Beden Eğitimi ve Spor Alanında Pedagojik Formasyon Alan Öğrencilerin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 4, 12 - 19, 28.12.2017

Anıl Türkeli Zekihan Hazar Gönül Tekkurşun Demir Sevinç Namlı

Öz

Amaç: Bu
araştırmanın amacı, spor bilimleri fakültesinde pedagojik formasyon eğitimi
alarak öğrenimine devam eden ve mezun olan rekreasyon, antrenörlük eğitimi,
spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin empatik eğilim düzeylerini ortaya
koyarak, farklı değişkenler açısından incelemektir.

Yöntem:
Araştırma, nicel araştırma modelinde tasarlanmış olup, tarama yöntemiyle
incelenmiştir. Araştırmada veri toplamak için, Kişisel Bilgi Formu ile Dökmen
(1988)’in “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Verilere, Çarpıklık ve
Basıklık ve Levene testleri yapılmıştır. Bu doğrultuda, bağımsız değişkenlerin
Skewness ve Kurtosis değerlerinin (+ - 1) arasında olmasından dolayı verilerin
analizinde parametrik testler kullanılmıştır. Buna göre verilerin analizinde
frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi, Pearson Correlation
testlerinden yararlanılmıştır.

Bulgular: Elde edilen bulgular ışığında, Empatik Eğilim Ölçeği toplam puanı,
cinsiyet ve medeni hal değişkenlerine göre anlamlı bir farklılaşma
görülmemiştir.  “Empatik Eğilimler
Ölçeği”nden aldıkları toplam puan ile yaş değişkeni arasındaki ilişkiyi
belirlemek üzere Pearson Moment Korelasyon analizine göre, anlamlı bir ilişki
tespit edilmemiştir. “Empatik Eğilimler Ölçeği”nden aldıkları
toplam puan, katılımcıların kurs esnasındaki statülerine göre, anlamlı
farklılaşma göstermektedir.

Sonuç: Katılımcıların empatik eğilim düzeyleri incelendiğinde, cinsiyet,
medeni durum değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık saptanmazken,
üniversiteden  mezun olan ve üniversitede
öğrenimine devam eden katılımcılar arasında anlamlı farklılığın olduğu sonucuna
varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Pedagojik Formasyon Eğitimi, Empatik Eğilim, Beden Eğitimi, Beden Eğitimi Öğretmen Adayı

Kaynakça

• Balcı, E., (2012.) Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeyleri (Beşiktaş ilçesi örneği), (Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul).
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Dizer, B. ve İyigün, E. (2009). Yoğun bakım hemşirelerinde empatik eğilim düzeyleri ve etkileyen faktörler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1): 9-19.
• Dökmen, Ü., (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(1-2): 155-190.
• Dökmen Ü., (1994). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık, 1994:119-150.
• Dökmen, Ü. (2014). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati (52. Baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2010). Öğretmen adaylarının empatik becerileri ile problem çözme becerileri. Kuramsal Eğitim Bilim, 3(2): 135-147.
• Kapıkıran, N. A. (2009). Öğretmen adaylarının empatik eğilim ve kendini ayarlama açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 26: 81-91).
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi (21. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
• Köksal Akyol, A. ve Koçer Çiftçibaşı, H. (2005). Okul öncesi ögretmen adaylarının empatik beceri düzeylerinin belirlenmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 21: 13-23.
• Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının empatik eğilim düzeyleri üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3: 19-25.
• Murat, M., Özgan, H., ve Arslantaş. H. İ., (2005). Öğretmen adaylarının öğretim elemanlarının empatik tutumlarına ilişkin algıları ile ders başarıları arasındaki ilişki. Milli Eğitim Dergisi, 33: 168.)
• Öz, F. (1998). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin empatik eğilimleri, empatik becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2): 32-38.
• Şahin, H. ve Ünüvar, P. (2010, Eylül). Eğitim fakültesi öğrencilerinin empatik becerileri ve kişilik özelliklerinin incelenmesi. Sözel Bildiri, Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İstanbul.
• Yılmaz, İ. ve Akyel, Y. (2008). Beden eğitimi öğretmen adaylarının empatik eğilim düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3): 27-33.
• Yüksel, İ. ve Adıgüzel, A. (2012). Atanan ve atanamayan öğretmenlerin eğilim düzeylerinin bazı değişkenler yönünden incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4): 287-293.