ve Araştırma Ormanına Peyzaj Planlama Esasları Çerçevesinde Yeni Kullanım Kararlarının Geliştirilmesi, İÜ Orman Fakültesi Dergisi, 38(2):160-180.
  • Uzun, O. (2003). Düzce Asarsuyu Havzası Peyzaj Değerlendirmesi ve Yönetim Modelinin Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
  • Yaltırık, F. (1966). Belgrad Orman Vejetasyonunun Floristik Analizi ve Ana Meşcere Tiplerinin Kompozisyonu Üzerine Araştırmalar. T. C. Tarım Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, İstanbul.
  • Yazıcı, Y. (1993). Bütün Yönleriyle Boğaziçi’ndeki Cennet Sarıyer. Form Yayınları, İstanbul.
  • Yener, H. (1998). Orman İşletmeciliğinde Bilgi Sistemi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Yılmaz, Y. (1999). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Bilgi Sistemi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Yönelli, V. (1986). Belgrad Ormanı’ndaki Orman Toplumlarının Yapısı ve Silvikültürel Değerlendirmesi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Architecture
Journal Section Research Paper
Authors

Ulvi Erhan Erol 0000-0003-3396-1193

Publication Date December 20, 2020
Acceptance Date November 13, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 2 Issue: 2

Cite

APA Erol, U. E. (2020). Ekolojik Yaklaşımlı Peyzaj Planlaması: Balabandere Vadisi Örneği. Uluslararası Mühendislik Tasarım Ve Teknoloji Dergisi, 2(2), 68-81.