Tam Öğrenme Yaklaşımının Öğrencilerin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması

Yıl 2016, Cilt: 7 Sayı: 2, 355 - 371, 20.12.2016

Tarık Başar İlkay Aşkın Selahattin Gelbal

Öz

Bu araştırmada tam öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmada ayrıca tam öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkisinin alan ve öğrenim düzeyine göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Araştırma meta-analiz çalışması niteliğinde olup araştırmaya toplam 24 çalışma (tez, makale ve bildiriler) dahil edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre çalışmaların tamamı pozitif (+) etki büyüklüğüne sahiptir. Meta-analize dahil edilen çalışmaların %50’sinin muazzam düzeyde, %29,17’sinin geniş düzeyde, %12,5’inin orta düzeyde ve %8,33’ünün ise çok geniş düzeyde etki büyüklüğüne sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmaya dahil edilen çalışmaların ortalama etki büyüklüğü, rastgele etkiler modeline göre 1,546 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuca göre tam öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarıları üzerinde oldukça yüksek düzeyde ve olumlu yönde bir etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. Öğrencilerin akademik başarılarının, dersin uygulandığı alanlar bakımından anlamlı bir farklılık göstermezken öğrenim düzeyi bakımından anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Tam öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarıları üzerinde, lise ve ilköğretim düzeyinde muazzam düzeyde etkili olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

• Arslan, M. (1996). Altı çizili materyalle çalışma ve tam öğrenme yönteminin öğrenme düzeyine, hatırlamaya ve akademik benlik kavramına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Balta, Y.A.N (2007). İlköğretim okullarında uygulanan sınavlarda tam öğrenmenin (bloom taksonominin) kullanılmasının önemi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Block, J. H. ve Burns, R. B. (1976). Mastery learning. Review of Research in Education. 4, 3-49.
• Bloom, B. S. (1976). Human characteristics and school learning; Özçelik, D. A. (Çeviren), (2012). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.
• Çelik, N. G. ve Şengül, S. (2005). Tam öğrenme yönteminin ilköğretim 6. sınıf matematik öğrencilerinin akademik başarıları ile kalıcılık düzeylerine etkisi. Uludağ Eğitim Fakültesi Dergisi, XVIII(1), 107-122.
• Decoster, J. (2004). Meta-analysis notes.
• Demirci, G. Y. ve Yıldıran, G. (1996). The effects of mastery learning method of instruction and a particular conceptual change strategy on achievement and misconception levels of eighth grade science students. Boğaziçi university journal: Educational Sciences, XVI, 113-141.
• Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Ankara: Pegem Akademi.
• Erden, M. ve Akman, Y. (1996). Eğitim psikolojisi. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• Glass, G. (1976). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher, 5(10), 3–8.
• Hevedanlı, M., Oral, B. ve Akbayın, H. (2005). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme ve tam öğrenme yöntemleriyle geleneksel öğretim yöntemlerinin öğrenci başarısına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 166, 234-246.
• İşeri, H. (2004). İlköğretim matematik öğretiminde tam öğrenme modeli. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Karaca, A. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde tam öğrenme modelinin uygulanabilirliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Kazu, İ. Y., Kazu, H. ve Özdemir, O. (2005). The effects of mastery learning model on the success of the students who attended “usage of basic ınformation technologies” course. Educational Technology & Society, 8(4), 233-243.
• Kulik, C. C. L., Kulik, J. A. ve Drowns, R. L. B (1990). Effectiveness of mastery learning programs: A meta-analysis. Review of Educational Research Summer, 60(2), 265-299.
• Kurtuldu, M. K. ve Bakıoğlu, Ç. (2012). Tam öğrenme modeline dayalı müzik öğretiminde öğrenci başarılarının karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 330-339.
• Lipsey, M ve Wilson, D. (2001). Practical meta-analysis. Londra: Sage Publication.
• Long, J. (2001). An Introduction to and generalization of the fail-safe n. Annual meeting of the southwest educational research association. New Orleans, LA.
• Mevarech, Z. R. (2015). The effects of cooperative mastery learning strategies on mathematics achievement. The Journal of Educational Research, 78 (6), 372-377.
• Miles, K. (2010). Mastery learning and academic achievement. Unpublished Doctoral Thesis. Minnesota: Walden University, Middle School Education.
• Öner, M. (2005). Tam öğrenme destekli çoklu zeka kuramı uygulamalarının fen bilgisi dersindeki erişi, tutum ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
• Özçelik, D. A. (1981). Okullarda ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÜSYM Eğğitim Yayınları.
• Özder, H. (2000). Tam öğrenmeye dayalı işbirlikli öğrenme modelinin etkililiği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 114 – 121.
• Özdemirli, G. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrencinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumu üzerindeki etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Özer, Ö. (2012). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin tam öğrenme modeline göre matematik dersindeki erişi düzeyleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki: 202-215. IV. Uluslararası Türkiye eğitim araştırmaları kongresi, İstanbul.
• Sağlam, M ve Yüksel İ. (2007). Program değerlendirmede meta-analiz ve meta değerlendirme yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 175-187.
• Savcı, H. ve Kırkıç, K. A. (2012). Tam öğrenme yönteminin kavram haritalarıyla birlikte kullanıldığında kimya öğrencilerinin başarı düzeylerine etkisi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 194-226.
• Senemoğlu, N. (1987). Tam öğrenme-avantajları ve sınırlılıkları. Eğitim ve Bilim, 12 (66), 28-34.
• Senemoğlu, N. (1988). Öğrenme düzeyini yükseltme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 105-115.
• Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Şahin, F. (1999). Meta analizin tıpta kullanımı ve bir uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Osmangazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Thalheimer, W. ve Cook, S. (2002). How to calculate effect size from
• published research: a simplified spreadsheet. Erişim Ağustos 14 2014, http://www.work-learning.com/white_papers/effect_sizes/Effect_Sizes_Spreadsheet.xls.
• Üstün, U. ve Eryılmaz, A. (2014). Etkili araştırma sentezleri yapabilmek için bir araştırma yöntemi: meta-analiz. Eğitim ve Bilim Dergisi, 39(174), 1-32.
• Yıldıran, G. ve Eğinlioğlu, U. (1987). The effects of mastery learning and improved materials on English achievement levels of Turkish students. Boğaziçi University Journal: Educational Sciences, XII, 73-85.
• Yıldıran, G. ve Sayar, Y. (1987). Tam öğrenme yöntemiyle birlikte öğrencilerin bilişsel giriş davranışlarına sahip olmalarının başarı üzerindeki etkileri. Psikoloji Dergisi, 6(21), 67-72.
• Yıldıran, G. ve Nwabueze, B. (1991). The effects of mastery learning and improved teaching on mathematics achievement of seventh grade Turkish students. Boğaziçi University Journal: Educational Sciences, XIV, 111-123.
• Yıldıran, G. ve Afreşa, O. (1994). Tam öğrenme ve geleneksel öğretim yöntemlerinin beşinci sınıf öğrencilerinin fen bilgisi dersi başarı ve hatırlama düzeyine etkileri Boğaziçi University Journal: Educational Sciences, XV, 37-48.
• Yıldıran, G. ve Kırkıç, A. K. (1996). The effects of mastery learning method of instruction and laboratory experiments on achievement levels and science misconception scores of secondary school Turkish students. Boğaziçi University Journal: Educational Sciences, XVI, 95-112.
• Yıldıran, G. ve Tuğal, İ (2004). The Effects of grouping and mastery learning method of ınstruction on english achievement levels of lycée one students in kuleli military high school. Boğaziçi University Journal of Education, 21(1), 1-33.
• Yıldıran, G. ve Aydın, E. (2005). The effects of mastery learning and cooperative, competitive and individualistic learning environment organizations on achievement and attitudes in mathematics. Journal of Research in Mathematical Education, 9(1), 69-96.
• Yüksel, S. (2010). Öğrencilerin ölçme ve değerlendirme konularındaki başarılarında tam öğrenme yaklaşımı ve aktif öğretim yöntemlerinin etki derecelerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 1-11.
• Yurteri, E. (2005). Coğrafya öğretiminde tam öğrenme modelinin öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Zengin, N. (2005). Tam öğrenme ilkeleri doğrultusunda farklı öğretim yöntemleri ile işlenen matematik dersinin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik başarı düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul