BENEFITING FROM COLLECTIVE LABOUR AGREEMENT BY PAYING SOLIDARITY DUE

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 10 - 16, 30.03.2018

Ercument Ozkaraca

https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2018.791

Öz

Purpose- Paying
solidarity due is one of the ways to benefit from collective labour agreement
for labours who work in the workplace in scope of the collective labour
agreement but not a member of the labour union who made the agreement.
Benefiting from collective labour agreement by paying solidarity due could
begin after the signature date of the agreement. Labours who pay solidarity due
could not be benefitted from retrospective clauses of collective agreement.

Methodology- In our
study, the scope and provisions to benefit from the collective labour agreement
by paying solidarity due would be discoursed. 

Findings- There is no difference in the scope
of benefit from collective labour agreement between paying solidarity due and
being a member of the labour union except benefiting the retrospective clauses
of the agreement.

Conclusion-  In order to establish a balance between collective
union freedom and negative freedom of trade union, the amendment of the law
that permitted labours who pay solidarity due to benefit from the retrospective
clauses is needed.

Anahtar Kelimeler

Collective labour agreement, benefiting from collective labour agreement, solidarity due, retrospective effect, labour union membership

Kaynakça

• Aktay, N. (1998). Türk İş Hukukunda Dayanışma Aidatı Müessesesi. Tühis, August.
• Aktay N., Arıcı K., Senyen Kaplan, E.T. (2013). İş Hukuku, 6. ed., Ankara.
• Akyiğit, E. (2015). Toplu İş Hukuku El Kitabı, Ankara.
• Andaç, F. (1989). Dayanışma Aidatının Türk Sendikal Faaliyetleri İçindeki Yeri ve Önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, vol. 3, pp. 47- 58.
• Başbuğ, A. (2012). Toplu İş İlişkileri ve Hukuk, Ankara.
• Canbolat, T. (1991). Türk İş Hukukunda Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkileri, İstanbul.
• Canbolat, T. (2002). Toplu İş Sözleşmesinden Yararlanamayacak İşçiler, Kamu İş, vol. 6, no. 4, pp. 163-201.
• Canbolat, T. (2013). 6356 sayılı Kanunun Toplu İş Sözleşmesine İlişkin Hükümleri, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi, 22.12.2012, İş Hukukunda Güncel Sorunlar 3, pp. 53- 93, Ankara.
• Caniklioğlu, N. (2006). Henüz İmzalanmamış Toplu İş Sözleşmesinden Dayanışma Aidatı Ödeyerek Yararlanma Talebi-Talebin Geçersizliği, Sicil, June, no. 2, pp. 122- 129.
• Centel, T. (2003). Taraf Sendikanın Üyesi Olmayan İşçilere İşverenin Toplu İş Sözleşmesini Uygulaması, Tekstil İşveren, no. 281, May.
• Centel, T. (2013). Toplu İş Sözleşmesinin Genel Esasları, TİSK, İzmir-14.02.2013 Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Bilgilendirme Semineri, pp. 56- 63, Ankara.
• Çelik N., Caniklioğlu N., Canbolat T. (2017). İş Hukuku Dersleri, 30. ed., İstanbul.
• Ekmekçi, Ö. (1996). Toplu İş Sözleşmesiyle Düzenleme Yetkisi, İstanbul.
• Geiser T., Müller, R., (2012). Arbeitsrecht in der Schweiz, Zweite Auflage, Bern.
• Gerek, N. (2009). Dayanışma Aidatı Ödeyerek Toplu İş Sözleşmesinden Yararlanma, Sicil, December 2009, no. 16, pp. 137- 144.
• Kandemir, M. (2013). Toplu İş Sözleşmesinin Uygulanma Alanı, Çalışma ve Toplum, 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun Değerlendirilmesi, no. 39, pp. 167- 215.
• Narmanlıoğlu, Ü. (2016). İş Hukuku II, Toplu İş İlişkileri, 3. ed., İstanbul.
• Narmanlıoğlu, Ü. (1991). Toplu İş Sözleşmesinin Sadece Taraf Üyelerine Uygulanan Hükümlerine Tabi Olma (Dayanışma Aidatı Ödeyerek Toplu İş Sözleşmesinden Yararlanma), İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli Komitesi 15. Yıl Armağanı, pp. 179-237, İstanbul.
• Narmanlıoğlu, Ü. (2012). 19.03.2012 Tarihli Toplu İş İlişkileri Kanunu Tasarısının Getirdikleri, Sicil, September, no. 27, pp. 139- 157.
• Oğuzman, K. (1987). Hukuki Yönden İşçi-İşveren İlişkileri, 4. ed., İstanbul.
• Okur, Z. (2013). 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Bakımından Sendika Üyeliğinin Kazanılması ve Sona Ermesi, Çalışma ve Toplum, no. 39, pp. 69- 111.
• Özkaraca, E. (2014). Toplu İş Sözleşmesinin Geriye Etkisi, İstanbul.
• Özkaraca, E. (2016). Toplu İş İlişkileri Açısından Yargıtayın 2014 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi, Yargıtayın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukukuna İlişkin 2014 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi, pp. 195- 359, Ankara.
• Portmann, W., Stöckli, J. (2007). Schweizerisches Arbeitsrecht, Zürich.
• Reisoğlu, S. (1986). 2822 Sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu Şerhi, Ankara.
• Streiff, U., von Kaenel, A., Rudolph, R., (2012). Arbeitsvertrag, Praxiskommentar zu Art. 319-362 OR, 7. Auflage.
• Subaşı, İ. (2009). Sendikalı Olmayan veya Taraf Sendika Üyesi Olmayan İşçilerin Toplu İş Sözleşmesinden Yararlanması, Sicil, June, no. 14, pp. 172-209.
• Sur, M. (2017). İş Hukuku Toplu İlişkiler, 6. ed., Ankara.
• Sümer, H.H. (2016). İş Hukuku, 21. ed., Ankara.
• Süzek, S. (2016). İş Hukuku, 12. ed., İstanbul.
• Şahlanan, F. (1992). Toplu İş Sözleşmesi, İstanbul.
• Şahlanan, F. (2013). 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun Sendikalara İlişkin Hükümlerinin Değerlendirilmesi, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi, 22.12.2012, İş Hukukunda Güncel Sorunlar 3, pp. 13- 53, Ankara.
• Taşkent, S. (2004). Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Yasasında Yapılması Öngörülen Değişiklikler, İstanbul Barosu/Galatasaray Üniversitesi İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukukuna İlişkin Sorunlar ve Çözüm Önerileri 2004 Yılı Toplantısı, pp. 257-270, İstanbul.
• Tuğ, A. (1996). Toplu İş Sözleşmesi, Ankara.
• Tuncay, A. C. (2013). Toplu İş Sözleşmesi Hukukunda 6356 Sayılı Kanunla Yapılan Düzenlemeler, Kamu-İş, (20-21 Şubat 2013) İş Hukukunda Yapılan Son Değişiklikler Semineri, pp. 71-99, Ankara.
• Tuncay, A.C., Savaş Kutsal, F.B. (2017). Toplu İş Hukuku, 6. ed., İstanbul.
• Tunçomağ, K., Centel,T. (2013). İş Hukukunun Esasları, 6. ed., İstanbul