Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi: Batı Karadeniz Örneği

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 3, 1 - 16, 30.09.2017

Öz

Bu araştırmada beden eğitimi öğretmen adaylarının
saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi ve saldırganlıklarının bazı demografik
özelliklerine göre değişim gösterip göstermediği incelenmesi amaçlanmıştır. Bu
doğrultuda Batı Karadeniz Bölgesi’nde öğrenim gören beden eğitimi öğretmen
adayları evren olarak tanımlanmış ve evrenin tamamına ulaşılması amaçlanmıştır.
Araştırma kapsamında 508 öğretmen adayının görüşleri alınmıştır. Tarama
modelinde yürütülen çalışmada öğretmen adaylarından bilgiler, kişisel bilgi
formu ve saldırganlık ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel
istatistikler, fark testleri ve korelasyon katsayısından yararlanılmıştır.
Araştırmanın sonucunda beden eğitimi öğretmen adaylarının saldırganlık
düzeylerinin ortalama düzeyde olduğu belirlenmiştir. Aynı zamanda erkek
öğretmen adaylarının kadın öğretmen adaylarına göre; aylık geliri yüksek olan
öğretmen adaylarının düşük olan öğretmen adaylarına göre saldırganlık
düzeylerinin daha yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra
beden eğitimi öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile en yüksek
ilişkilerin fiziksel saldırganlık ve öfke düzeyleri arasında hesaplandığı
saptanmıştır.

Kaynakça

  • Aksu, M. (2013). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep. Ateş, N. (2005). Hayvan besleyen ve beslemeyen çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8, 206-214. Bandura, A. (1989). Sociallearningtheory. Greenwhich: Annals Of Child Development. Baş, L. (2010). Öğretmen adaylarının saldırganlık ve umutsuzluk düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Berkowitz, L. (1993). Aggression: Itscauses, consequencesandcontrol.New York: McGraw-Hill. Bostan, G. ve Kılcıgil, E. (2008). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencisi olan ve olmayan ankara üniversitesi öğrencilerinin saldırganlık boyutları. Sportmetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 133-140. Buss, A.H.& Perry, M.P. (1992). Theaggressionquestionnaire. Pers SocPsychol, 63, 452-459. Can, S. (2002). AggressionQuestionnaire adlı ölçeğin Türk popülasyonunda geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Uzmanlık Tezi, GataHaydarpasa Eğitim Hastanesi Psikiyatri Servisi, İstanbul. Corey, G. (2008).Theoryandpractice of counseling. USA: Brooks/Cole Publishing Company. Deaux, K.,Kite, M. E., Dane, F. &Wrightsman, L. (1993). Instructor'smanualfordeaux, dane andwrightsman'ssocialpsychology in the '90s.Brooks/Cole. Frankel, J.R. &Wallen, N.E. (2009). How todesignandevaluateresearchıneducation. New York: McGraw-Hillİnternational Edition. Gülcen, B. (2010). Genç erişkin bireylerde yüz ve kafa boyutlarında gözlenen cinsiyetfarklılıkları ve saldırgan tutumla olan ilişkisi. Uzmanlık tezi, Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara. Hogo, M., A. &Vaughan, G., M. (2006). Sosyal psikoloji(çev. İ. Yıldız ve A. Gelmez). Ankara:Ütopya Yayınları. Kağıtçıbası, Ç. (2005). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: EvrimYayınevi. Kalaycı, S. (2005). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri.Ankara: Asil Yayınevi. Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi.Ankara: Nobel Yayınları. Karataş, Z. (2012). Kontrol odağının yordayıcıları olarak saldırganlık ve çok boyutlu mükemmeliyetçilik. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 245-260. Kaynak, A. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin duygusal zeka düzeyleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, GaziantepÜniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep. Koç, B. ve Büyükgöze-Kavas, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin saldırganlık, kişilerarası problem çözme becerileri, kişilerarası ilişki tarzları ve iletişim beceri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 783-799. Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik başarıları, iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler (Anadolu ve Osmangazi üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma). Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Madran, H. A. D. (2012). Buss-Perry saldırganlık Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 24(2), 1-6. Moeller, T. G. (2001).Youthaggressionandviolence: A psychologicalapproach.USA: Lawrence ErlbaumAssociates, Inc. Öztürk, C. ve Tavas, B. (2016). İç güvenlik hizmetlerinde çalışanların liderlik algısı ile saldırganlık tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of International SocialResearch, 9(43), 2092-2097. Patterson, C. H. (1974). Relationshipconselingandpsychoterapy. New York: Harper&RowPublishers. Peker, A. (2015). Ergenlerin saldırganlık ve siber zorbalık davranışları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 61, 323-336. Şahin MY, Abakay U. (2015) “Spor ve Egzersiz Psikolojisinin Temelleri” içinde. Edt. Şahin M, Koruç Z. Sporda Saldırganlık, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, ss. 553-567 Şahin MY, Erturan-Öğüt EE, Balçıkanlı G. (2016). Spor ve Saldırganlık: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı; 551-552. Antalya. Takehiro, F.,Kohyama, T., Andreu, J. M. &Ramirez, M. J. (1999). Justification of interpersponalaggression in japanese, american, andspanishstudents. AggressiveBehavior. 25, 185-195. Tok, Y. (2001). Cinsiyet rolleri ile ilgili farklı kalıp yargılara sahip üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuzgöl, M. (1998). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuzgöl, M. (2000). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi.Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 39-48. Yağışan, N. (2013). Üniversite öğrencilerinin müzik tercihleri ve saldırganlıkla ilişkisi. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 96-113. Yaralı, K. T. ve Özkan, H. K. (2016). Çocukların (60-72 aylık) sosyal problem çözme becerileri ile sosyal yetkinlik ve davranış durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 345-361. Yılmaz, S. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkininincelenmesi (İstanbul ili Bayrampaşa ilçesi örneği). Yüksek Lisans Tezi, İstanbul; Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 3, 1 - 16, 30.09.2017

Öz

Kaynakça

  • Aksu, M. (2013). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep. Ateş, N. (2005). Hayvan besleyen ve beslemeyen çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8, 206-214. Bandura, A. (1989). Sociallearningtheory. Greenwhich: Annals Of Child Development. Baş, L. (2010). Öğretmen adaylarının saldırganlık ve umutsuzluk düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Berkowitz, L. (1993). Aggression: Itscauses, consequencesandcontrol.New York: McGraw-Hill. Bostan, G. ve Kılcıgil, E. (2008). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencisi olan ve olmayan ankara üniversitesi öğrencilerinin saldırganlık boyutları. Sportmetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 133-140. Buss, A.H.& Perry, M.P. (1992). Theaggressionquestionnaire. Pers SocPsychol, 63, 452-459. Can, S. (2002). AggressionQuestionnaire adlı ölçeğin Türk popülasyonunda geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Uzmanlık Tezi, GataHaydarpasa Eğitim Hastanesi Psikiyatri Servisi, İstanbul. Corey, G. (2008).Theoryandpractice of counseling. USA: Brooks/Cole Publishing Company. Deaux, K.,Kite, M. E., Dane, F. &Wrightsman, L. (1993). Instructor'smanualfordeaux, dane andwrightsman'ssocialpsychology in the '90s.Brooks/Cole. Frankel, J.R. &Wallen, N.E. (2009). How todesignandevaluateresearchıneducation. New York: McGraw-Hillİnternational Edition. Gülcen, B. (2010). Genç erişkin bireylerde yüz ve kafa boyutlarında gözlenen cinsiyetfarklılıkları ve saldırgan tutumla olan ilişkisi. Uzmanlık tezi, Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara. Hogo, M., A. &Vaughan, G., M. (2006). Sosyal psikoloji(çev. İ. Yıldız ve A. Gelmez). Ankara:Ütopya Yayınları. Kağıtçıbası, Ç. (2005). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: EvrimYayınevi. Kalaycı, S. (2005). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri.Ankara: Asil Yayınevi. Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi.Ankara: Nobel Yayınları. Karataş, Z. (2012). Kontrol odağının yordayıcıları olarak saldırganlık ve çok boyutlu mükemmeliyetçilik. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 245-260. Kaynak, A. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin duygusal zeka düzeyleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, GaziantepÜniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep. Koç, B. ve Büyükgöze-Kavas, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin saldırganlık, kişilerarası problem çözme becerileri, kişilerarası ilişki tarzları ve iletişim beceri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 783-799. Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik başarıları, iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler (Anadolu ve Osmangazi üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma). Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Madran, H. A. D. (2012). Buss-Perry saldırganlık Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 24(2), 1-6. Moeller, T. G. (2001).Youthaggressionandviolence: A psychologicalapproach.USA: Lawrence ErlbaumAssociates, Inc. Öztürk, C. ve Tavas, B. (2016). İç güvenlik hizmetlerinde çalışanların liderlik algısı ile saldırganlık tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of International SocialResearch, 9(43), 2092-2097. Patterson, C. H. (1974). Relationshipconselingandpsychoterapy. New York: Harper&RowPublishers. Peker, A. (2015). Ergenlerin saldırganlık ve siber zorbalık davranışları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 61, 323-336. Şahin MY, Abakay U. (2015) “Spor ve Egzersiz Psikolojisinin Temelleri” içinde. Edt. Şahin M, Koruç Z. Sporda Saldırganlık, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, ss. 553-567 Şahin MY, Erturan-Öğüt EE, Balçıkanlı G. (2016). Spor ve Saldırganlık: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı; 551-552. Antalya. Takehiro, F.,Kohyama, T., Andreu, J. M. &Ramirez, M. J. (1999). Justification of interpersponalaggression in japanese, american, andspanishstudents. AggressiveBehavior. 25, 185-195. Tok, Y. (2001). Cinsiyet rolleri ile ilgili farklı kalıp yargılara sahip üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuzgöl, M. (1998). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tuzgöl, M. (2000). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi.Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 39-48. Yağışan, N. (2013). Üniversite öğrencilerinin müzik tercihleri ve saldırganlıkla ilişkisi. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 96-113. Yaralı, K. T. ve Özkan, H. K. (2016). Çocukların (60-72 aylık) sosyal problem çözme becerileri ile sosyal yetkinlik ve davranış durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 345-361. Yılmaz, S. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkininincelenmesi (İstanbul ili Bayrampaşa ilçesi örneği). Yüksek Lisans Tezi, İstanbul; Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Sporda Psiko-Sosyal Alanlar
Yazarlar

İsa Doğan Bu kişi benim

Pınar Karacan Doğan

Numan Bahadır Kayışoğlu

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2017
Gönderilme Tarihi 31 Mayıs 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Doğan, İ., Karacan Doğan, P., & Kayışoğlu, N. B. (2017). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi: Batı Karadeniz Örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 1-16.

ISSN: 2536-5339

Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

16157

Bu dergi içerisinde yer alan eserler aksi belirtilmedikçe Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.