RADYO, TELEVİZYON VE SİNEMA BÖLÜMLERİNDE VERİLEN SİNEMA DERSLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 83 - 99, 31.05.2018

Beyler Yetkiner

Öz

İletişim fakültelerinin Radyo Televizyon ve Sinema (RTS)
bölümlerinde okutulan derslerin niteliği ve amacı sinema sektöründe çalışmayı
düşünen öğrencilerin iş hayatına atılmaları noktasında önemlidir. Makale
bölümlerde verilen derslerin ağırlıklı olarak teorik eğitme mi yoksa uygulamalı
eğitime mi dayanmaktadır sorusuna cevap bulmaya çalışmaktadır. Öğrenci Seçme ve
Yerleştirme Merkezinin (ÖSYM) resmi internet adresinde yayınladığı 2015
kontenjanlar kılavuzunu dikkate alınarak, devlet üniversitelerine bağlı
iletişim fakültelerinin Radyo Televizyon ve Sinema bölümlerinin dört yıl
boyunca sinemaya dair dersleri incelenmiştir.

Dersler Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK)’in
ekonomik gelişmişliklerine göre belirlediği 12 bölgede kurulu iletişim
fakülteleri göz önüne alınarak incelenmiştir. Yapılan çalışma sonucunda RTS bölümünden
mezun olacak bir öğrencinin eğitsel anlamda hangi alanlardan daha fazla ders aldığı
ve RTS ile ilgili derslerin dağılımının bir haritasının çıkartılıp eksik kalan
yönlerinin tartışılması hedeflenmektedir. Nicel veri analizinin uygulandığı
çalışmada sinema derslerinin teknolojik olarak yetersiz kaldığı ve yeni
teknolojiyle uyumlu hale getirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

: Radyo Televizyon ve Sinema, İletişim Fakülteleri, Eğitim

Kaynakça

• KAYNAKÇAADANIR, Oğuz (2013). Sinemada Anlam ve Anlatım, 2. Baskı, İstanbul: Alfa Basım Yayım. Altinsoy, Selcen. "Yeni Devlet Üniversitelerinin Gelişimi: Sorunlar ve Politika Önerileri." Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi 1.2 (2011).ARIK M. Bilal ve BAYRAM, Fatih, "İletişim Eğitimi ve İletişim Akademisyenleri: Verilerin Işığında Genel Bir Değerlendirilme." Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Özel Sayısı 15 (2012): 81-98.Arslan, Hicabi (2015). Bologna Sürecinde İletişim Fakülteleri – Adnan Menderes Üniversitesi Özelinde Bir Değerlendirme. Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, ss. 35-56.ASAF Varol, KORKMAZ Alemdar (2007). “İletişim Fakültelerine Öğrenci Yerleştirmede Karşılaşılan Çelişkiler ve Çözüm Önerileri”, İletişim, Kuram ve Araştırma Dergisi, Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi, Sayı 24, Kış-Bahar, ss. 1-12.ATABEK, G. Ş. ve ATABEK, Ü. (2014). İletişim Eğitiminde Farklı Perspektifler: Öğrenciler, Akademisyenler ve Meslek Mensuplarının İletişim Eğitimi Hakkındaki Tutumları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi (Sayı 38), ss. 148-163.AYÇA, Engin (1989). Anonim Sinemadan Kişisel Sinemaya, Gösteri Dergisi Sayı 98, s.83.ÇELİK, Mustafa Ufuk (2012). Radyo, Televizyon ve Sinema Bölümü Özelinde İletişim Fakültelerindeki Eğitime İlişkin Bir İnceleme, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), Özel Sayı 1, ss. 60-65. DMYTRYK Edward ve DMYTRYK Jean Porter (2011). Sinemada Yönetmenlik, Oyunculuk, Kurgu, 3. Baskı, İstanbul: Doruk Yayımcılık. GÖNENÇ, Ö. (2006). “Medyanın Sorunları”, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 24. Sayı, ss. 35-43.HUNT, Robert Edgar (2012). Kurmaca Yönetmenliği, çev. Defne Kırmızı, İstanbul: Literatür Kitabevi.KARASAR, Niyazi (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 15. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. KIRAÇ, Rıza (2012). Sinemanın ABC’si, İstanbul: Say Yayınları. KUROSAWA, Akira (1994). Kurbağa Yağı Satıcısı, İstanbul; Afa Yayıncılık.LOTMAN, M. Yuriy (1999). Sinema Estetiğinin Sorunları, Çev. Oğuz Özügül, 2. Baskı, Ankara: Öteki Ajans.MASCELLİ, Joseph V.(2007). Sinemanın 5 Temel Öğesi, 2. Baskı, Ankara: İmge Kitabevi. MONACO, James(2000). Bir Film Nasıl Okunur, 3. Baskı, İstanbul; Oğlak Yayınları.CANPOLAT Nesrin (2013), Türkiye’de Halkla İlişkiler Eğitimi: Halkla İlişkiler Ders Programının Değerlendirilmesini Yönelik Bir Araştırma, egifder, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, cilt 2, sayı 2, ss 139-163 Şeker, M. ve Şeker, T. (2011). İletişim Eğitiminde Temel Sorunlar ve Açmazlar. Akdeniz İletişim Dergisi, 15, 99-118.TOKGÖZ, Oya, http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/tokgoz_iletisim.pdf, Erişim Tarihi: 20.09:2015. TOKGÖZ, Oya (2006) Türkiye’de İletişim Araştırmalarında İletişim Eğitiminin Rolü ve Önemi, Ankara: Küresel İletişim Dergisi, Sayı 1-16UZUN, Ruhdan (2007). İstihdam Sorunu Bağlamında Türkiye’de İletişim Eğitimi ve Öğrenci Yerleştirme, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi Sayı 25 Yaz-Güz, ss.117-134.VAROL, Asaf ve ALEMDAR, Korkmaz (2007). İletişim Fakültelerine Öğrenci Yerleştirmede Karşılaşılan Çelişkiler ve Çözüm Önerileri. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi (24), ss. 1-12.İnternethttps://www.dunya.com/kose-yazisi/universite-bitirmis-her-uc-gencten-biri-issiz/378573 . Erişim tarihi : 08/10/2017