Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Fars Elyazmalarında Bazı Goranî Derlemeleri

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 89 - 101, 21.02.2019

Öz

Tahran’daki  Ulusal Kütüphane arşivlerinde ve nadir
koleksiyonlarındaki bir araştırmada temel amacım Yezidi dinine karşı yazılan
Arapça tartışmaları bulmaktı, fakat sonunda Gorani edebiyatı hakkındaki yeni
bir bilgi kaynağı keşfettim. Bildiğim kadarıyla bu derleme daha once herhangi
bir yerde yayınlanmadı. Derlemede
jung adı verilen ve Gorani
edebiyatının yayınlanmayan malzemelerini içeren bazı elyazmaları mevcut.
Elyazmalarında yer alan Farça materyalin çoğu kütüphane çalışanları tarafından
kaydedilmişti, fakat Gorani parçaların paylaşımındaki kapalı tutumlarından
dolayı bu malzemenin varlığı günümüze kadar bilinmemekteydi. Bu makale Gorani
edebiyatının bu yayınlanmayan malzemelerinin tanıtımını yaparak onları geniş
kesimlerin kullanımına sunmaktadır

Kaynakça

  • Ābbārīkī Ḥusaynī, S. Ā. & Nurūzī Musta‘lī, M. (2014). “Riwāyat-i Kurdī-yi Dāstān-i Shaykh Ṣan‘ān wa Muqāyisi-yi ān bā Riwāyat-i ‘Aṭṭār-i Niyshābūrī”, Ā’īna-yi Mīrāh 55: 49-77.
  • Afshār, Ī. (1982). “Ā’īna-yi Adabī: Jung-i Chīnī yā Safīna-yi Īlā’ī (Pūsī)”, Āyanda 8: 479-492.
  • Akbarī Mafākhir, A. (2011). “Dar Kūy-i Arshān: Surūd-i Ārash-i Kamāngīr bi Zabān-i Gūrānī az Pīr Kāẓim-i Kangāwarī”, Muṭāli‘āt-i Īrānī 19: 43-62.
  • Blau, J. (1989). “Gourani et Zaza”, in: R. Schmitt (Ed.), Compendium Linguarum Iranicarum, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, 336-340.
  • Bruinessen, M. van (2014). “Veneration of Satan Among the Ahl-e Haqq of the Guran Region”, Fritillaria Kurdica. Bulletin of Kurdish Studies 3/4: 6-41.
  • Chaman Ara, B. (2015). The Kurdish Shāhnāma and its Literary and Religious Implications, CreateSpace Independent Publishing Platform.
  • Daryā’ī, N. (2009). Pirdīwar: Mi‘mārī-yi Hawrāmān dar Sada-yi Haftum bar Asās-i Mutūn-i Yārsān”, Gulistān-i Hunar 16: 94-101.
  • Dehqan, M. (2015). “The Kitāb Ŗūļa Bizānī”, Hadis ve Siyer Araştırmaları 1/1: 203-211.
  • Farīdī Majīd, F. (2011). Sarguzasht-i Taqsīmāt-i Kishwarī: Qazwīn, Qum, Kurdistān, Kirmān, Tehran: Bunyād-i Īrānshināsī.
  • Fattah, I. K. (2000). Les dialects kurdes méridionaux: Étude linguistique et dialectologique, Leuven: Peeters.
  • Hadank, K. (1930). Mundarten der Gūrān, besonders das Kändūläī, Auramänī und Bädchälānī, Berlin: Verlag der Preussischen Akademie der Wissenschaften in Kommission bei Walter de Gruyter & Co.
  • Kreyenbroek, Ph. G. (1992). “Mithra and Ahreman, Binyāmīn and Malak Ṭāwūs, Traces of an Ancient Myth in the Cosmogonies of Two Modern Sects”, in: Ph. Gignous (Ed.), Recurrent Patterns in Iranian Religion: From Mazdaism to Sufism, Paris: Association pour l’avancement des études iraniennes, 57-79.
  • MacKenzie, D. N. (1956). “Bājalānī”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 18/3: 418-435.
  • …………………. (1965). “Some Gorānī Lyric Verse”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 28/2: 255-283.
  • …………………. (1966). The Dialect of Awroman (Hawrāmān-ī Luhōn), Copenhagen: Munksgaard.
  • Minorsky, V. (1943). “The Gūrān”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 11: 74-103.
  • Mokri, M. (1956). “Cinquante-deux versets de Cheikh Amīr en dialecte Gūrānī”, Journal Asiatique 144/4: 391-422.
  • Mu‘ayyirī, Z., Farshchī, M., and Naṣīrī, A. (2018). Fihrist-i Nusakh-i Khaṭṭī-yi Sāzmān-i Asnād wa Kitābkhāna-yi Millī-yi Jumhūrī-yi Islāmī-yi Īrān, vol.37,Tehran: Intishārāt-i Kitābkhāna-yi Millī.
  • Nīknizhād, S. K. (n.d.). Ganjīna-yi Yārī, The Centre for the Great Islamic Encyclopaedia, MS No.118574.
  • Pūrjawādī, N. (2004). “Munāẓira-yi Shaṭranj wa Nard (Taṣnīf-i Ḥisām Ṣarrāf Khwārazmī)”, Nāma-yi Farhangistān 24: 16-29.
  • Rieu, Ch. (1881). “Gurani Koine”, in: Catalogue of the Persian Manuscripts in the British Museum II, London: British Museum, 728-734.
  • Ṣafīzāda, Ṣ. (1997). Dānishnāma-yi Nāmāwarān-i Yārsān, Aḥwāl wa Āthār-i Mashāhīr, Tārīkh, Kitāb-hā wa Iṣṭilāhāt-i ‘Irfānī. Tehran: Hīrmand.
  • Soane, E. B. (1921). “A Short Anthology of Guran Poetry”, Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland 1: 57-81.
  • Sūrī, M. (1965). Surūd-hā-yi Dīnī-yi Yārsān, Tehran: Amīr Kabīr.
  • Subḥānī, N. (2007). Kirind: Tamaddunī Bāqīmānda az Bāstān, Tehran: Pānīdh.
  • Ṭāhirī, Ṭ. (2007, 2009). Saranjām, 2 vols. Erbil: Mukrīyānī.

Some Gūrānī Gleanings from Persian Codices

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 89 - 101, 21.02.2019

Öz

A search in the archives and rare collections of
National Library, Tehran, intended primarily to find the Arabic polemics
against Yezidi religion, has resulted in the discovery of another source of
information on the
Gūrānī literature. So far as can be
discovered, this has never previously appeared in print. It contains of some
Persian codices, entitled, jung in which there are unpublished material
of Gūrānī literature. Most of the Persian material given in the jungs
were considered by Library’s staff. However, they chose not to give details on
Gūrānī fragments, and the fact that this material exists has largely been
ignored by scholars up to the present day. This paper gives a presentation of
this Gūrānī unpublished material, making it widely available for the first
time.

Kaynakça

  • Ābbārīkī Ḥusaynī, S. Ā. & Nurūzī Musta‘lī, M. (2014). “Riwāyat-i Kurdī-yi Dāstān-i Shaykh Ṣan‘ān wa Muqāyisi-yi ān bā Riwāyat-i ‘Aṭṭār-i Niyshābūrī”, Ā’īna-yi Mīrāh 55: 49-77.
  • Afshār, Ī. (1982). “Ā’īna-yi Adabī: Jung-i Chīnī yā Safīna-yi Īlā’ī (Pūsī)”, Āyanda 8: 479-492.
  • Akbarī Mafākhir, A. (2011). “Dar Kūy-i Arshān: Surūd-i Ārash-i Kamāngīr bi Zabān-i Gūrānī az Pīr Kāẓim-i Kangāwarī”, Muṭāli‘āt-i Īrānī 19: 43-62.
  • Blau, J. (1989). “Gourani et Zaza”, in: R. Schmitt (Ed.), Compendium Linguarum Iranicarum, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, 336-340.
  • Bruinessen, M. van (2014). “Veneration of Satan Among the Ahl-e Haqq of the Guran Region”, Fritillaria Kurdica. Bulletin of Kurdish Studies 3/4: 6-41.
  • Chaman Ara, B. (2015). The Kurdish Shāhnāma and its Literary and Religious Implications, CreateSpace Independent Publishing Platform.
  • Daryā’ī, N. (2009). Pirdīwar: Mi‘mārī-yi Hawrāmān dar Sada-yi Haftum bar Asās-i Mutūn-i Yārsān”, Gulistān-i Hunar 16: 94-101.
  • Dehqan, M. (2015). “The Kitāb Ŗūļa Bizānī”, Hadis ve Siyer Araştırmaları 1/1: 203-211.
  • Farīdī Majīd, F. (2011). Sarguzasht-i Taqsīmāt-i Kishwarī: Qazwīn, Qum, Kurdistān, Kirmān, Tehran: Bunyād-i Īrānshināsī.
  • Fattah, I. K. (2000). Les dialects kurdes méridionaux: Étude linguistique et dialectologique, Leuven: Peeters.
  • Hadank, K. (1930). Mundarten der Gūrān, besonders das Kändūläī, Auramänī und Bädchälānī, Berlin: Verlag der Preussischen Akademie der Wissenschaften in Kommission bei Walter de Gruyter & Co.
  • Kreyenbroek, Ph. G. (1992). “Mithra and Ahreman, Binyāmīn and Malak Ṭāwūs, Traces of an Ancient Myth in the Cosmogonies of Two Modern Sects”, in: Ph. Gignous (Ed.), Recurrent Patterns in Iranian Religion: From Mazdaism to Sufism, Paris: Association pour l’avancement des études iraniennes, 57-79.
  • MacKenzie, D. N. (1956). “Bājalānī”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 18/3: 418-435.
  • …………………. (1965). “Some Gorānī Lyric Verse”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 28/2: 255-283.
  • …………………. (1966). The Dialect of Awroman (Hawrāmān-ī Luhōn), Copenhagen: Munksgaard.
  • Minorsky, V. (1943). “The Gūrān”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 11: 74-103.
  • Mokri, M. (1956). “Cinquante-deux versets de Cheikh Amīr en dialecte Gūrānī”, Journal Asiatique 144/4: 391-422.
  • Mu‘ayyirī, Z., Farshchī, M., and Naṣīrī, A. (2018). Fihrist-i Nusakh-i Khaṭṭī-yi Sāzmān-i Asnād wa Kitābkhāna-yi Millī-yi Jumhūrī-yi Islāmī-yi Īrān, vol.37,Tehran: Intishārāt-i Kitābkhāna-yi Millī.
  • Nīknizhād, S. K. (n.d.). Ganjīna-yi Yārī, The Centre for the Great Islamic Encyclopaedia, MS No.118574.
  • Pūrjawādī, N. (2004). “Munāẓira-yi Shaṭranj wa Nard (Taṣnīf-i Ḥisām Ṣarrāf Khwārazmī)”, Nāma-yi Farhangistān 24: 16-29.
  • Rieu, Ch. (1881). “Gurani Koine”, in: Catalogue of the Persian Manuscripts in the British Museum II, London: British Museum, 728-734.
  • Ṣafīzāda, Ṣ. (1997). Dānishnāma-yi Nāmāwarān-i Yārsān, Aḥwāl wa Āthār-i Mashāhīr, Tārīkh, Kitāb-hā wa Iṣṭilāhāt-i ‘Irfānī. Tehran: Hīrmand.
  • Soane, E. B. (1921). “A Short Anthology of Guran Poetry”, Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland 1: 57-81.
  • Sūrī, M. (1965). Surūd-hā-yi Dīnī-yi Yārsān, Tehran: Amīr Kabīr.
  • Subḥānī, N. (2007). Kirind: Tamaddunī Bāqīmānda az Bāstān, Tehran: Pānīdh.
  • Ṭāhirī, Ṭ. (2007, 2009). Saranjām, 2 vols. Erbil: Mukrīyānī.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Dehqan

Yayımlanma Tarihi 21 Şubat 2019
Gönderilme Tarihi 16 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Dehqan, M. (2019). Some Gūrānī Gleanings from Persian Codices. The Journal of Mesopotamian Studies, 4(1), 89-101.

29370

The Journal of Mesopotamian Studies (JMS) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası ile lisanslanmıştır.