Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Predictor Role of Life GoalsTeachers Have and Social Support on Subjunctive Well-Being

Yıl 2015, Cilt: 2015 Sayı: 5, 338 - 347, 31.10.2015

Öz

Subjective well-being is a term which describes how positive the individuals interpret their life and experiences, how much pleased with their life and themselves. If teachers, who are continually in relationship with their students, feel themselves good and are pleased with themselves, this situation will positively affect the relationship with their students and the education they give to them. While dealing with the subjective well-being of an individual, it is impossible to think the individual independent from his real life and his social surroundings. Considering this fact, it is thought to be useful to investigate the effect of social support the teachers get from their surroundings and life goalsthey have on subjective well-being levels of teachers. The aim of this study is to research in what way the life goalsof teachers and social support predict the subjective well-being levels and to investigate the effect of these concepts on subjective well-being. The participants of the study consist of teachers who work in schools which are connected with Eskişehir National Education Directorate in 2013-2014 academic year. Life GoalsScale (İlhan, 2009), Social Support Scale (Torun, 1995) and Subjective Well-being Scale (Tuzgöl Dost, 2005) was used while collecting data. The data got from the scales was analyzed by using SPSS 21.00 The relation between life goalsof teachers, social support and  subjective well-being was determined by Pearson
correlation analysis.A positively meaningful relation between life goals and
subjective well-being was found. To decide the predictive power of life
purposes on subjective well-being, multiple linear regression analysis was
used. As a result of the analysis carried out, it was found out that teachers
explained approximately 6% of the levels of subjective well-being of their life
goals

Kaynakça

  • Aypay, A. ve Eryılmaz, A. (2011). Relationship of high school student’s subjective well-being and school burnoust. International Online Journal of Educational Sciences, 3 (1), 181-199.
  • Canbulat, N. ve Cihangir-Çankaya, Z. (2014). Evli bireylerin öznel iyi olma düzeylerinin yordanması. Ege Eğitim Dergisi, 15 (2). 556-576.
  • Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (27), 43-65.
  • Deiner, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
  • Diener, E. (2000). Subjective well-being. The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34–43.
  • Diener, E., Lucas, R. E., & Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), The handbook of positive psychology (pp.63- 73). New York: Oxford University Press.
  • Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54, 403-425.
  • Diener, E., Suh, E., & Oishi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being (invited article). Journal of Clinical Psychology, 24, 25-41
  • Doğan, T. ve Eryılmaz, A. (2012). Akademisyenlerde işle ilgili temel ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş. Ege Akademik Bakış, 12(3), 383-389.
  • Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120-129.
  • Eryılmaz, A. (2013). Pozitif psikolojinin psikolojik danışmanlık ve rehberlik alanında gelişimsel ve önleyici hizmetler bağlamında kullanılması. The Journal of Happiness & Well-Being, 1 (1), 1- 20.
  • Gençöz, T. ve Özlale, Y. (2004). Direct and indirect effects of social support on psychological well-being. Social Behavior and Personality, 32(5), 449-458.
  • Guindon, S., & Cappeliezi P. (2010). Contributions of psychological well-being and social support to an ıntegrative model of subjective health in later adulthood. Ageing International, 35, 38- 60.
  • İlhan, T. ve Özbay, Y. (2010). Yaşam amaçlarının ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(34), 109-118.
  • Kasser, T. & Ryan, R.M. (2001). Be careful what you wish for: Optimal functioning and the relative attainment of intrinsic and extrinsic goals. In, P. Schmuck and K. Sheldon (Eds), Life goals and well-being, (116-131). Gottingen: Hogrefe.
  • Kasser, T., & Ryan, R. M. (1993). A dark side of the American dream: Correlates of financial success as a central life aspiration. Journal of Personality and Social Psychology, 65(2), 410-422.
  • Lepore, S. J., Evans, G. W. & Schneider, M.K. (1991) dynamic role of social support in the link between chronic stres and psychological distress. Journal of Personality and Social Psychology, 61, 899-909.
  • Myers, D. G. & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6, 10-19.
  • Oğuz- Duran, N. & Tan, Ş. (2013). Minnettarlık ve yaşam amaçları yazma çalışmalarının öznel iyi oluşa etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik 5 (40), 154-166.
  • Özdemir, Y. (2012). Ergenlerin öznel iyi oluşlarının özerk, ilişkisel ve özerk-ilişkisel benlik kurguları açısından incelenmesi. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal. 4 (38), 188-198.
  • Ryan, R. M. & Deci, E. L., (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68-78 .
  • Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2009). Promoting self-determined school engagement: Motivation, learning, and well-being. In K. R. Wentzel & A. Wigfield (Eds.), Handbook on motivation at school (pp. 171-196). New York: Routledge.
  • Saygın, Y. & Arslan, Ç. (2009). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 207-222.
  • Sheldon, K.M. & Lyubomirsky, S. (2006). How to increase and sustain positive emotion: The effects of expressing gratitude and visualizing best possible selves. Journal of Positive Psychology, 1, 73–82.
  • Torun, A. (1995). Tükenmişlik, aile yapısı ve sosyal destek ilişkileri üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 3 (23),103-111.
  • Yurcu, G. & Atay, H. (2015). Çalışanların öznel iyi oluşunu etkileyen demografik faktörlerin incelenmesi: Antalya ili konaklama işletmeleri örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi. 4 (2), 17-34.

Öğretmenlerin Sahip Oldukları Yaşam Amaçları ve Sosyal Desteğin Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü

Yıl 2015, Cilt: 2015 Sayı: 5, 338 - 347, 31.10.2015

Öz

Öznel iyi oluş, bireylerin yaşam ve deneyimlerini ne kadar olumlu yorumladıklarını, yaşamlarından ve kendilerinden ne kadar memnun olduklarını ifade eden bir kavramdır. Meslek yaşamında öğrencileriyle sürekli ilişki içinde bulunan öğretmenlerin kendilerini iyi hissetmeleri ve kendilerinden memnun olmaları öğrencilerine verecekleri eğitimi ve kuracakları ilişkiyi pozitif yönde etkileyecektir. Bir bireyin öznel iyi oluş düzeyini ele alırken; o bireyi, sosyal çevresinden ve gerçek yaşamdan bağımsız olarak düşünmek mümkün değildir. Bu olgudan hareketle öğretmenlerin çevrelerinden aldıkları sosyal desteğin ve sahip oldukları yaşam amaçlarının öznel iyi oluş düzeylerini yordayıp yordamadığını araştırmakta yarar vardır. Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçları ve sosyal desteğin öznel iyi oluş düzeylerini ne şekilde açıkladığını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Eskişehir Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı okullarda görevli öğretmenler oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Yaşam Amaçları Ölçeği (İlhan, 2009), Sosyal Destek Ölçeği (Torun, 1995) ve Öznel İyi Oluş Ölçeği (Tuzgöl Dost, 2005) kullanılmıştır. Uygulanan ölçeklerden elde edilen veriler SPSS 21.00 programı yoluyla analiz edilmiştir. Çalışma grubuna katılan öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçları, sosyal destek ve öznel iyi oluş arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi yapılarak tespit edilmiştir. Yaşam amaçları ile öznel iyi oluş düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçlarının öznel iyi oluşu yordama gücünü belirlemek amacıyla çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda öğretmenlerin yaşam amaçlarının öznel iyi oluş düzeylerinin yaklaşık %6’sını anlamlı olarak açıkladığı görülmüştür.

Kaynakça

  • Aypay, A. ve Eryılmaz, A. (2011). Relationship of high school student’s subjective well-being and school burnoust. International Online Journal of Educational Sciences, 3 (1), 181-199.
  • Canbulat, N. ve Cihangir-Çankaya, Z. (2014). Evli bireylerin öznel iyi olma düzeylerinin yordanması. Ege Eğitim Dergisi, 15 (2). 556-576.
  • Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (27), 43-65.
  • Deiner, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
  • Diener, E. (2000). Subjective well-being. The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34–43.
  • Diener, E., Lucas, R. E., & Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), The handbook of positive psychology (pp.63- 73). New York: Oxford University Press.
  • Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54, 403-425.
  • Diener, E., Suh, E., & Oishi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being (invited article). Journal of Clinical Psychology, 24, 25-41
  • Doğan, T. ve Eryılmaz, A. (2012). Akademisyenlerde işle ilgili temel ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş. Ege Akademik Bakış, 12(3), 383-389.
  • Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120-129.
  • Eryılmaz, A. (2013). Pozitif psikolojinin psikolojik danışmanlık ve rehberlik alanında gelişimsel ve önleyici hizmetler bağlamında kullanılması. The Journal of Happiness & Well-Being, 1 (1), 1- 20.
  • Gençöz, T. ve Özlale, Y. (2004). Direct and indirect effects of social support on psychological well-being. Social Behavior and Personality, 32(5), 449-458.
  • Guindon, S., & Cappeliezi P. (2010). Contributions of psychological well-being and social support to an ıntegrative model of subjective health in later adulthood. Ageing International, 35, 38- 60.
  • İlhan, T. ve Özbay, Y. (2010). Yaşam amaçlarının ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(34), 109-118.
  • Kasser, T. & Ryan, R.M. (2001). Be careful what you wish for: Optimal functioning and the relative attainment of intrinsic and extrinsic goals. In, P. Schmuck and K. Sheldon (Eds), Life goals and well-being, (116-131). Gottingen: Hogrefe.
  • Kasser, T., & Ryan, R. M. (1993). A dark side of the American dream: Correlates of financial success as a central life aspiration. Journal of Personality and Social Psychology, 65(2), 410-422.
  • Lepore, S. J., Evans, G. W. & Schneider, M.K. (1991) dynamic role of social support in the link between chronic stres and psychological distress. Journal of Personality and Social Psychology, 61, 899-909.
  • Myers, D. G. & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6, 10-19.
  • Oğuz- Duran, N. & Tan, Ş. (2013). Minnettarlık ve yaşam amaçları yazma çalışmalarının öznel iyi oluşa etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik 5 (40), 154-166.
  • Özdemir, Y. (2012). Ergenlerin öznel iyi oluşlarının özerk, ilişkisel ve özerk-ilişkisel benlik kurguları açısından incelenmesi. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal. 4 (38), 188-198.
  • Ryan, R. M. & Deci, E. L., (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68-78 .
  • Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2009). Promoting self-determined school engagement: Motivation, learning, and well-being. In K. R. Wentzel & A. Wigfield (Eds.), Handbook on motivation at school (pp. 171-196). New York: Routledge.
  • Saygın, Y. & Arslan, Ç. (2009). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 207-222.
  • Sheldon, K.M. & Lyubomirsky, S. (2006). How to increase and sustain positive emotion: The effects of expressing gratitude and visualizing best possible selves. Journal of Positive Psychology, 1, 73–82.
  • Torun, A. (1995). Tükenmişlik, aile yapısı ve sosyal destek ilişkileri üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 3 (23),103-111.
  • Yurcu, G. & Atay, H. (2015). Çalışanların öznel iyi oluşunu etkileyen demografik faktörlerin incelenmesi: Antalya ili konaklama işletmeleri örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi. 4 (2), 17-34.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdülkadir Öztürk

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2015
Gönderilme Tarihi 6 Ekim 2015
Kabul Tarihi 27 Ekim 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 2015 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Öztürk, A. (2015). Öğretmenlerin Sahip Oldukları Yaşam Amaçları ve Sosyal Desteğin Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(5), 338-347.