Preparing Course Materials For Teaching Participle Suffixes In Teaching Turkish As A Foreign Language
Abstract
The participle suffixes are seen as a grammar subject that both teachers and students have difficulties in the field of teaching
Turkish as a foreign language. Just like adjectives, participle suffixes used to qualify noun type words; it is often treated as a
complex grammar subject that is difficult to understand. Thus, in this study, it is aimed to develop functional materials on the
teaching of participle suffixes to those who learn Turkish as a foreign language. In the study, -(y)An subjective participle suffixes
and -DIk, integral participle suffixes were taken as basis, the functions of these participle suffixes were emphasized, and
course/teaching materials were produced in line with the task-based learning method to improve students' communication skills
on this subject. It is of great importance that these participle suffixes ---------------are used to meet which communicative need in
the context in which they are used. Therefore, this study is based on the communicative approach, which has a great importance
in foreign language teaching. In line with this approach, the task-based learning method has also formed the basis of functional
material development, which is the goal of the study.
References
- Akerson-Erkman F. – Ozil, Ş. (1998). Türkçede niteleme işlevli yan tümceler. İstanbul: Simurg Yay.
- Banguoğlu, T (2007). Türkçenin grameri. Ankara: TDK
- Batstone, R (1994). Grammar. Oxford: Oxford University Press
- Cem, A. (2005). Dilbilgisi ögretiminde biçim-anlam-kullanım üçlüsü: ders malzemesi hazırlama ve uygulama önerisi. Dil Dergisi. 128: 7-24
- Council of Europe. (2001). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment. Cambride: Cambride University Press.
- Demircan, Ö. (2002). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
- Durmuş, M. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretimi (2. Baskı). Ankara: Grafiker Yayınları.
- Gencan, T. N. (2001). Dilbilgisi. Ankara: Ayraç Yayınevi.
- Kerslake, J. & Göksel, A. (2005). Turkish: A comprehensive grammar. London: Routledge.
- Larsen-Freeman, D. (2001). Tecniques and principles in language teaching. Oxford: Oxford University Press.
- Leaver, B. L. ve Willis, J. R. (2004). Task-based ınstruction in foreign language education – practices and programs. Washington, D. C.: Georgetown University Press.
- Özsoy, S. (2002). Turkish. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
- Suter, C. (2001). Discussing and applying grammatical conscious-raising. University of Birmingham.
- Sülüşoğlu, B. (2008). İşe dayalı dil öğretim malzemelerinin Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretiminde uygulanması. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Willis, J. (1996). A Framework for task-based learning. London: Longman
Abstract
Ortaçlı yapılar Türkçeyi yabancı dil olarak öğretme alanında hem öğretmenlerin hem de öğrencilerin zorlandıkları bir dilbilgisi konusu olarak görülmektedir. Tıpkı sıfatlar gibi ad türü sözcükleri nitelemek amacıyla kullanılan ortaçlar; genellikle anlaşılması zor, karmaşık bir dilbilgisi konusu olarak değerlendirilir. Bundan hareketle bu çalışmada Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlere ortaç eklerinin öğretimi üzerine işlevsel malzeme geliştirme amaçlanmıştır. Çalışmada –(y)An öznesel ortaç eki ile -DIk, tümleçsel ortaç ekleri temel alınmış, bu ortaç eklerinin hangi işlevleri yüklendiği üzerinde durulmuş ve işe dayalı öğrenme yöntemi doğrultusunda öğrencilerin bu konudaki iletişim becerilerini geliştirmeye yönelik ders/öğretim malzemeleri üretilmiştir. Bu ortaç eklerinin kullanıldıkları bağlamda hangi iletişimsel gereksinimi karşılamak için kullanıldıkları büyük önem taşımaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada yabancı dil öğretiminde büyük bir öneme sahip olan iletişimsel yaklaşım temel alınmıştır. Bu yaklaşım doğrultusunda da işe dayalı öğrenme yöntemi de çalışmanın hedefi olan işlevsel malzeme geliştirmenin dayanağını oluşturmuştur.
References
- Akerson-Erkman F. – Ozil, Ş. (1998). Türkçede niteleme işlevli yan tümceler. İstanbul: Simurg Yay.
- Banguoğlu, T (2007). Türkçenin grameri. Ankara: TDK
- Batstone, R (1994). Grammar. Oxford: Oxford University Press
- Cem, A. (2005). Dilbilgisi ögretiminde biçim-anlam-kullanım üçlüsü: ders malzemesi hazırlama ve uygulama önerisi. Dil Dergisi. 128: 7-24
- Council of Europe. (2001). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment. Cambride: Cambride University Press.
- Demircan, Ö. (2002). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
- Durmuş, M. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretimi (2. Baskı). Ankara: Grafiker Yayınları.
- Gencan, T. N. (2001). Dilbilgisi. Ankara: Ayraç Yayınevi.
- Kerslake, J. & Göksel, A. (2005). Turkish: A comprehensive grammar. London: Routledge.
- Larsen-Freeman, D. (2001). Tecniques and principles in language teaching. Oxford: Oxford University Press.
- Leaver, B. L. ve Willis, J. R. (2004). Task-based ınstruction in foreign language education – practices and programs. Washington, D. C.: Georgetown University Press.
- Özsoy, S. (2002). Turkish. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
- Suter, C. (2001). Discussing and applying grammatical conscious-raising. University of Birmingham.
- Sülüşoğlu, B. (2008). İşe dayalı dil öğretim malzemelerinin Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretiminde uygulanması. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Willis, J. (1996). A Framework for task-based learning. London: Longman
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Turkish Education |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 10 Issue: 2 |
