Öğrenme Teorisi Olarak Bağlantıcılık Uygulaması: Öğrenme Sürecinin Sosyal Ağ Üzerinden Geliştirilmesi (Facebook)

Yıl 2013, Cilt: 12 Sayı: 2, 243 - 252, 01.12.2013

Fahriye Altınay Aksal Zehra Altınay Gazi Nesrin Menemenci Bahçelerli

Öz

Sosyal etkiletişimin önemi, digital çağ ile birlikte öğrenmenin etkisini de giderek artırmaktadır. Digital dünyada, digital vatandaş olmanın etkileri araştırma konularında önemli yer almaktadır. Digital çağ ve bilgisayar temelli iletişim, işbirliğine bağlı öğrenmenin ve tecrübe temelli öğrenmenin yeniden düşünülmesine olanak sağlamıştır. Bu bağlamda, sosyal ağların kullanımı, diyalog geliştirme için grup oluşturulmasında, haberdar olma, sorma ve eleştirisel bakma gib birçok faktörü biraraya getirmesi açısından, bağlantısal öğrenme kuramı kapsamındadır. Bu araştırmanın amacı, bağlantısal öğrenme kuramının uygulamadaki yerini ortaya koymaktır. Diyalog ve görüşme için facebook gruplarının çevrimiçi sosyal öğrenme ortamının sağlanılmasını dikkate alan bu çalışmada 35 stajer öğrencinin kişisel görüş raporları ile bu teorinin ne kadar etkili kullanıldığını elde etmektedir. Bu bağlamda, öğrenme, kişisel liderlik, karar alma ve yansıtma becerileri de değerlendirilmiştir. Eylem çalışması temelli bu çalışmada, öğrenmenin bireysel öğrenme temelli olmadığını ve digital çağda öğrenmenin bağlantısal öğrenme kuramının temellerini taşıdığını görmekteyiz

Anahtar Kelimeler

Bağlantıcılık, dijital çağ, etkileşim, çevrimiçi-sosyal öğrenme, kişisel liderlik

Practice of Connectivism As Learning Theory: Enhancing Learning Process Through Social Networking Site (Facebook)

Öz

The impact of the digital age within learning and social interaction has been growing rapidly. The realm of digital age and computer mediated communication requires reconsidering instruction based on collaborative interactive learning process and socio-contextual experience for learning. Social networking sites such as facebook can help create group space for digital dialogue to inform, question and challenge within a frame of connectivism as learning theory within the digital age. The aim of this study is to elaborate the practice of connectivism as learning theory in terms of internship course. Facebook group space provided social learning platform for dialogue and negotiation beside the classroom learning and teaching process in this study. The 35 internship students provided self-reports within a frame of this qualitative research. This showed how principles of theory practiced and how this theory and facebook group space contribute learning, selfleadership, decision making and reflection skills. As the research reflects a practice of new theory based on action research, learning is not individualistic attempt in the digital age as regards the debate on learning in digital age within a frame of connectivism

Anahtar Kelimeler

Connectivism, digital age, interaction, online-social learning, selfleadership

Kaynakça

• Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative and quantitative approaches, United Kingdom: SAGE.
• Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (2003). Collecting and interpreting qualitative materials, London: Sage.
• Downes, Stephen (2005). ELearning 2.0. eLearn Magazine. http://www.elearnmag.org/subpage.cfm?section=articles&article=29-1 (Retrieved on 10/7/2013)
• Fernandez Berrocal, P. & Santamaria, C. (2006). Mental models in social interaction. The Journal of Experiential Education, 74(3), 227-248.
• Gilbert, J. (2005). Catching the knowledge wave? The knowledge society and the future of education. Wellington: NZCER Press.
• Lee, M. J.W., Miller, C. & Newnham, L. (2008): RSS and content syndication in higher education: subscribing to a new model of teaching and learning. Educational Media International, 45(4), 311-322
• Mills, G. E. (2003). Action research: A guide for the teacher researcher, Ohio: Pearson Education.
• Pankhurst, K.V. (2010). Learning by experience, work and productivity: theory and empirical evidence. Journal of Vocational Education & Training, 62(2), 103-122.
• Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 2(1), 3–10.
• Starkey, L. (2010). Teachers’ pedagogical reasoning and action in the digital Age. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 16(2), 233-244.
• van Weert, T.J. (2006). Education of the twenty-first century: New professionalism in lifelong learning, knowledge development and knowledge sharing. Education and Information Technologies,11(3/4), 217–237.
• Vogel, S. H. (2004). The use of mediation as a strategy to enhance the development of cognitive flexibility in self-regulated learning. Education as Change, 8(1), 3-27.