Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Possible Reflections of Popular Culture on Visual Arts Lessons

Yıl 2015, Cilt: 2015 Sayı: 4, 278 - 293, 30.04.2015

Öz

Popular culture may be considered as a mass society culture which after the technological advancements due to the industrialization period has affected the masses through the mass communication devices and is mostly liked and preferred by the majority. This culture, with the help of the mass communication devices such as TV and internet, has an important effect on every part of the society regardless of the differences of occupation and social class, an especially bigger impact on the children who are in their primary education periods. “Because children are more willing to buy and consume the popular culture products in a very fast manner. It is of utmost importance for their lives to follow the most popular music lists for their own areas of interest and their ages, to prefer the most popular brands for their clothes, to read the popular magazines, to buy and use the popular objects, accessories and clothes of the popular heroes in movies” (Öztürk-Bıkmaz, 200: 104-105). Mass culture devices has a huge influence on the production of the popular culture objects and with the help of the spread of the mass communication devices, it may be seen that it has an immense effect on the creativity skills of students, their behavioral patterns, and the formation of their social, cultural and political identities. On this aspect, the visual arts lesson is one of the most appropriate environments for the children belonging to this period that may call for their creativity and bring about a new perception on life. Through this research, the relation between the popular culture and the visual arts lesson has been examined and by determining its effect on the students and their apprehension of popular culture, the study has been completed with the field data and assessments that significantly support the hypothesis.

Kaynakça

  • Adorno, T. W. (2005). Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünmek. Kitle İletişim Kuramları (E. Mutlu Der. ). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Akgül, A. E. (2006). Popüler Kültür-Televizyon İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Aslantürk, Z.& Amman, T. (1999). Sosyoloji. İstanbul: M.Ü.İ.F.V.Y.
  • Ayaşlı, Z. (2006). Televizyonun Popüler Kültürü Oluşturma ve Yayma Etkisi. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Sinema Televizyon Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Ayaydın, A. (2009). “Bilgi Çağında Görsel Sanatlar Eğitiminin Gerekliliği”. Ekev Akademi Dergisi, Sayı: 41: 59-60.
  • Cereci, S. (1996). Televizyonun Sosyolojik Boyutu. İstanbul: Şule Yayınları.
  • Erdoğan, İ. & Alemdar, K. (2005). Kültür ve İletişim. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak. İstanbul: Parşömen Yayınları.
  • Gans, H. J. (2007). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür (E. O. İncirlioğlu Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Harvey, D.(1997). Postmodernliğin Durumu. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Horkheimer, M. & Adorno, T. (1972). Culture İndustry Reconsidered. London: Routledge.
  • Kırdar, Y. (2012). Postmodern pazarlama ve Tüketim Kültürü. İstanbul: Moss Akademik Yayınevi.
  • Kırışoğlu, O. (2002). Sanatta Eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Mslinowaki, B. (1999). İnsan ve Kültür (F. Gümüş Çev.). Ankara: Verso Yayınları.
  • Mills, W. (1974). İktidar Seçkinleri (Ü. Oskay Çev.). Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Odabaşı, H. A. (1996). Grafikte Temel Tasarım. Cem Ofset A.Ş.
  • Özbek, M. (2002). Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Özbek, Y. (2005). Postmodernizm ve Alımlama Estetiği. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Özdemirci, A. (2012). Popüler Kültür Tüketim Psikolojisi ve İmaj Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Özgan, H., Arslan M.C. & Kara M. (2014). “Popüler Kültürün Öğrenci Davranışları Üzerinde Algılanan Etkileri”. Ehev Akademi Dergisi, Yıl:18, Sayı: 58, 469-483.
  • Öztürk, D. & Bıkmaz, F. (2007). “Popüler Kültür Ve Okul: Ankara ve Bolu İllerinde İlköğretim Öğrencileri Üzerine Yapılan Bir Araştırma, Popüler Kültür ve Çocuk”, (Haz. Nihal Ahioğlu, Neslihan Güney), Dipnot Yayınları, Ankara, s.103-125.
  • Ünver, E.(2002). Sanat Eğitimi, Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle Kültürü Efsanesi (A. Kansu Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Uysal, A. (2005). “İlköğretimde Verilen Sanat Eğitimi Derslerinin Yaratıcılığa Etkileri”. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 6, s.1. 41-47.
  • Wartella, E. & Knell, G. (2004). “Raising A World-Wise Child And The Power Of Media”, Phi Delta Kappan, Vol 86, Issue 3, p. 222.

Popüler Kültürün Görsel Sanatlar Dersine Olası Yansımaları

Yıl 2015, Cilt: 2015 Sayı: 4, 278 - 293, 30.04.2015

Öz

Popüler kültür, sanayileşme sonucunda teknolojinin gelişmesiyle birlikte özellikle kitle iletişim araçları aracılığıyla çoğunluğu etkileyen, çoğunluk tarafından en çok beğenilen ve tercih edilen kitle toplumunun kültürü olarak değerlendirilebilir. Bu kültür, televizyon ve internet gibi kitle iletişim araçlarının da etkisiyle yaş, cinsiyet, eğitim, meslek ve sosyal sınıf farkı gözetmeksizin toplumun her kesiminin, özellikle de ilköğretim çağında olan çocuklar üzerinde önemli bir güce sahiptir. “Çünkü, çocuklar popüler ürünleri satın almaya, kullanmaya ve hızlı bir biçimde tüketmeye daha isteklidirler. Örneğin, yaşlara ve ilgi alanlarına göre en çok dinlenen müzik listelerinin takip edilmesi, giyimde popüler markaların tercih edilmesi, popüler dergilerin okunması, filmlerde seyredilen popüler kahramanların giyim, aksesuar vb. eşyaların satın alınarak kullanılması onların yaşamlarında oldukça önemlidir” (Öztürk-Bıkmaz, 2007: 104-105). Kitle iletişim araçları, popüler kültür ürünlerinin üretilmesinde önemli bir rol oynar ve kitle iletişim araçlarının yaygınlaşmasıyla birlikte, popüler kültür ürünlerinin çocukların toplumsal, siyasal ve kültürel kimliğinin oluşmasının yanısıra, yaratıcılık becerilerinin biçimlenmesindeki etkisi de büyüktür. Bu noktada, görsel sanatlar dersi; ilköğretim dönemimdeki çocuklarının yaratıcılıklarını ve hayata bakış açılarını ortaya çıkartmak adına olan en uygun ortamlardan biri konumundadır. Bu çalışma, popüler kültür ve görsel sanatlar dersi ilişkisi incelenerek, öğrencilerin popüler kültür algısı ve popüler kültürün öğrenciler üzerindeki etkisi açığa çıkarılması vasıtasıyla büyük oranda hipotezi destekleyen alan verileri ve yapılan değerlendirmelerle sonlandırılmıştır.

Kaynakça

  • Adorno, T. W. (2005). Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünmek. Kitle İletişim Kuramları (E. Mutlu Der. ). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Akgül, A. E. (2006). Popüler Kültür-Televizyon İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Aslantürk, Z.& Amman, T. (1999). Sosyoloji. İstanbul: M.Ü.İ.F.V.Y.
  • Ayaşlı, Z. (2006). Televizyonun Popüler Kültürü Oluşturma ve Yayma Etkisi. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Sinema Televizyon Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Ayaydın, A. (2009). “Bilgi Çağında Görsel Sanatlar Eğitiminin Gerekliliği”. Ekev Akademi Dergisi, Sayı: 41: 59-60.
  • Cereci, S. (1996). Televizyonun Sosyolojik Boyutu. İstanbul: Şule Yayınları.
  • Erdoğan, İ. & Alemdar, K. (2005). Kültür ve İletişim. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak. İstanbul: Parşömen Yayınları.
  • Gans, H. J. (2007). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür (E. O. İncirlioğlu Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Harvey, D.(1997). Postmodernliğin Durumu. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Horkheimer, M. & Adorno, T. (1972). Culture İndustry Reconsidered. London: Routledge.
  • Kırdar, Y. (2012). Postmodern pazarlama ve Tüketim Kültürü. İstanbul: Moss Akademik Yayınevi.
  • Kırışoğlu, O. (2002). Sanatta Eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Mslinowaki, B. (1999). İnsan ve Kültür (F. Gümüş Çev.). Ankara: Verso Yayınları.
  • Mills, W. (1974). İktidar Seçkinleri (Ü. Oskay Çev.). Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Odabaşı, H. A. (1996). Grafikte Temel Tasarım. Cem Ofset A.Ş.
  • Özbek, M. (2002). Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Özbek, Y. (2005). Postmodernizm ve Alımlama Estetiği. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Özdemirci, A. (2012). Popüler Kültür Tüketim Psikolojisi ve İmaj Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Özgan, H., Arslan M.C. & Kara M. (2014). “Popüler Kültürün Öğrenci Davranışları Üzerinde Algılanan Etkileri”. Ehev Akademi Dergisi, Yıl:18, Sayı: 58, 469-483.
  • Öztürk, D. & Bıkmaz, F. (2007). “Popüler Kültür Ve Okul: Ankara ve Bolu İllerinde İlköğretim Öğrencileri Üzerine Yapılan Bir Araştırma, Popüler Kültür ve Çocuk”, (Haz. Nihal Ahioğlu, Neslihan Güney), Dipnot Yayınları, Ankara, s.103-125.
  • Ünver, E.(2002). Sanat Eğitimi, Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle Kültürü Efsanesi (A. Kansu Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Uysal, A. (2005). “İlköğretimde Verilen Sanat Eğitimi Derslerinin Yaratıcılığa Etkileri”. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 6, s.1. 41-47.
  • Wartella, E. & Knell, G. (2004). “Raising A World-Wise Child And The Power Of Media”, Phi Delta Kappan, Vol 86, Issue 3, p. 222.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yudum Gündüz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2015
Gönderilme Tarihi 6 Ocak 2015
Kabul Tarihi 17 Mart 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 2015 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Gündüz, Y. (2015). Popüler Kültürün Görsel Sanatlar Dersine Olası Yansımaları. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(4), 278-293.