BibTex RIS Kaynak Göster

The Attitudes and Opinions of Turkish Teacher Candidates Towards Period of Cooperative Working: The Sample of Atatürk University

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 9, 209 - 220, 01.09.2011

Öz

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (1996). İşbirlikli ve geleneksel sınıflardaki öğrenme stratejileri ve edim. 8. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 125-136.
  • Açıkgöz, K.Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram, araştırma, uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Açıkgöz, K. Ü. (2002). Aktif öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Ashman, A. F., Gillies, R. M. (1996). Teaching colloborative skills to teach and how to teach them. Intervention in School and Clinic. 35 (1) S. 29-34
  • Başcı, Z. & Gündoğdu, K. (2011). Öğretmen adaylarının drama dersine ilişkin tutumları ve görüşleri: Atatürk Üniversitesi örneği. İlköğretim Online, 10(2), 454-467.
  • Baykara, Kevser. (2000). İşbirliğine dayalı öğrenme teknikleri ve denetim odakları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 201-210.
  • Bilen, S. (1995). İş birlikli öğrenmenin müzik öğretimi ve güdüsel süreçler üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Corliss, S. B. (2005). The effects of reflective prompts and collabrative learning in hypermedia problem – based learning environments on problem solving and metacognitive skills. Texas University. Mayıs 29, 2011 tarihinde Proquest Digital Dissertations veritabanından alınmıştır.
  • Hirst, L. A., Slavik, C. (1990). Cooperative approaches to language learning. Chapter 10 of Effective Language Education Practices and native language issues. 133- 142.
  • İsen, G. ve Batmaz, V. (2002). Ben ve toplum. İstanbul: Om yayınevi.
  • Johnson, D, W., Johnson, R, T., & Stanne, M, B., (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. University of Minnesota, S.E. Minneapolis, Minnesota.
  • Johnson, W. D., Johnson, T. R. (1999) Learning Together and Alone: Coomperative, Competitive and Individualistic Learning, Allyn and Bacon: Minnesota
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Keçecioğlu, T. (2002). Takımın kimyası ve mimarisi, İstanbul, Literatür Yayıncılık.
  • Kocabaş, A. (1995). İş birlikli öğrenmenin blok flüt öğretimi ve öğrenme stratejileri üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Louis, Cohen ve Lawrence, Manion (1997). Research methods in education. London: Routledge Press.
  • McInerney, V. McInerney, D. ve Marsh, H. (1997). Effect of metacognitive strategy training within a cooperative group learning context on computer achivement and anxiety: an aptitude treatment interaction study, Journal of Educational Psychology, 89(4), 689-695.
  • Oral, B. (2000). Sosyal bilgiler dersinde iş birlikli öğrenme ile küme çalışması yöntemlerinin öğrencilerin erişileri, derse yönelik tutumları ve öğrenilenlerin kalıcılığı
  • üzerindeki etkileri, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(9), 43-49.
  • Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar işbirliğine dayalı öğrenme ve buluş yoluyla öğrenme, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (35), 105-131.
  • Özkal, N. (2000). İş birlikli öğrenmenin sosyal bilgilere ilişkin benlik kavramı, tutumlar ve akademik başarı üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Özkal, N., Yıldız, V., Altunay, U., Tonbul, C. (2002). İşbirlikli Öğrenmenin ve Geleneksel Öğretim Yöntemlerinin İngilizce Okuma Stratejileri Üzerindeki Etkileri, 2000’li Yıllarda 1. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi, 29-31 Mayıs 2002.
  • Panitz, T. (1997). Collobrative versus cooperative learning – a comparison of the two concepts which will help us understant the underlying nature of interactive learning. Cooperative Learning and College Teaching, Mayıs 31, 2011 tarihinde http://www.citeulike.org/user/clachapelle/article/4046180 adresinden alınmıştır.
  • Senemoğlu, N. (1997). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Ertem Matbaacılık.
  • Sharan, S. (1995). Handbook of cooperative learning methods. Westport, Connecticut, London: Greenwood Press.
  • Silverman, David (2000). Doing qualitative research. London: Sage Publications.
  • Singh, B. R. (1991). Teaching methods for reducing prejudice and enhancing academic achievement for all children. Educational Studies, 17 (2). S. 157-172.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İş birlikli öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: II. İş birlikli öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 123-142.
  • Taşpınar, M. (2005). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri, Elazığ, Üniversite Kitabevi.
  • Williams, A. M. (1997). Making the most of assigned readings: some alternative strategies. Journal of Geography in Higher Education. 21 (3) S. 9-363.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2007). Görsel sanatlar eğitiminde işbirlikli öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2),747-756. .

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ İŞ BİRLİKLİ ÇALIŞMA SÜRECİNE İLİŞKİN TUTUM VE DÜŞÜNCELERİ: ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 9, 209 - 220, 01.09.2011

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının iş birlikli çalışmayla ilgili tutum ve görüşlerini incelemek ve değerlendirmektir. Çalışmanın yöntemi, nicel ve nitel araştırma yaklaşımlarının bir arada kullanıldığı karma desendir. Araştırmanın nicel boyutunda tarama modeli; nitel boyutunda ise olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümünde öğrenim gören öğrenciler; örneklemini ise aynı bölümde öğrenim gören 142 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın nicel verileri “İş Birlikli Çalışmaya İlişkin Tutum Ölçeği’yle; nitel verileri ise üç tane açık uçlu sorudan oluşan ve öğretmen adaylarının iş birlikli çalışma süreciyle ilgili düşüncelerini sorgulayan “Öğretmen Adaylarının İş birlikli Çalışma Sürecine İlişkin Düşünceleri Formu”yla elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen nicel verilerin analizinde betimsel istatistiki yöntemler olan frekans, yüzde ve ortalama; nitel verilerin analizinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının iş birlikli çalışma sürecine ilişkin yüksek düzeyde olumlu tutuma sahip olduğu; fakat uygulama öncesi ve anında bazı teknik ve iletişimsel sorunlar yaşadıkları anlaşılmıştır

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (1996). İşbirlikli ve geleneksel sınıflardaki öğrenme stratejileri ve edim. 8. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 125-136.
  • Açıkgöz, K.Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram, araştırma, uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Açıkgöz, K. Ü. (2002). Aktif öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Ashman, A. F., Gillies, R. M. (1996). Teaching colloborative skills to teach and how to teach them. Intervention in School and Clinic. 35 (1) S. 29-34
  • Başcı, Z. & Gündoğdu, K. (2011). Öğretmen adaylarının drama dersine ilişkin tutumları ve görüşleri: Atatürk Üniversitesi örneği. İlköğretim Online, 10(2), 454-467.
  • Baykara, Kevser. (2000). İşbirliğine dayalı öğrenme teknikleri ve denetim odakları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 201-210.
  • Bilen, S. (1995). İş birlikli öğrenmenin müzik öğretimi ve güdüsel süreçler üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Corliss, S. B. (2005). The effects of reflective prompts and collabrative learning in hypermedia problem – based learning environments on problem solving and metacognitive skills. Texas University. Mayıs 29, 2011 tarihinde Proquest Digital Dissertations veritabanından alınmıştır.
  • Hirst, L. A., Slavik, C. (1990). Cooperative approaches to language learning. Chapter 10 of Effective Language Education Practices and native language issues. 133- 142.
  • İsen, G. ve Batmaz, V. (2002). Ben ve toplum. İstanbul: Om yayınevi.
  • Johnson, D, W., Johnson, R, T., & Stanne, M, B., (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. University of Minnesota, S.E. Minneapolis, Minnesota.
  • Johnson, W. D., Johnson, T. R. (1999) Learning Together and Alone: Coomperative, Competitive and Individualistic Learning, Allyn and Bacon: Minnesota
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Keçecioğlu, T. (2002). Takımın kimyası ve mimarisi, İstanbul, Literatür Yayıncılık.
  • Kocabaş, A. (1995). İş birlikli öğrenmenin blok flüt öğretimi ve öğrenme stratejileri üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Louis, Cohen ve Lawrence, Manion (1997). Research methods in education. London: Routledge Press.
  • McInerney, V. McInerney, D. ve Marsh, H. (1997). Effect of metacognitive strategy training within a cooperative group learning context on computer achivement and anxiety: an aptitude treatment interaction study, Journal of Educational Psychology, 89(4), 689-695.
  • Oral, B. (2000). Sosyal bilgiler dersinde iş birlikli öğrenme ile küme çalışması yöntemlerinin öğrencilerin erişileri, derse yönelik tutumları ve öğrenilenlerin kalıcılığı
  • üzerindeki etkileri, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(9), 43-49.
  • Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar işbirliğine dayalı öğrenme ve buluş yoluyla öğrenme, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (35), 105-131.
  • Özkal, N. (2000). İş birlikli öğrenmenin sosyal bilgilere ilişkin benlik kavramı, tutumlar ve akademik başarı üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Özkal, N., Yıldız, V., Altunay, U., Tonbul, C. (2002). İşbirlikli Öğrenmenin ve Geleneksel Öğretim Yöntemlerinin İngilizce Okuma Stratejileri Üzerindeki Etkileri, 2000’li Yıllarda 1. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi, 29-31 Mayıs 2002.
  • Panitz, T. (1997). Collobrative versus cooperative learning – a comparison of the two concepts which will help us understant the underlying nature of interactive learning. Cooperative Learning and College Teaching, Mayıs 31, 2011 tarihinde http://www.citeulike.org/user/clachapelle/article/4046180 adresinden alınmıştır.
  • Senemoğlu, N. (1997). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Ertem Matbaacılık.
  • Sharan, S. (1995). Handbook of cooperative learning methods. Westport, Connecticut, London: Greenwood Press.
  • Silverman, David (2000). Doing qualitative research. London: Sage Publications.
  • Singh, B. R. (1991). Teaching methods for reducing prejudice and enhancing academic achievement for all children. Educational Studies, 17 (2). S. 157-172.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İş birlikli öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: II. İş birlikli öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 123-142.
  • Taşpınar, M. (2005). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri, Elazığ, Üniversite Kitabevi.
  • Williams, A. M. (1997). Making the most of assigned readings: some alternative strategies. Journal of Geography in Higher Education. 21 (3) S. 9-363.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2007). Görsel sanatlar eğitiminde işbirlikli öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2),747-756. .
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Oğuzhan Sevim Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 1 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Sevim, O. (2011). TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ İŞ BİRLİKLİ ÇALIŞMA SÜRECİNE İLİŞKİN TUTUM VE DÜŞÜNCELERİ: ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ. Gazi Türkiyat, 1(9), 209-220.

Açık Erişim Politikası