Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Qualities that an Effective Creative Drama Leader Should Have: Qualitative Analysis of Participants Feedback

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 1, 106 - 122, 31.01.2019
https://doi.org/10.16986/HUJE.2018040671

Öz

Having
leadership skills is considered as a factor that increases effectiveness in education.
Creative drama leaders are defined as those who plan and direct drama process as
an instructional method and lead participants in drama. In this respect, it can
be stated that creative drama has some qualities that creative drama leaders should
have. Designed in a screening style, this research aims to reveal the opinions of
creative drama participants on the qualities that an effective creative drama leader
should have. The research was carried out with 1st and 5th stage participants in
the Trabzon branch of the Contemporary Drama Center. 25 participants from the 1st
stage and 28 participants from the 5th stage involved in the research. The data
collected with semi-structured interview form were analyzed by content analysis
method. The research found that 1st stage participants have 22 views, 5th stage
participants have 8 views, and they jointly have 23 common views, regarding the
personal qualities that creative drama leaders should have. It also found that 1st
stage participants have 25 views, 5th stage participants have 17 views, and they
jointly have 17 common views, regarding the occupational qualities that creative
drama leader should have.
Some of the common views of Stage 1 and Stage 5 participants on the personal
traits that the drama leader must possess are expressed as caring, tolerant, self-promoting,
and energetic while their common shared views in terms of professional qualities
are expressed as to follow developments in their field, improve themselves continuously
and love drama.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö.(2006). Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşamaları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 17-29.
  • Adıgüzel, Ö. (2017). Eğitimde Yaratıcı Drama. (10. Baskı) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bakan, İ. (2009). Liderlik tarzları ile örgüt kültürü türleri arasındaki ilişkiler: bir alan çalışması TİSK Akademi. 4 (7), 138-172.
  • Boone, L. E. ve David L. K. (2005). Contemporary Business, 11th Edition, Thomson/South Western Pub., Ohio. Bundesarbeitsgemeinschaf ve Çağdaş Drama Derneği. (30 Mart 2011). Yaratıcı Drama Eğitmenleri/Liderleri ve Tiyatro Pedagoglarının Davranış ve Tutumuna ilişkin Etik Bildirge [Available online at: https://bag-online.de/projekte/uevet/uevet-turkiye.pdf ], Erişim tarihi: 12 Ekim 2012
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (6.baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Creswell, J. W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches. California: Sage Publications.
  • Çetingöz, D. (2012). Okul öncesi eğitimi öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemi kullanmaya yönelik özyeterlilkleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 131-142.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Etik Bildirge (30 mart 2011). Yaratıcı Drama Eğitmenleri/Liderleri ve Tiyatro Pedagoglarının Davranış ve Tutumuna ilişkin Etik Bildirge (Sözleşme). Antalya, BAG-ÇDD: Author. [Available online at: https://bag-online.de/projekte/uevet/uevet-turkiye.pdf], Erişim tarihi: 06 Kasım 2016.
  • Gee, J. P. (2005). An introduction to discourse analysis : Theory and method. (2nd ed.). London; NewYork: Routledge.
  • Houser, J. (2015). Nursing research: reading, using, and creating evidence. (3rd ed.). Burlington: Jones ve Bartlett Learning.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, G. C. (2012). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (7. Baskı). (Çev.Selahattin Turan). Ankara, Nobel Yayınları.
  • Işıktekiner, S. F. ve Altun, A. S. (2011). Hastane okullarında sorunlar. Eğitim ve Bilim,36 (161), 318-331.
  • Kara, Ö. T. (2010). Dramayla Öykü Oluşturma Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Öğretimine Etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Kara, Ö.T. (2014). Drama lideri olarak Türkçe öğretmeni. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (1), 339-360.
  • Karadağ, E., Korkmaz, T., Çalışkan, N. ve Yüksel, S. (2008). Drama Lideri Olarak Öğretmen ve Eğitimsel Drama Uygulama Yeterliği Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Analizleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (2),169-196.
  • Kılbaş Köktaş, Ş. (2004). Rekreasyon boş zamanı değerlendirme. (3. Baskı) Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Köksal Akyol, A. (2012). Okul öncesi eğitimde drama ve öğretmenin rolü. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 201, 106-116.
  • Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A.C. (2013). Educational Administration: Concepts and practices. (Çev. Gökhan Arastaman). Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber ((3. Baskı). (Çev.Selahattin Turan) Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. Thousands Oak, California: Sage Publications.
  • Morgül, M. (1995). Yaratıcı Drama İle Oynayarak Yaşayarak Öğren. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama San. ve Tic. A.Ş.
  • Okvuran, A. (2003). Drama öğretmeninin yeterlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (1-2), 81-87.
  • Orhon, G. (2011). Yaratıcılık; nörofizyolojik, felsefi ve eğitsel temeller. Ankara: Pegem Akademi.
  • Ömeroğlu Turan, E. ve Can Yaşar, M. (1999). Okulöncesi eğitimde drama etkinlikleri. Gazi Üniversitesi anaokulu/anasınıfı öğretmeni el kitabı. Rehber Kitaplar Dizisi. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Özdemir, M., Civelek, Ş., Çetin, Y.,E., Karapınar, N. ve Özel, D. (2015). Öğretmenlerin eğitimsel, çevresel ve sosyal sorunları (Şırnak ili örneği), Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (2015) 163-181.
  • Popper, M. (2005). Main principles and practices in leader development. Leadership And Organization Development Journal, 26, (1) 62-75.
  • San, İ.(1999). Türkiye’de Yaratıcı Drama Çalısmalarının Dünü ve Bugünü. Eğitimde Tiyatroda Yaratıcı Drama. Çağdaş Drama Derneği Bülteni, 2, 3-6.
  • Streubert, H. J. ve Carpenter, D. R. (2011). Qualitative research in nursing. (5th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams ve Wilkins.
  • Tekerek, N.(2007). Yaratıcı dramanın özgürlüğü, alışkanlıkların kalıpları ve bir uygulama örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20 (1), 189-219.
  • Üstündağ, T. (1998). Vatandaşlık ve insan hakları eğitimi dersinin öğretiminde yaratıcı dramanın erişiye ve derse yönelik öğrenci tutumlarına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 133-138.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.(9. Baskı) Ankara: Seçkin Yayınevi.

Etkili Bir Yaratıcı Drama Liderinin Sahip Olması Gereken Özellikler: Katılımcı Görüşlerinin Nitel Analizi

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 1, 106 - 122, 31.01.2019
https://doi.org/10.16986/HUJE.2018040671

Öz

Liderlik becerilerine sahip olmak eğitimde etkililiği
arttıran bir unsur olarak düşünülmektedir. Yaratıcı drama liderleri, bir öğretim
yöntemi olan drama sürecini planlayan ve yöneten, drama alanında katılımcılara yol
gösteren kişi olarak tanımlanmaktadır. Bu açıdan yaratıcı drama liderlerinin sahip
olması gereken bir takım nitelikler olduğu söylenebilir. Tarama türünde desenlenen
bu araştırmada yaratıcı drama katılımcılarının etkili bir yaratıcı drama liderinde
bulunması gereken özelliklere ilişkin görüşlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
Araştırma, Çağdaş Drama Derneğinin Trabzon şubesinde 1. ve 5. aşama katılımcıları
ile yürütülmüştür. Araştırmaya 1. Aşama katılımcılardan 25, 5. Aşama katılımcılardan
28 toplam 53 katılımcı iştirak etmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile
toplanan veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmada yaratıcı drama
liderinin sahip olması gereken kişisel özelliklerde 1. Aşama katılımcıları 22, 5.
Aşama katılımcıları 8 ve iki grubun ortak görüş paylaştığı 23 özellik bulunmuştur.
Yaratıcı drama liderinin sahip olması gereken mesleki özelliklerde ise 1.aşama katılımcıları
25, 5. Aşama katılımcıları 17 ve iki grubun ortak görüş paylaştığı 17 özellik bulunmuştur.
1 ve 5. aşama katılımcıların drama liderinin sahip olması gereken kişisel özelliklere
ilişkin öne çıkan ortak görüşlerinin bazıları sevecen, hoşgörülü, kendini geliştiren,
enerjik şeklinde ifade edilirken, mesleki özellikler açısından öne çıkan ortak görüşler
alanına hâkim olmak, alanındaki gelişmeleri takip etmek, sürekli kendini geliştirmek,
dramayı sevmek, şeklinde ifade edilmiştir.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö.(2006). Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşamaları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 17-29.
  • Adıgüzel, Ö. (2017). Eğitimde Yaratıcı Drama. (10. Baskı) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bakan, İ. (2009). Liderlik tarzları ile örgüt kültürü türleri arasındaki ilişkiler: bir alan çalışması TİSK Akademi. 4 (7), 138-172.
  • Boone, L. E. ve David L. K. (2005). Contemporary Business, 11th Edition, Thomson/South Western Pub., Ohio. Bundesarbeitsgemeinschaf ve Çağdaş Drama Derneği. (30 Mart 2011). Yaratıcı Drama Eğitmenleri/Liderleri ve Tiyatro Pedagoglarının Davranış ve Tutumuna ilişkin Etik Bildirge [Available online at: https://bag-online.de/projekte/uevet/uevet-turkiye.pdf ], Erişim tarihi: 12 Ekim 2012
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (6.baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Creswell, J. W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches. California: Sage Publications.
  • Çetingöz, D. (2012). Okul öncesi eğitimi öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemi kullanmaya yönelik özyeterlilkleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 131-142.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Etik Bildirge (30 mart 2011). Yaratıcı Drama Eğitmenleri/Liderleri ve Tiyatro Pedagoglarının Davranış ve Tutumuna ilişkin Etik Bildirge (Sözleşme). Antalya, BAG-ÇDD: Author. [Available online at: https://bag-online.de/projekte/uevet/uevet-turkiye.pdf], Erişim tarihi: 06 Kasım 2016.
  • Gee, J. P. (2005). An introduction to discourse analysis : Theory and method. (2nd ed.). London; NewYork: Routledge.
  • Houser, J. (2015). Nursing research: reading, using, and creating evidence. (3rd ed.). Burlington: Jones ve Bartlett Learning.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, G. C. (2012). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (7. Baskı). (Çev.Selahattin Turan). Ankara, Nobel Yayınları.
  • Işıktekiner, S. F. ve Altun, A. S. (2011). Hastane okullarında sorunlar. Eğitim ve Bilim,36 (161), 318-331.
  • Kara, Ö. T. (2010). Dramayla Öykü Oluşturma Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Öğretimine Etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Kara, Ö.T. (2014). Drama lideri olarak Türkçe öğretmeni. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (1), 339-360.
  • Karadağ, E., Korkmaz, T., Çalışkan, N. ve Yüksel, S. (2008). Drama Lideri Olarak Öğretmen ve Eğitimsel Drama Uygulama Yeterliği Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Analizleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (2),169-196.
  • Kılbaş Köktaş, Ş. (2004). Rekreasyon boş zamanı değerlendirme. (3. Baskı) Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Köksal Akyol, A. (2012). Okul öncesi eğitimde drama ve öğretmenin rolü. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 201, 106-116.
  • Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A.C. (2013). Educational Administration: Concepts and practices. (Çev. Gökhan Arastaman). Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber ((3. Baskı). (Çev.Selahattin Turan) Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. Thousands Oak, California: Sage Publications.
  • Morgül, M. (1995). Yaratıcı Drama İle Oynayarak Yaşayarak Öğren. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama San. ve Tic. A.Ş.
  • Okvuran, A. (2003). Drama öğretmeninin yeterlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (1-2), 81-87.
  • Orhon, G. (2011). Yaratıcılık; nörofizyolojik, felsefi ve eğitsel temeller. Ankara: Pegem Akademi.
  • Ömeroğlu Turan, E. ve Can Yaşar, M. (1999). Okulöncesi eğitimde drama etkinlikleri. Gazi Üniversitesi anaokulu/anasınıfı öğretmeni el kitabı. Rehber Kitaplar Dizisi. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Özdemir, M., Civelek, Ş., Çetin, Y.,E., Karapınar, N. ve Özel, D. (2015). Öğretmenlerin eğitimsel, çevresel ve sosyal sorunları (Şırnak ili örneği), Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (2015) 163-181.
  • Popper, M. (2005). Main principles and practices in leader development. Leadership And Organization Development Journal, 26, (1) 62-75.
  • San, İ.(1999). Türkiye’de Yaratıcı Drama Çalısmalarının Dünü ve Bugünü. Eğitimde Tiyatroda Yaratıcı Drama. Çağdaş Drama Derneği Bülteni, 2, 3-6.
  • Streubert, H. J. ve Carpenter, D. R. (2011). Qualitative research in nursing. (5th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams ve Wilkins.
  • Tekerek, N.(2007). Yaratıcı dramanın özgürlüğü, alışkanlıkların kalıpları ve bir uygulama örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20 (1), 189-219.
  • Üstündağ, T. (1998). Vatandaşlık ve insan hakları eğitimi dersinin öğretiminde yaratıcı dramanın erişiye ve derse yönelik öğrenci tutumlarına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 133-138.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.(9. Baskı) Ankara: Seçkin Yayınevi.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hülya Kasapoğlu Bu kişi benim 0000-0002-1399-138X

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 34 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kasapoğlu, H. (2019). Etkili Bir Yaratıcı Drama Liderinin Sahip Olması Gereken Özellikler: Katılımcı Görüşlerinin Nitel Analizi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 106-122. https://doi.org/10.16986/HUJE.2018040671