A Study on the Attitudes of Teacher Candidates towards Verbal Lecture Course and Verbal Lecture

Yıl 2017, Cilt: 2017 Sayı: 8, 42 - 63, 30.04.2017

Adem İşcan Beytullah Karagöz Mete Almalı

Öz

There are two basic forms of expression in Turkish, which are oral and written expression. The essential element in this magical system between the source and the receiver is to convey the desired message properly. There are many factors that affect this communication type. People's attitudes towards speaking is also one of these factors. In this study, the major purpose is to determine the attitudes of the teacher candidates to Verbal Expression course and verbal expression. The study group consists of 326 teacher candidates from Gaziosmanpaşa University. Yelok & Sallabaş (2009) "An Attitude Scale towards Verbal Expression Course and Verbal Expression" was applied as a data collection tool in the study. The results of the variables such as department, gender, graduated high school type, educational status of parents, reading books, watching TV, watching television, using internet were tried to be examined. It has been determined that the candidates have developed a positive attitude towards verbal expression in this study. As a result of the analysis, it has been found that there is a meaningful difference between the attitudes in terms of the departments of the students towards Verbal Expression course and attitudes towards verbal expression.

Anahtar Kelimeler

Verbal Expression, attitude, teaching speaking

Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Dersine ve Sözlü Anlatıma Yönelik Tutumları Üzerine Bir Çalışma

Öz

Türkçede sözlü ve yazılı olmak üzere iki temel anlatım biçimi vardır. Kaynak ve alıcı arasında ki büyülü sistemde temel olan, anlatılmak istenen iletiyi doğru bir şekilde aktarmaktır. Bu anlaşma türünü etkileyen birçok etken vardır. Kişilerin konuşmaya olan bakış açıları da bu etkenlerden bir tanesidir. Bu çalışma da öğretmen adaylarının Sözlü Anlatım dersine ve sözlü anlatıma olan tutumları saptanmaya çalışılmıştır. Çalışma grubu Gaziosmanpaşa Üniversitesi’nde öğrenim gören 326 öğretmen adayından oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Yelok & Sallabaş’ın (2009) “Sözlü Anlatım Dersine ve Sözlü Anlatıma Yönelik Tutum Ölçeği” uygulanmıştır. Bölüm, cinsiyet, mezun olunan lise türü, anne baba eğitim durumları, kitap okuma, süreli yayın takibi, televizyon izleme, internet kullanımı gibi değişkenlerinin sonuçları ölçülmeye çalışılmıştır. Çalışmada adayların sözlü anlatıma yönelik olumlu tutum geliştirdikleri saptanmıştır. Analiz sonucunda Sözlü Anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarda öğrenim görülen bölüm açısından anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sözlü anlatım, tutum, konuşma eğitimi

Kaynakça

• Akkaya, A. (2012). Öğretmen Adaylarının Konuşma Sorunlarına İlişkin Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 405-420.
• Aksan, D. (2000). Her Yönüyle Dil - Ana Çizgileriyle Dil Bilim. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim Okullarında Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Görüşleri. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(12), 52-60.
• Arslan, A. (Yaz 2012). Üniversite Öğrencilerinin -Topluluk Karşısında Konuşma- İle İlgili Çeşitli Görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies, 7(3), 221-231.
• Ayrancı, B. B. (2016). Konuşma, Konuşma Eğitimi ve Türkçe Programlarındaki Yeri. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi(4), 15-24.
• Başaran, M., & Erdem, İ. (2009, Eylül). Öğretmen Adaylarının Güzel Konuşma Becerisi İle İlgili Görüşleri Üzerine Bir Araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.
• Bursal, M. (tarih yok). Nicel Yöntemler. Araştırma Deseni (s. 155). içinde
• Demirel, Ö. (1999). Türkçe Öğretimi. İstanbul : Milli Eğitim Yayınları.
• Erdem, İ., & Deniz, K. (2008). Güzel Konuşma Kurslarında Verimliliği Artırmaya Yönelik Bir Alan Araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10), 75-90.
• Ergin, M. (1993). Edebiyat Ve Eğitim Fakülteleri İçin Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları.
• Güneş, F. (2014). Konuşma Öğretimi Yaklaşım ve Modelleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-27.
• İşcan, A. (2015). İletişim, Konuşma Ve Konuşmayla İlgili Temel Kavramlar. A. Şahin içinde, Konuşma Eğitimi Yöntemler-Etkinlikler (s. 4). Ankara: Pegem Akademi.
• Karahan, B. (. (2015, Nisan). Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Eğitimine Yönelik Tutumları (Kars İli örneği). e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi(2(1)), 38-45.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karatekin, K. Sönmez.,Ö,.F. ve Kuş, Z. (2012). İlköğretim Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 7/3, Summer 2012, p. 1695-1708.
• Katrancı, M. (Kış 2014). Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerisine Yönelik Öz Yeterlik Algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 174-195.
• Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları(13), 287-309.
• MEB. (2015). Türkçe Öğretim Programı. Ankara: MEB.
• Ortaöğretim Öğrencilerinin Konuşma Kaygılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. (2014). A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED](52), 379-393.
• Önder, N. (2009). İlköğretim Okulları 3. Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Ve Yazma Sorunları (Bitlis Örneği). Bolu: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özbay, M. (2005). Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi (1. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
• Özbay, M. (2005). Sesle İlgili Kavramlar ve Konuşma Eğitimi. Milli Eğitim .
• Özbay, M. (tarih yok). Ana Dili Eğitiminde Konuşma Becerisini Geliştirme. Kasım 23, 2016 tarihinde egitim.beun.edu.tr: http://egitim.beun.edu.tr/cv/hstortop/wp-content/uploads/sites/22/2013/11/1037_486.pdf adresinden alındı
• Özbay, M., & Barutçu, T. (2013, Ocak). Dil Psikolojisi Ve Türkçe Öğretimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(11), 933-973.
• Özkan, E., & Kınay, İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi (Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Örneği). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi(4/3), 1290-1301.
• Sever, S. (2011). türkçe Öğretimi Ve Tam Öğrenme. Anı Yayıncılık.
• Sevim, O., & Gedik, M. (2014). Ortaöğretim Öğrencilerinin Konuşma Kaygılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(52), 379-393.
• Şenbay, N. (2016). Söz Ve Diksiyon Sanatı. Yapı Kredi Yayınları.
• Şimşek, H. A. (2004). İlköğretim 2. Kademe Türkçe Öğretiminde Konuşma Becerisinin Önemi ve Geliştirme Yolları. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Temizyürek, F., Erdem, İ., & Temizkan, M. (2016). Konuşma Eğitimi (Sözlü Anlatım). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Tüik. (2016, Mayıs 31). Basın Odası Haberleri. Aralık 6, 2016 tarihinde http://www.tuik.gov.tr: http://www.tuik.gov.tr/basinOdasi/haberler/2016_66_20160531.pdf adresinden alındı
• Üstüner, M. (2006, Kış). Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi(45), 109-127.
• Yelok, V. S., & Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Dersine Ve Sözlü Anlatıma Olan Tutumlarının Değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 581-606.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.