Bir İlin 112 Personeline 2012 Yılında Verilen Temel Modül Eğitiminin Değerlendirilmesi

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 1, 50 - 63, 01.01.2016

Cüneyt Çalışkan Hüseyin Koçak Ömer Yavuz

Öz

Acil sağlık hizmetleri hem dünyada hem de Türkiye’de çok hızlı bir şekilde gelişmektedir. Türkiye son yıllarda bu konuda çok önemli ilerlemeler kaydetmiştir. Acil sağlık hizmetlerinde çalışan personeller, görevleri süresince bazı özel eğitimleri almaktadır. Bu eğitimler birbirini takip eden modüller şeklinde gerçekleştirilmektedir. 112 çalışanlarının ilk aldığı eğitim, ‘Temel Modül Eğitimi’dir. Bu araştırma Temel Modül Eğitiminin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.Araştırma kontrol grubu olmayan yarı-deneysel tipteki bir çalışmadır. Çalışmaya Eylül 2012 ile Şubat 2013 tarihleri arasında Çanakkale 112 Ambulans Servisi’nde eğitim verilen 101 personel alınmıştır. Çalışmada Sağlık Bakanlığı tarafından hazırlanan çoktan seçmeli 25 soruluk anket sonuçları değerlendirilmiştir.   Katılımcıların %57,4’ü bayan, %83,2’si lise mezunu, %98’i Acil Tıp Teknisyeni, %35,6’sı meslekte 6. yılını doldurmuştur. Katılımcıların ön testte triaj (hasta ayırma, seçme) ile ilgili verdikleri doğru yanıt  %49,5 iken, bu oran son testte %87,1’e yükselmiştir. Boğulma vakalarına yaklaşım ile ilgili soruya eğitim öncesinde %19,8 oranında doğru yanıt verilirken, bu yüzde eğitim sonrasında %61,4 olarak bulunmuştur.Acil sağlık hizmetlerinde çalışan personelin hizmet içi eğitimi önemlidir. Bu eğitim sayesinde mesleki bilginin güncelliğinin sağlanmasının yanı sıra personelin pratik becerilerinin artırılmasına katkı sağlanmaktadır. Bu nedenle hizmet içi eğitimler personelin niteliğinin artırılmasına fayda sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

112 Ambulans Servisi, Temel Modül Eğitimleri, Hizmet İçi Eğitim

Evaluation Of Basic Module Training Which Given To 112 Staff In A Province In 2012

Öz

Emergency health services are devoloping very quickly both world and Turkey. In recent years Turkey has made significant progress in this regard. The staff working in emergency medical services is getting some special training during missions. These trainings are performed in modules consecutive manner.  The first of these trainings is “Basic Module Training”.  The purpose of this study is to evaluate the Basic Module Training.This research is a study quasi-experimental type without a control group. This study include 101 person who given training in Çanakkale 112 Ambulance Service between September 2012 and February 2013. 25 question multiple choice survey prepared by the Ministry of Health results are evaluated in the study. 57.4 % of the participants are female; 83.2 % of them have been high school graduate; 98 % of them Emergency Medical Technician (EMT); and 35.6 % of them turn sixth year in their professions. Whereas the rate of accurate answers given by the participants about triage (selection of the patients) was 49.5 % in the pretest, this rate has increased to 87.1 % after the posttest. While the rate of accurate answers to question about the approach to cases of drowning was 19.8 % before the training, this rate has amounted 61.4 % after the training. In-service training is important for 112 EMS staff. It is contributed to enhancing the pratical skills as well as updating the professional knowledge due to this training. Therefore, in-service training are benefits to increasing the quality of the staff.

Anahtar Kelimeler

112 Ambulance Service, Basic Module Training, In-service Training

Kaynakça

• Altıntaş KH, Ağalar F, Çelikli S, Tüleylioğlu M. Acil Hasta Nakli (Teknik Rapor:4). Ankara. Halk Sağlığı Kurumu Derneği-Sağlık ve Sosyal Yardım Vakfı;1997
• Eryılmaz M, Çavuş T, Kurtipek A, Doğrucan C, Durusu M, Güleç MA,. Şahin S. SB Acil Hekimliği Sertifikasyon Programı Kapsamında Ankara Temel Yaşam Desteği Modülü: Bir Yıllık Sonuç ve Etkinlik Değerlendirmesi. Türkiye Klinikleri JMed Sci, 2007;27:744-752. URL: http://www.turkiyeklinikleri.com/article/en-sb-acil-hekimligi-sertifikasyon-programi-kapsaminda-ankara-temel-yasam-destegi-modulu-bir-yiliksonuc-ve-etkinlik-degerlendirmesi-48554.html
• Yönetmelik. Ambulanslar ve Acil Sağlık Araçları İle Ambulans Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Resmi Gazete:10 Nisan 2012 Salı, Madde 6. Web adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/04/201204103.htm
• Güleç MA. Temel Modül Eğitimi Kitabı. T.C. Sağlık Bakanlığı Ankara İl Sağlık Müdürlüğü Acil ve Afetlerdee Sağlık Himetleri Şube Müdürlüğü,2012.
• Taviloğlu K., Ertekin C., Güloğlu R. Travma ve Resüsitasyon Kursu Kitabı. Ulusal Travma ve Acil Cerrahi Derneği. Mart 2006.
• Atıcı A, Hallıoğlu O, Mert E. Çocuklarda İleri Yaşam Desteği (ÇİLYAD) Programı. 6. Baskı 2010.
• European Resuscitation Council. Avrupa Resüsitasyon Konseyi 2005 Resüsitasyon Kılavuzu. (T.C. Sağlık Bakanlığı, Haz.). İstanbul:Logos Yayıncılık, 2007.
• Ali J, Adam R, Butler AK, Chang H, Howard M, Gonsalves D, et al. Trauma Outcome İmproves Following The Advanced Trauma Life Support Program İn A Developing Country. JTrauma, 1993;34:890-898. URL: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8315686
• McSwain NE, Buttman AM; McConnell WK, Vomacka RW. Basic and Advanced Prehospital Trauma Life Support. 2nd ed. St. Lois: Mosby- Yearbook, 1990.
• Kımaz , Soysal S, Çımrın AH, Günay T. 112 Acil Sağlık Hizmetleri’nde görevli doktorların temel yaşam desteği, ileri kardiyak yaşam desteği ve doktorun adli sorumlulukları konularındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. Ulusal Travma Dergisi, 2006;12(1):59-67. URL: http://www.journalagent.com/z4/vi.asp?pdir=travma&plng=tur&un=UTD0592&look4=