Avcı Bakteriler

Yıl 2018, Cilt: 29 Sayı: 1, 57 - 61, 01.07.2018

Mustafa Önol Hakan Yardımcı

https://doi.org/10.35864/evmd.512996

Öz

Avcılık canlılığın her ölçeğinde görülebilen bir etkileşim biçimidir. Bakteriyofajların da dahil edilmesi durumunda; mikronlar ile ölçülen canlılardan metreler ile ölçülen hayvanlara kadar uzanan bir avcı skalası oluşur. Ökaryot ve prokaryot canlıların gösterdiği avcılık modelleri arasında yatan temel fark, prokaryot hücrelerin avlarını yutamamasından kaynaklanır. Avcı bakteriler ilk kez 1962 yılında Heinz Stolp tarafından; küçük, yüksek motiliteye sahip, zorunlu avcı, Gram negatif bakteriler olarak tanımlanmıştır. Bu bakteriler, hücreye tutunma ve hücreyi lize etme yeteneğine sahiptir. Doğada yaygın olarak bulunan avcı bakterilerin etki mekanizmaları tam olarak keşfedilememiş ve bu bakterilerin tamamı filogenetik olarak sınıflandırılamamıştır. İn-vivo ve in-vitro ortamlarda yapılan çalışmalarda avcı bakterilerin geniş bir bakteri skalasına etki gösterdiği bulunmuştur. Bu derlemede avcı bakterilerin filogenetik olarak sınıflandırılması, temel özellikleri ve etki mekanizmaları ile avcı bakteriler kullanılarak yapılan bazı çalışmalar anlatılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Avcı bakteriler, Bdellovibrio ve benzeri organizmalar

Kaynakça

• 1. Atterbury RJ, Hobley L, Till R, Lambert C, Capeness MJ, Lerner TR, Sockett RE, (2011). Effects of orally administered Bdellovibrio bacteriovorus on the well-being and Salmonella colonization of young chicks. Appl Environ Microbiol. 77(16), 5794–5803.
• 2. Boileau, M. J., Clinkenbeard, K. D., & Iandolo, J. J. (2011). Assessment of Bdellovibrio bacteriovorus 109J killing of Moraxella bovis in an in vitro model of infectious bovine keratoconjunctivitis. Canadian Journal of Veterinary Research. 75(4), 285–291.
• 3. Casida LE Jr (1980). Bacterial predators of Micrococcus luteus in soil. Appl Environ Microbiol. 39, 1035–1041.
• 4. Chanyi R.M (2014). Cell Biology of the Entry of Bdellovibrio and Like Organisms. Graduate Program in Microbiology and Immunology, The University of Western Ontario, PhD Thesis, Canada.
• 5. Dworkin M (1999). Fibrils as extracellular appendages of bacteria: Their role in contactmediated cell-cell interactions in Myxococcus xanthus. Bioessays. 21, 590–595.
• 6. Gilligan PH, Lum G, VanDamme PAR, Whittier S (2003). Burkholderia, Stenotrophomonas, Ralstonia, Brevundimonas, Comamonas, Delftia, Pandoraea, and Acidivorax. eds. Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH, et al. In: Manual of Clinical Microbiology Eighth edition. ASM Press, Washington, DC. p.729–748
• 7. Jurkevitch E (2007). A brief history of short bacteria: A chronicle of Bdellovibrio (and like organisms) research. eds. Jurkevitch, E. In Predatory Prokaryotes-Biology, Ecology and Evolution. Springer, Verlag Heidelberg, Germany p.20-40
• 8. Lambina VA, Afinogenova AV, Romai Penabad S, Konovalona SM, Pushkareva AP (1982). Micavibrio admirandus gen. et sp. nov. Mikrobiologiya. 51, 114–117.
• 9. Muñoz-Dorado J, Marcos-Torres FJ, García-Bravo E, Moraleda- Muñoz A, Pérez J (2016). Myxobacteria: Moving, killing, feeding, and surviving together. Frontiers in Microbiology. 7, 781.
• 10. Pasternak Z, Ben Sasson T, Cohen Y, Segev E, Jurkevitch E (2015). A new comparative-genomics approach for defining phenotype-specific indicators reveals specific genetic markers in predatory bacteria. PLoS ONE. 10(11), e0142933.
• 11. Reichenbach H, Gerth K, Irschik H, Kunze B, Hofle G (1988). Myxobacteria: A source of new antibiotics. Trends Biotechnol. 6, 115–121.
• 12. Reichenbach H (2001). The genus Lysobacter. Eds: Dworkin M et al, In: The Prokaryotes: An Evolving Electronic Resource for the Microbiological Community. Springer, Berlin Heidelberg, Germany.
• 13. Romanowski EG, Stella NA, Brothers KM, Yates KA, Funderburgh ML, Funderburgh JL, … Shanks RMQ (2016). Predatory bacteria are nontoxic to the rabbit ocular surface. Scientific Reports. 6, 30987.
• 14. Shatzkes K, Singleton E, Tang C, Zuena M, Shukla S, Gupta S, Kadouri DE (2016). Predatory bacteria attenuate Klebsiella pneumoniae burden in rat lungs. mBio. 7(6), e01847–16.
• 15. Wang Z, Kadouri DE, Wu M (2011). Genomic insights into an obligate epibiotic bacterial predator: Micavibrio aeruginosavorus ARL 13. BMC Genomics. 12, 453.
• 16. Willis, A. R., Moore, C., Mazon-Moya, M., Krokowski, S., Lambert, C., Till, R., … Sockett, R. E. (2016). Injections of Predatory Bacteria Work Alongside Host Immune Cells to Treat Shigella Infection in Zebrafish Larvae. Current Biology. 26(24), 3343–3351.
• 17. Yutani M, Taniguchi H, Borjihan H, Ogita A, Fujita K, Tanaka T (2011). Alliinase from Ensifer adhaerens and its use for generation of fungicidal activity. AMB Express. 1, 2.
• 18. Zer Y, Karaoğlan İ, Çevik S, Erdem M (2009). Stenotrophomonas maltophilia suşlarının antibiyotik duyarlılıklarının irdelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Klinik Dergisi. 22, 21-24.