YAZILI ŞEKİL ŞARTININ UNSURU OLAN İMZANIN ELEKTRONİK EKRANA ATILMASINI ETKİSİ

Yıl 2017, Cilt: 75 Sayı: 1, 413 - 430, 30.06.2017

Zekeriya Kurşat

Öz

Hukuk dünyası yakın geçmişe kadar yazılı şekil şartına tabi sözleşmelerin kağıt üstüne atılan imza ile kurulmasına tanık olmuştur. Ne var ki son zamanlarda teknoloji gelişmiş ve bir çok belge elektronik ortamda düzenlenmeye başlanmıştır. Bu gelişme karşısında özellikle yasal şekil şartına tabi sözleşmelerin elektronik ortamda yapılabilip yapılamayacağı tereddüt konusu olmuştur. Bu tereddüdü gidermeye yönelik Elektronik İmza Kanunu gibi kanunlarla bir takım düzenlemeler yapılmıştır. Ne var ki bu kanunda yer alan imza olarak adlandırılan yöntem, elektronik ortamda imza yerine geçebilecek belirli bir şifreleme yöntemine ilişkindir. Bunun dışında elektronik ortamda atılabilecek diğer imzalar ise kapsama alınmamıştır. Bu durumda elektronik ortamda atılan diğer imzaların aynı etkiyi yaratıp yaramayacağı tereddüt konusu olmuştur. Elektronik ekrana atılan imza, elle kağıda atılan imzanın bütün özelliklerini taşımakta; imza atan kişinin karakterini kendiliğinden yansıtabilmektedir. Bunun için harici bir unsura ihtiyaç duyulmamaktadır. Yine bu şekildeki imzanın saklanabildiği, güvenliğine ilişkin bir çok önlemin artık alınabildiği de gözlemlenebilmektedir. Bu gerçek karşısında, elle atılan imzanın sırf bilgisayar ekranına atılıyor olması nedeniyle etkisiz olduğu ileri sürülemez. Günümüz gelişmelerine uygun bu yorumun herhangi ek bir yasal düzenlemeye gerek olmaksızın kabulü gerekir. 

Anahtar Kelimeler

Yazılı şekil, elektronik imza, ekrana atılan imza

THE EFFECT OF SIGNING AN ELECTRONIC SCREEN WITH REGARDS TO THE SIGNATURE REQUIREMENT OF THE WRITTEN FORM

Öz

The legal world, until recently, has witnessed the establishment of written contracts with a signature on paper. However, due to recent technological developments many documents are now being arranged electronically. With regards to this development, it has been a matter of doubt whether the written form required contracts can be concluded in electronic environment. A number of laws such as the Electronic Signature Act in Turkey have been enacted in order to overcome this hesitation. However, the signature method regulated under this Act only relates to a certain cryptographic method. Apart from this specific method, other methods of digital signatures are not included in the content of the Act which   creates uncertainty over validity and the effect of alternative means of digital signatures. The signature on the electronic screen carries all the features of a typical handwritten signature; it can uniquely reflect the character and identity of the signer and no external element is needed for authentication. It can also be observed that these types of signatures can be stored and there are various measures possible to maintain secure transactions. In the face of these facts, the invalidity of a signature by hand to a computer screen should not be argued for the mere reason that it is digital. This interpretation would be in harmony with contemporary/current technological developments and should be accepted to apply without the need for any additional legal arrangements.

Anahtar Kelimeler

Written form, electronic signature, signature on screen

Kaynakça

• Akkanat Halil, El Yazılı ile Vasiyetnamede Vasiyetname Metninin Özellikleri, Prof. Dr. Hayri Domaniç’e 80. Yaş Günü Armağanı, İstanbul 2001. Belgin Derya, Elektronik İmzalı Belgelerin Delil Değeri, Hukuk Gündemi, 2009. Biçkin İnci, ”Elektronik İmza ve Elektronik İmza ile İlgili Yasal Düzenlemeler”, TBB Dergisi, S. 63, 2006. Eldeniz Gülperi, ”Şekle Bağlı Sözleşmelerde İmza”, TBB Dergisi, S. 74, 2008.
• Eren Fikret, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 21. baskı, Yetkin Yayınları, Ankara 2017. Gezder Ümit, Mukayeseli Hukuk Açısından İnternette Aktedilen Sözleşemlerde Tüketicinin Korunması, Beta, İstanbul 2004. Göksu Mustafa, Hukuk Yargılamasında Elektronik Delil, Adalet Yayınevi, Ankara 2011. Gönen Doruk, El Yazılı Vasiyetname, Legal Yayıncılık, İstanbul 2007.
• İnal Emrehan, E-Ticaret Hukukundaki Gelişmeler ve İnternette Sözleşmelerin Kurulması, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2005. Kavak Yalçın, Borçlar Hukukunda Yazılı Şekil, Kayhan Matbaacılık, İstanbul 2015. Keser-Berber, Leyla, İnternet Üzerinden Yapılan İşlemlerde Elektronik Para ve Dijital İmza, Yetkin Yayınları, Ankara 2002. Oğuzman M. Kemal / Öz M. Turgut, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. 1, Gözden Geçirilmiş 14. Bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2016. Orta Mesut, Elektronik İmza ve Uygulaması, Ankara 2005.
• Öz Emine, Elektronik İmza, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2006. Şenocak Zarife, ”Dijital İmza ve Dijital İmzanın Borçlar Kanunu Hükümleri Açısından Ele Alınması”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 50, S. 2. Tekinay Selahattin Sulhi/Akman Sermet/Burcuoğlu Haluk/Altop Atilla, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Filiz Kitapevi, İstanbul 1993. Yıldırım Abdülkerim, Mesafeli Sözleşmelerde Tüketicinin Korunması, XII Levha, İstanbul 2009.