A translation pamphlet about Harut and Marut

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 12, 141 - 153, 01.03.2013

H. Sercan Koşik

Öz

Harut and Marut are two religious figures that existed in many societies and religious since Sumerians, and thought as much more Angel. There are many tales about these two names in various religions and cultures, particularly in Judaism. These two creature mentioned as angel in the Koran that is holy book of Islam and it is reported that they teach to use sorcery and magic. However, it is obvious that the beliefs and thoughts concerning these angels in Islamic culture are based on Judaism rather than the Koran. That reality which is seen in many hadith and history books reflected in literature in the same way, in Turkish Literature as well as Arabic and Persian Literatures, Harut and Marut were taken on with tales that based on Judaism. In this article firstly tales about Harut and Marut will be summarized and subsequently some information will be given about a translated pamphlet which is thought to has been written in the 18th century as a refusal against the beliefs about these two angels and the transcription of the pamphlet will be submitted to the attention of researches

Anahtar Kelimeler

Harut and Marut, Judaism, The Koran, pamphlet

Hârût ve Mârût Hakkında Tercüme Bir Risale

Öz

Hârût ve Mârût, Sümerlerden itibaren birçok toplum ve dinde farklı adlarla görülen ve daha çok melek olarak düşünülen dinî iki figürdür. Başta İsrailiyât’ta olmak üzere bu iki isimle ilgili birçok din ve kültürde çeşitli rivayetler bulunmaktadır. İslâmiyet’in kutsal kitabı olan Kur’ân-ı Kerim’de bu iki varlık, melek olarak geçmekte ve bunların insanlara sihir ve büyü öğrettikleri belirtilmektedir. Bununla birlikte İslâmî kültürde söz konusu meleklerle ilgili inanç ve düşüncelerin Kur’ân’dan ziyade İsrailiyât’a dayandığı ortadadır. Birçok hadis ve tarih kitabında görülen bu durum edebiyata da aynı şekilde yansımış, Arap ve Fars edebiyatlarında olduğu gibi Türk edebiyatında da Hârût ve Mârût, İsrailiyât kökenli rivayetlerle ele alınmıştır. Bu makalede öncelikle Harut ve Marut hakkındaki rivayetler özetlenecek daha sonra da 18. yy.’da kaleme alındığı düşünülen ve bu iki melek hakkında bütün bu inanışların reddiyesini içeren tercüme bir risale hakkında bilgi verilerek söz konusu eserin metni transkripsiyonlu olarak araştırmacıların dikkatine sunulacaktır

Anahtar Kelimeler

Hârût ve Mârût, İsrailiyât, Kur’ân-ı Kerim, risale

Kaynakça

• AYDEMİR, Abdullah (1979), Tefsirde İsrâîliyyat (Hicrî 6. Asrın Başına Kadar), Ankara: DİB Yayınları.
• ÇIĞ, Muazzez İlmiye (2005), Kur’ân, İncil ve Tevrat’ın Sümerdeki Kökeni, İstanbul: Kaynak Yayınları.
• DEMİRCİ, Kürşat (1997), ‚Hârût ve Mârût‛, TDV İslam Ansiklopedisi, C. 16, İstanbul: TDV Yayınları, 262-264.
• İMAM MUHAMMED GAZALİ (1980), Mükâşefetü'l-Kulûb (Kalplerin Keşfi) (Çev. Salih UÇAN), İstanbul: Çelik Yayınevi.
• JUNG, Leo (1926), ‚Fallen Angels in Jewish, Christian and Mohammedan Literature : A Study in Comparative Folk-lore‛ The Jewish Quarterly Review, Vol. 16, pp. 287-336.
• KILIÇ, Yusuf – UNCU, Ebru (2011), ‚Eski Mezopotamya İnanç Sisteminin Yunanlılara Etkisi (İstar – Aphrodite Örneği)‛ History Studies, Vol. 3/1, pp. 183-201.
• MACİT, Muhsin (1997), Nedim Divanı, Ankara: Akçağ Yayınları.
• MEVLANA (1966), Mesnevi (Haz. Veled Çelebi İzbudak), Ankara: MEB Basımevi.
• ONAY, Ahmet Talat (2009), Açıklamalı Divan Şiiri Sözlüğü –Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve İzahı- (Haz. Cemal Kurnaz), İstanbul: H Yayınları.
• ÖZTÜRK, Yaşar Nuri (2012), Kur’ân-ı Kerim Meali (Türkçe Çeviri), İstanbul: Yeni Boyut.
• PALA, İskender(2005), Ansiklopedik Divan şiiri Sözlüğü, İstanbul: Kapı Yayınları.
• SAHİH-İBUHARİ (1988), C. XII, (Çev. Mehmet SOFUOĞLU), İstanbul: Ötüken.
• ŞEYH İSMAİL BİN MUHAMMED ACLÛNÎ (2000), Keşfü'l-Hafâ, Matbaatü'l-'Âlemiyye, Şam.
• TARLAN, Ali Nihad (1992), Ahmet Paşa Divanı, Ankara: Akçağ Yayınları.
• TÖKEL, Dursun Ali (2000) Divan Şiirinde Mitolojik Unsurlar – Şahıslar Mitolojisi, Ankara: Akçağ Yayınları.
• YAZIR, Elmalılı M. Hamdi (2002), Hak Dini Kur’an Dili, C.I., Ankara: Berikan Yayınevi.
• ‚Sözün hayırlısı az ve öz olanıdır. Muhakkak ki hidayet veren Allah’tır. Selam, Peygamber efendimize ve
• onun âline olsun. Zakirler onun zikrettiklerinden, gafiller de onun zikrinden gafil oldular.‛