KÜÇÜK ÖLÇEKLİ SÜT SIĞIRI İŞLETMELERİNİN TOPLU BÜYÜK İŞLETMELERE DÖNÜŞTÜRÜLMESİNE YÖNELİK YAPILAN ÇALIŞMALAR

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: Özel Sayı (BSM 2017), 146 - 155, 27.12.2017

Seyit Uğuz Ercan Şimşek

Öz

Ülkemiz
hayvan varlığı açısından Dünya’da önemli bir yere sahip olsa da, tarımsal
üretim ve verimliliğin oldukça yetersiz olduğu görülmektedir.  Türkiye’de artan nüfus her sektörde olduğu
gibi tarım sektöründe de hayvancılığın geliştirilmesini gerekli kılmıştır.
Ülkemizde hayvancılık sektörünün en önemli sorunlarından birisi, çok fazla
sayıda küçük işletmenin bulunmasıdır. Küçük işletmeler, birim üretim maliyetlerinin
yüksek olması, verim ve kalite yetersizliği gibi sebeplerden dolayı büyük
işletmelerle rekabet edememektedirler. Ayrıca, çalışma zorluğu ve şehirlerin
cazibesi köyden kente göçü zorlamaktadır. Bu durumun iyileştirilmesi için
üreticilerin çeşitli kaynaklardan desteklenmesi gerekmektedir. Ancak düşük
gelir grubunda yer alan üreticiler bu desteklerden bireysel olarak
yararlanamamaktadırlar. Bu nedenle, küçük işletmelerin üretim ve rekabet gücünü
artırabilmek amacıyla kooperatif veya şirketleşme yoluyla işletmelerin bir
araya getirilmesini sağlayacak, büyük ölçekli grup tarım işletmesi modeliyle
yeni ve modern süt ve besi sığırcılığı işletmelerinin kurulması önemlidir.

Ülkemizin farklı bölgelerinde ilgili
bakanlık, valilik veya çeşitli kuruluşlar aracılığıyla, grup tarım
işletmeciliğine yönelik çeşitli uygulamalar yapılmıştır. Verimlilik düzeyi
düşük olan küçük işletmeleri iyileştirmek ve kırsal alandaki genç nüfusa yeni
iş olanakları sunmak amacıyla, bölgedeki küçük işletmelerin toplu grup
işletmeler biçiminde yeniden planlanması sonucunda daha iyi koşullarda üretim
yapılabilecek tesisler kazandırılmıştır. Bununla birlikte, bu düşünceleri
ülkenin geneline yaygınlaştıracak belirgin bir model ortaya konulamadığı için
henüz yeterli sonuçların alınamadığı görülmektedir.

Bu çalışmada, Dünya’da ve ülkemizdeki
kırsal kalkınma modelleri incelenerek, gerek kooperatifçilik biçiminde gerekse
grup tarım işletmeciliği olarak faaliyet gösteren işletmelerin
değerlendirilmesi yapılarak, özellikle süt ve besi sığırı yetiştiriciliği
işletmelerine yönelik önerilerde bulunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Grup tarım, hayvancılık, kooperatif

Kaynakça

• Anonim (2001). Genel Tarım Sayımı, T. C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. Ankara.
• Anonim (2017a). TÜİK İstatistiki Göstergeleri, Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara.
• Anonim (2017b), Kibbutz Sistemi Nedir? Erişim Linki: http://www.celebialper.com/ulkeler/israil-filistin/kibbutz-sistemi-nedir.html
• Anonim (2017c), İsrail’in üçlü formülü: Kibbutz, Moshav ve ARO. Erişim Linki: http://bilgicagi.com/israilin-uclu-formulu-kibbutz-mashov-ve-aro/
• Ayman H (2014). Kahramanmaraş- Kahramanmaraş İli Merkez İlçede Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Özellikleri, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
• Can F M, Sakarya E (2012). Dünya ve Türkiye’de Tarım ve Hayvancılık Kooperatiflerinin Tarihsel Gelişimi, İktisadi Önemi ve Mevcut Durumu. Derleme, Vet Hekim Der Derg 83 (1): 27-36.
• İçöz Y (2004). Ankara- Bursa İli Süt Sığırcılık İşletmelerinin Karlılık ve Verimlilik Analizi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Köroğlu S (2003). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Topluluğu Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, AT Uzmanlık Tezi. Ankara.
• Ocaklı I, Türkarslan M, Güney E (2013). Tarıma Dayalı İhtisas OSB Bilgi Notu. Trakya Kalkınma Ajansı.
• Oktay E, Tunalıoğlu R (2005). Türk Tarım Politikasının Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikasına Uyumu. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Yayın No: 134 ISBN: 975-407-180-2.
• Saçlı Y (2007). AB’ye Uyum Sürecinde Hayvancılık Sektörünün Dönüşüm İhtiyacı. Devlet Planlama Teşkilatı, İdari Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü. Uzmanlık Tezi. ISBN 975-19-4013-1.
• Tan S, Karaönder İ (2013). Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme Politikalarının ve Mevzuatının İrdelenmesi: Tarımsal Amaçlı Kooperatifler Örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi.
• Yiğit M (1999). Türkiye’de Hayvancılık Sektöründe Üretim ve İhracat İçin Bir Öneri: Organize Hayvancılık Bölgeleri. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:13, Haziran 1999, Sayı: 1.