Uzaktan Öğretimde Çevrimiçi Eğitmen Başarısının Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 15 Sayı: 1, 7 - 20, 21.04.2018

Nurhayat Kocatürk Kapucu Müge Adnan

Öz

Uzaktan öğretim faaliyetlerinin başarısını belirleyen unsurlardan biri, öğretim elemanlarının çevrimiçi eğitim ortamlarında sahip olmaları gereken rollerin/yeterliklerin tanımlanması ve bu süreci kolaylaştıracak hazırlıkların yapılmasıdır. Tamamı uzaktan öğretimle yürütülen ön lisans, lisans tamamlama ve yüksek lisans programlarının yanı sıra ortak zorunlu ve seçmeli derslerle bir dönemde yaklaşık 10.000 öğrenciye ulaşan Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi (MSKÜ), Çevrimiçi Eğitmen Sertifika Programı (ÇESP) ile uzaktan ders veren öğretim elemanlarının e-öğrenme konusunda bilgi ve becerilerinin artırmayı amaçlamaktadır. Uzaktan öğretim yoluyla ders vermek isteyenlerin bu sertifikaya sahip olmaları ön şart olarak belirlenmiş olup, çevrimiçi eğitmen yeterliliği sağlanmaya çalışılmıştır. Sertifika programı çerçevesinde etkinliklere katılma, gereksinimleri yerine getirme durumuna bakılarak öğretim üyelerinin/elemanlarının çevrimiçi eğitmen başarısı yordanmaya çalışılmıştır. Araştırmanın amacı; uzaktan öğretim sürecinde çevrimiçi eğitmen başarısının hangi faktörlerden etkilendiğini belirlemektir. Nedensel karşılaştırma araştırması olarak düzenlenen araştırma 2012-2015 yılları arasında, MSKÜ Uzaktan Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi tarafından düzenlenen ÇESP’e katılan 305 kişi arasından, örneklem olarak seçilen 60 kişiden elde edilen veriler ışığında gerçekleştirilmiştir. Çevrimiçi eğitmen başarısını belirleyebilmek için katılımcıların hazırlamış olduğu materyaller (e-ders izlencesi, e-sınav, resim, ses kaydı, video), hazırlanan rubrikler yardımıyla değerlendirilmiştir. Çevrimiçi eğitmen başarısının belirlenmiş olan faktörlerden etkilenip etkilenmediği istatistiksel analiz yapılarak belirlenmiştir. Sonuç olarak çevrimiçi eğitmen başarısının cinsiyet ve yaşa göre anlamalı şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Uzaktan öğretim, e-Öğrenme, Çevrimiçi eğitmen başarısı, Materyal geliştirme

Assessment of e-Tutor Success in Online Professional Development

Öz

One determinant of a successful distance learning activity is the well-defined roles and competencies of e-tutors as well as the establishment of an infrastructure to allow them to gain such competencies. Serving approximately 10,000 students each semester by means of fully online undergraduate and graduate programs in addition to the online delivery of common core courses, Muğla Sıtkı Koçman University conducts an online certificate program (e-Tutor) as a pre-condition for online teaching. It is aimed at training instructors and faculty members to enable them to teach online. In this study, potential e-tutors’ performance of tasks and activities throughout the program so as to predict their success as an online instructor was examined. The aim of the study was to determine which factors affect e-tutors’ success in their online learning experience. The study was conducted with 60 instructors, selected among 305 participants of e-Tutor, which was conducted by the Distance Education Centre of the university from 2012 to 2015. Digital artifacts created by the instructors as part of the program’s assessment, for example, e-syllabus, e-exam, still visual, podcast, and videos were evaluated by using pre-determined criteria. Statistical analyses were performed to examine whether e-tutors’ successes were influenced by gender, age, academic title, and discipline. It was concluded that instructors’ success significantly differs and is dependent on gender and age. 

Anahtar Kelimeler

Distance learning, E-learning, Materials development, Instructor achievement

Kaynakça

• Arinto, P. (2013). A framework for developing competencies in open and distance e-learning. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 14(1), 167–185.
• Baran, E., & Correia, A. (2014). A professional development framework for online teaching. TechTrends, 58(5), 95–101.
• Bates, A., & Sangrà, A. (2011) Managing technology in higher education: Strategies for transforming teaching and learning. San Francisco: Jossey-Bass/John Wiley & Co.
• Berge, Z. L. (2001). New roles for learners and teachers in online education. Retrieved from http:// its.fvtc.edu/langan/BB6/BergeZane2000.pdf Büyüköztürk, Ş. (2003). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Gelişli, Y. (2015). Uzaktan eğitimde öğretmen yetiştirme uygulamaları: Tarihçe ve gelişim. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 313–321.
• Gülbahar, Y. (2012a). E-Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.
• Kaya, Z. (2005). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Laurillard, D. (2002). Rethinking university teaching. London: Routledge Falmer.
• Moore, M. G., & Kearsley, G. (2005). Distance education: a systems view (2nd ed.). Belmont, CA: Wadsworth Publishing.
• Sakal, M. ve Adnan, M. (2015, Ekim). Çevrimiçi eğitmen sertifika programına katılan öğretim elemanlarının memnuniyetleri üzerine bir çalışma. 2. Ulusal Yönetim Bilişim Sistemleri Kongresi’nde sunulan bildiri, Erzurum.
• Simonson, M. R., Smaldino, S. E., Albright, M., & Zvacek, S. (2003). Teaching and learning at a distance: Foundations of distance education (2nd ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Stein, S. J., Shephard, K., & Harris, I. (2011). Conceptions of e-learning and professional development for e-learning held by tertiary educators in New Zealand. British Journal of Educational Technology, 42, 145–165. http://dx.doi.org/10.1111/j.1467-8535.2009.00997.x
• Tait, A. (2010). Foreword. In M. Cleveland-Innes & D. R. Garrison (Eds.), An introduction to distance education. Understanding teaching and learning in a new era (pp. ix-xi). New York and London: Routledge.
• T.C. Millî Eğitim Bakanlığı. (2008) Öğretmen yeterlikleri kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/ogretmen_yeterlikleri_kitabi/%C3%96%C4%9Fretmen_ Yeterlikleri_Kitab%C4%B1_genel_yeterlikler_par%C3%A7a_2.pdf adresinden 06.06.2016 tarihinde edinilmiştir.
• Tuncel, G. (2011). Sosyal bilgiler dersinde rubriklerin etkili kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 213–233.
• Moskal, B. M., & Leydens, J. A. (2000). Scoring rubric development: Validity and reliability. Practical Assessment, Research & Evaluation, 7(10), 71–81.
• Wilson, A. (2012). Effective professional development for e-learning: What do the managers think? British Journal of Educational Technology, 43, 892–900. http://dx.doi.org/10.1111/j.14678535.2011.01248.x