Democracy, Free Elections and Independent Candidates: Critical Remarks On The Jurisprudence Of The European Court Of Human Rights

Yıl 2018, Cilt: 76 Sayı: 1, 9 - 63, 26.10.2018

H. Burak Gemalmaz

Öz

Türkiye’de 2007 yılında gerçekleşen milletvekili seçimlerine 10%’luk seçim barajını delme amacıyla çok sayıda bağımsız aday katılmıştır. Ancak yürürlükte olan mevzuata göre, bağımsız adaylar, başta kamu televizyon kanallarında propaganda yapabilme hakkı ile gümrüklerde verilen oyları elde etme hakkı (gümrüklerde kurulan sandıklarda kullanılan oy pusulalarında yer alma) olmak üzere siyasi partilerin yararlandığı belirli haklardan yararlanamamaktadır. Bu iki hukuki meselenin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin serbest seçim hakkını öngören 1 no’lu Protokolü’nün 3. Maddesinde kapsamında ulusalüstü insan hakları hukuku açısından incelenmesi gerekmektedir. Bu amaç doğrultusunda bu makalede AİHM’nin Oran (App. Nos. 28881/07 & 37920/07, Judgment of 15 April 2014) ve Timurhan (App. No.28882/07, Admissibility Decision of 16 December 2014) başvurularında vermiş olduğu kararlar ele alınacaktır. Meselenin kapsamlı bir şekilde ele alınabilmesi için demokrasi, insan hakları ve iyi yönetim arasındaki korelasyon, ulusalüstü insan hakları hukukunda tanınan siyasi katılma hakkı kavramını, söz konusu hakkın bu alandaki yerini ve işlevini içeren bir çerçevede tahlil edilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Serbest seçim, AİHS, Bağımsız aday, Demokrasi, İyi yönetişim, Siyasal katılma, İnsan hakları, Takdir marjı, Pozitif yükümlülükler

Democracy, Free Elections and Independent Candidates: Critical Remarks On The Jurisprudence Of The European Court Of Human Rights

Öz

In order to bypass the 10% electoral threshold, a significant number of independent candidates stood for election in 2007 parliamentary elections in Turkey. Having occurred, these independent candidates came upon deprivation of particular rights that political parties enjoy: The right to propaganda on state-run media and being included in the ballots set up in the customs. Taking into consideration of the fact that Turkey is a state party to the European Convention on Human Rights and its Protocol No.1 which provides for the right to free elections in Article 3, these two legal issues require a close examination in terms of supranational human rights law. For this purpose, this article shall address the judgments and admissibility decisions of the European Court of Human Rights (ECtHR) in Oran Case (App. Nos. 28881/07 & 37920/07, Judgment of 15 April 2014) and Timurhan Case (App. No.28882/07, Admissibility Decision of 16 December 2014) concerning the relationship between individual candidates and free elections. To deal with the issue comprehensively, the correlation among democracy, human rights and good governance shall be analyzed within a framework which is composed of the concept, place and function of the right to political participation as recognized in international human rights law. 

Anahtar Kelimeler

Elections, ECHR, Independent candidates, Democracy, Good governance, Political participation, Human rights, Margin of appreciation, Positive obligations

Kaynakça

• Kaynakça/References Atamer, Yeşim M.; Okutan-Nilsson, Gül; “Para Alacaklısının Geç Ödemelere Karşı Korunmasına İlişkin Yeni TK M. 1530 Düzenlemesi ve Uygulama Alanı”, Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, C XXIX, S 3’ten ayrı bası, Yıl 2013, s. 31-82.
• Ayan, Serkan; “6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1530. Maddesi Gereğince Borçlunun Temerrüdü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi (Prof. Dr. Burhan Ceyhan’a Armağan Özel Sayısı), C 12, Yıl 2010, s. 717-793.
• Barlas, Nami; Para Borçlarının İfasında Borçlunun Temerrüdü ve Bu Temerrüt Açısından Düzenlenen Genel Sonuçlar, İstanbul, Kazancı Hukuk Yayınları No:105, 1992.
• Çağlayan, Pınar; “Avrupa Birliği Yönergeleri ve Alman Hukukundaki Deneyimler Işığında Mal ve Hizmet Tedarikinde Geç Ödemenin Sonuçları (TTK MD. 1530)”, Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, C XXVII, S 2, Yıl 2011, s. 173-243.
• Dural, H. Ali; “Ticari İşletmeler Arasındaki Mal ve Hizmet Tedariki Sözleşmelerine İlişkin Yeni Ticaret Kanunu’nun 1530. Maddesi”, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler Sempozyumu (25-26 Kasım 2011), Kadir Has Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2012, s. 119-128.
• Eren, Fikret; Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Ankara, Yetkin Yayınları, 2015 (Kısaltma: Borçlar Genel).
• Eren, Fikret; Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Ankara, Yetkin Yayınları, 2017 (Kısaltma: Borçlar Özel).
• Helvacı, İlhan; “Türk Borçlar Kanunu’nun Borçlu Temerrüdüne ilişkin Genel Hükümleri ve Türk Ticaret Kanunu’nun Konuya İlişkin Bazı Hükümleri Üzerine”, Medeni Kanun’un 90. Yılı Uluslararası Sempozyumu, 1926’dan Günümüze Türk-İsviçre Medeni Hukuku, Ankara, Yetkin Yayınları, 2017.
• Kendigelen, Abuzer; Yeni Türk Ticaret Kanunu, Değişiklikler, Yenilikler ve İlk Tespitler, İstanbul, On İki Levha, 2012.
• Nomer, Haluk Nami; “Haksız Fiil ile Sebepsiz Zenginleşmeden Doğan Alacaklarda Borçlunun Temerrüdü İçin İhtar Gerekir mi?”, Prof. Dr. Rona Serozan’a Armağan, Cilt II, İstanbul, On İki Levha, 2010, s. 1303-1313.
• Oğuzman, M. Kemal; Öz, M. Turgut; Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt: 1, İstanbul, Vedat Kitapçılık, 2017.
• Oktay-Özdemir, Saibe; “Türk Borçlar Kanunundaki Temerrüt ve Faiz Hükümleri Karşısında Türk Ticaret Kanunu m. 1530’da Getirilen İfa Zamanına İlişkin Düzenlemelerin Uygulama Alanı”, Prof. Dr. Hasan Erman’a Armağan, İstanbul, Der Yayınları, 2015, s. 677-700.
• Poroy, Reha; Yasaman, Hamdi; Ticari İşletme Hukuku, İstanbul, Vedat Kitapçılık, 2017.
• Sarı, Suat; “Belirli Vadenin Sözleşmenin Kurulduğu Ânda Belirlenebilir Olması Zorunlu Mudur?”, Prof. Dr. Rona Serozan’a Armağan, C. II, İstanbul, 2010, s. 1576 vd. Tandoğan, Haluk; Borçlar Hukuku, Özel Borç İlişkileri, Cilt I/1, İstanbul, Vedat Kitapçılık, 2008.
• Thévenoz, Luc; in Thévenoz, Luc (Ed.)/Werro, Franz (Ed.): Commentaire Romand, Code des obligations I, Art. 1-529 CO, Bâle, Helbing Lichtenhahn, 2012.
• von Tuhr, Andreas; Escher, Arnold; Allgemeiner Teil des schweizerischen Obligationenrecht, Band II (mit Supplement), Schulthess Juristische Medien AG, 1984.
• Ülgen, Hüseyin; Helvacı, Mehmet; Kendigelen, Abuzer; Kaya, Arslan; Nomer-Ertan, N. Füsun; Ticari İşletme Hukuku, İstanbul, On İki Levha, 2015. Weber, H. Rolf; Berner Kommentar, Bd. VI/1/5, Die Folgen der Nichterfüllung, Art. 97-109 OR, Bern, Stämpfli Verlag AG, Bern, 2000.
• Yavuz, Cevdet; Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Güncellenmiş ve Yenilenmiş 9. Baskıyı Hazırlayanlar: Cevdet Yavuz, Faruk Acar, Burak Özen, İstanbul, Beta, 2014.
• Yıldız, Mustafa Göktürk; Türk Borçlar Kanunu’nun Genel Hükümlerine Göre Borçlu Temerrüdünün Şartları ve Sonuçları, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2017.
• Yüce, Melek Bilgin; Alacaklı ve Borçlu Açısından İfa Zamanı, İstanbul, Vedat Kitapçılık, 2015.