Investigation of The Relationship Between the Terms of Gifted Children's Attachment Style and Leadership Skills

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 1, 73 - 84, 20.04.2016

Arzu Gülbahçe Semanur Kodan Çetinkaya Sacit Özkurt

Öz

The purpose of this study is to investigate the relationship between the attachment
style and leadership skills of the gifted students at the Science and Art
Center in terms of different kinds of variables. The universe of this study includes
153 gifted children who are educated in the BİLSEM in provinces of Bayburt,
Erzurum and Yozgat. The data were collected by using the "Attachment
Styles Scale for Early Adolescents" and "Roets Rating Scale for
Leadership”. These analyses are made on the data obtained from the study;
Pearson correlation coefficient, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U. According
to the results of the study, there is a positive relation found between the
leadership skills and secure attachment style; and a negative relationship
found between leadership skills, avoidance and anxious attachment styles.  

Anahtar Kelimeler

gifted students, leadership skills, attachment styles

ÜSTÜN YETENEKLİ ÇOCUKLARIN BAĞLANMA BİÇİMLERİ VE LİDERLİK BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Bu
araştırma Bilim ve Sanat Merkezi’ne devam eden üstün yetenekli ve zekalı
çocukların bağlanma biçimleri ve liderlik becerileri arasındaki ilişkileri
çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın
örneklemini Erzurum, Bayburt ve Yozgat ilindeki Bilim ve Sanat Merkezi’ne devam
eden 153 üstün yetenekli ve zekalı öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Liderlik Becerileri
Değerlendirme Ölçeği”, “Erken Ergenlerde Bağlanma Ölçeği” ve araştırmacılar
tarafından oluşturulan  “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırmada
elde edilen veriler üzerinde korelasyon, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis h
testi uygulanmıştır. Araştırma sonucuna göre liderlik becerileri ile güvenli
bağlanma biçimi arasında pozitif yönde; liderlik becerileri ile kaçınmalı ve kaygılı bağlanma biçimleri arasında
negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

üstün yetenekli öğrenciler, liderlik becerileri, bağlanma biçimleri

Kaynakça

• Ağdaş Şen, N. (2011). Öğrenci algılarına göre öğretmenlerin liderlik becerileri: ilköğretim okullarında bir araştırma. (Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilgiler Enstitüsü, İstanbul).
• Akarsu, F. (2004). Üstün yetenekli çocukların ailelerinin sorunları. M. R. Şirin ve diğerleri (Ed). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s.127-155). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Akkanat, H. (2004). Üstün veya özel yetenekliler. M. R. Şirin ve diğerleri (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s.155-168). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Aslan E. A. ve İmamoğlu S. (2009). Üstün yetenekli ergenlerin bağlanma stilleri ve yaratıcı düşünce becerileri ilişkilendirilebilir mi?. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17.
• Ataman, A. (2012), Üstün yetenekli çocuk kimdir?. Geleceğin mimarları üstün yetenekliler sempozyumu (s. 4-15).
• Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi, gelişim-öğrenme-öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
• Bakırcıoğlu, R. (2010). Çocuk ve ergende ruh sağlığı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Barcon, N. , Abrines, N., Brun, C., Sartini, C., Fumado, V & Marre, D. (2012). Attachment and adaptive skills in children of international adaoption. Child and Family Social Work, 19, 89–98.
• Berson, Y., Dan, O., & Yammarino, F. J. (2006). Attachment style and individual differences in leadership perceptions and emergence. The Journal Of Social Psychology, 146, 165-182.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik. (İ.D. Erguvan Sarıoğlu, Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayıncılık. (2004).
• Çağlar, D. (2004). Üstün zekalı çocukların özellikleri. M. R. Şirin ve diğerleri (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s.111-127). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Çayırdağ, N. ve Acar, S. (2007), “Roets’un Liderlik Degerlendirme Ölçegi’nin (RLDÖ) Güvenirlik ve Geçerlik Çalısması”, 16.Ulusal Egitim Bilimleri Kongresi Egitim Fakültesi, 5-7 Eylül, Tokat.
• Davaslıgil, Ü. (2004). Üstün olma niteliğini kazanma. M. R. Şirin ve diğerleri (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s. 283-287). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Delen Koçak, Ülkiye, (2003). Erken ergenlerde bağlanma ölçeği geliştirme çalısması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Emir, S. ve Acar, S. (2007). Zekâ-liderlik ilişkisi: üstün zekâlı olan ve olmayan öğrencilerin liderlik becerilerinin karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 189-201.
• Erdoğan, İ. (2000). Okul yönetimi ve öğretim liderliği. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Ersoy, O. ve Avcı, N. (2004). Üstün zekalı ve üstün yetenekliler. M. R. Şirin vd. (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s.195-210). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Gander, J. M. & Gardiner, H. W. (2010). Çocuk ve ergen gelişimi. B. Onur ve A. Dönmez (Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Güneş, A. (2010). İlköğretim çağındaki üstün yetenekli öğrencilerle normal gelişim gösteren öğrencilerin liderlik becerilerinin karlılaştırılması (Kırşehir ili örneği). (Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri).
• Haliloğlu, S. (2008). Ortaögretim 9. Sınıf öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri, bağlanma biçimleri ve işlevsel olmayan tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Malatya ili örneği). (Yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya).
• Işık Terzi, Ş. ve Ergüner Tekinalp, B. (2013). Psikolojik danışmada güncel kuramlar. Ankara: Pegem Akademi.
• Kobak, R. R. & Sceery, A. (1988). Attachment in late adolescence: working models, affect regulation, and representations of self and others. Child Development, 59, 135-146.
• Lord, R. G., De Vader, C. L., & Alliger, G. M. (1986). A meta-analysis of the relation between personality traits and leadership perceptions: An application of validity generalization procedures. Journal of Applied Psychology, 71, 402-410.
• Mikulincer, M., & Florian, V. (1995). Appraisal of and coping with a real-life stressful situation: The contribution of attachment styles. Personality and Social Psychology Bulletin, 21, 406-414.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Bilim ve sanat merkezi yönergesi, www.meb.gov.tr Erişim tarihi: 26.12.2014.
• Moss, E. & St-Laurent, D. (2001). Attachment at School Age and Academic Performance. Developmental Psychology, 37, 863-874.
• Ognibene, T. C., & Collins, N. L. (1998). Adult attachment styles, perceived social support and coping strategies. Journal of Social and Personal Relationships, 15, 323-345.
• Oğurlu, Ü. (2012). Liderlik becerileri geliştirme programının üstün zekâlı olan ve olmayan öğrencilerin liderlik becerilerine etkisi. (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
• Onur, N. (2006). Lise öğrencilerinin bağlanma stilleri ile atılganlık düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul).
• Pianta, R. C., Nimetz, S. L., & Bennett, E. (1997). Mother-child relationships, teacher-child relationships, and school outcomes in preschool and kindergarten. Early Childhood Research Quarterly, 12, 263-280.
• Senemoğlu, N. (2010). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
• Shulman, B. H. & Mosak, H. H. (1977). Birth order and ordinal position: Two Adlerian views. Journal of Individual Psychology, 33, 114.121.
• Sümer, N., ve Güngör, D. (1999). Psychometric evaluation of adult attachment measures on Turkish samples and a cross-cultural comparison. Türk Psikoloji Dergisi, 14, 71-109.
• Şirin, M. R., Kulaksızoğlu, A. ve Bilgili, A. E. (2004). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Terzi, Ş. ve Cihangir Çankaya, Z. (2009). Bağlanma stillerinin öznel iyi olmayı ve stresle başa çıkma tutumlarını yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4, 1-11.
• Üzümcü, E. (2011). Öğrenme teorileri: eğitimsel bir bakışla. M. Şahin (Çev. Ed.). (5. Baskıdan çeviri). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yakmacı Güzel, B. (2004). 10.sınıf Türk öğrencilerinin aşırı duyarlılıkları hakkında bir karşılaştırma çalışması. M. R. Şirin vd. (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (s.403-409). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Yavuzer, H. (1985). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.