Ulusal Yasalar ve Yönetmelikler ile Uluslararası Sözleşmeler Açısından Engelli Çocukların Eğitim Hakkı

Yıl 2015, Uluslararası Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı, - , 24.06.2015

Bayram Seyhan Gülümser Akduman

Öz

Her çocuk sağlık içinde yaşama ve sağlığını koruyup geliştirme hakkına sahiptir. Engelli çocuklarında diğer çocuklarla fırsat eşitliği içerisinde toplumsal yaşama katılımlarının sağlanması, devletin en önemli görevlerinden biridir. Yapılan araştırmalar bugün ülkemizde sekiz milyon civarında engelli bireyin yaşadığını göstermektedir. Yapılan tüm yasal düzenlemeler, hizmet ve çabalar, ancak toplumun genelinin engelli çocukların ihtiyaçlarına duyarlı hale gelmesi ile bir anlam ifade edebilecektir. Bu da toplumun engelli çocukların sorunları konusunda bilgilendirilmesi ile mümkün olabilecektir. Engelli çocukların eğitimi bir takım çalışmasını gerektirir. Bu nedenle bu konuda ailelere, topluma ve eğitimcilere danışmanlık hizmeti verilmelidir.

Anahtar Kelimeler: Engelli Çocuk, Engelli Çocukların Hakları, Engellilere Yönelik Hizmetler

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Birleşmiş Milletler. (1948). İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi. http://www.unicef.org/turkey/udhr/_gi17. html sayfasından 01.11. 2014 tarihinde erişilmiştir.
• Birleşmiş Milletler. (1989). Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. http://www.unicef.org/turkey/pdf/_
• cr23.pdf sayfasından 03.11.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Birleşmiş Millerler. (2007). Engellilerin Haklarına Dair Sözleşme. http://eob.kku.edu.tr/duyurular/kaynaklar/ Rusihak_BM_Sozlesmesi.pdf sayfasından 08.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Levent, F.(2011). Üstün Yetenekli Çocukların Hakları El Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (1961). 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/24. html sayfasından 10.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (1973). 1739 sayılı Mili Eğitim Temel Kanunu. www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/1.5.1739.doc sayfasından 03.11.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (1997). 573 Sayılı Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname.http://orgm. meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/10111011_ozel_egitim_kanun_hukmunda_kararname.pdf sayfasından 10.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2003). İlköğretim Yöneltme Yönergesi. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/2552_0.html sayfasından 03.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/26184_0. html sayfasından 03.12.2014 tarihinde erişilmiştir..
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/
• ortaogrkurumyon_0/ortaogrkuryon_1.html sayfasından 03.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2014). Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. http://mevzuat.meb. gov.tr/html/ilkveokuloncyon_0/ilkveokuloncyon_0.html sayfasından 03.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2005). Engelliler Hakkında Kanun. http://www.mevzuat.gov.tr/
• mevzuatmetin/1.5.5378.pdf sayfasından 04.12.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2011). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. http://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm sayfasından 03.11.2014 tarihinde erişilmiştir.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2012). Üstün yetenekli çocukların keşfi, eğitimleriyle ilgili sorunların tespiti ve ülkemizin gelişimine katkı sağlayacak etkin istihdamlarının sağlanması amacıyla meclis araştırma komisyonu raporu. http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem24/yil01/ss427.pdf sayfasından 01.11.2014
• tarihinde erişilmiştir.