Üniversite Öğrencilerinin İletişim Kavramına Yönelik Metaforik Algıları

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 69 - 82, 03.09.2018

Sevda Koç Akran Merve Acıdemir Şevval Uludağ

https://doi.org/10.30900/kafkasegt.441228

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmanın temel amacı, üniversite öğrencilerinin
iletişim kavramına yönelik metaforik algılarını belirlemektir. Nitel araştırma
yönteminin kullanıldığı araştırmanın çalışma grubunu, Siirt Üniversitesinde
öğrenim gören  İktisadi ve İdari Bilimler,
Fen Edebiyat, Eğitim, İlâhiyat, Veterinerlik Fakültesi, Beden Eğitimi ve Spor
Yüksek Okulu, Sağlık Yüksekokulu, Yabancı Diller Yüksekokulu ve Mühendislik
Fakültesi bölümündeki 340 öğrenciden oluşturmaktadır. Verilerin analizinde
frekans, yüzde, betimsel ve içerik analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma
sonuçlarına göre, katılımcıların iletişim kavramına yönelik üretmiş oldukları
metaforlar sırasıyla en çok  “Temel
ihtiyaç olma”, “Bilgi kaynağı”, “Doğa olayları”, “İletişim” “Uzunluk”, “Sonsuz
olma”dır. En az metaforla temsil edilen kategorilerin ise “Ulaşılması gereken
yer”, “Ahenk içinde olma”, “Coğrafya”, “Taşıtlar” ve “Kötü”dür.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, İletişim

Kaynakça

• Alper, D. (2007). Psikolojik danışmanlar ve sınıf öğretmenlerinin duygusal zeka düzeyleri-iletişim ve empati becerilerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Akın, M. Ve Aydemir, M. (2007). Üniversitede okuyan kız öğrencilerin cinsiyet rolü tutumları bağlamında aile ve evlilik kurumlarına bakışları. Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Edebiyat Dergisi, 18, 43-60.
• Aksungur, G. (2018). Türkçe öğretmenlerinin sınıf içi etkili iletişim becerileri algılarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Avşaroğlu, S. (2011). Aile içi ilişkiler ve iletişim. (Editör:Alim Kaya). Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim İstanbul: Pegem Akademi Yayınları.
• Balcı, S. ve Yılmaz, M. (1999). Çocukları anaokuluna devam eden annelere verilen iletişim becerileri eğitiminin ailenin işlevlerine etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, II (14).
• Baran, A. (2013). Genç ve Gençlik: Sosyolojik Bakış. Gençlik Araştırmaları Dergisi, ISSN: 2147-847
• Çiftçi, S. ve Taşkaya, S. M. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının öz yeterlilik ve iletişim becerileri arasındaki ilişki. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(3), 921-928.
• Doğan, C. (2013). Ailede İletişim Sanatı. Kalbi Kitaplar: İstanbul.
• Dökmen, Üstün (2011).Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. (45.basım). İstanbul: Remzi Kitabevi:
• Eren, E. (1998). Yönetim ve organizasyon (4.Baskı). İstanbul:Beta Yayınları.
• Ergen, H. (Ocak, 2001).Öğretmenlerin toplumsal konumları ve rolleri. (Online). <http://www.yunus.hacettepe.edu.tr/hergen/edusos/öğretmen_rolleri.htm. (Erişim Tarihi, 10.04.2018).
• Eyicil, A & Can, N. (1999). İnsan ilişkileri. (4. Basım) Ankara: Gün Yayıncılık.
• Gökçe, O. (1998). İletişim bilimine giriş. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Gürgen, H. (1997). Örgütlerde iletişim kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
• Kloth, S., Janssen, P., Kraaimaat, F.& Brutten, G.J. (1998). Communicative sytles of mothers ınteracting with their preschool-age children: a factor analytic study. Journal of Child Language, 25 (1), 149-168.
• Leibowitz, J., Ramos-Marcuse, F. &Arsenio, W. F. (2002). Parent-child emotion communication, attachment and affective narratives. Attachment & Human Development, 4 (1), 55-67.
• Maslow, A. H. (1954). Motivation and personality. New York: Harper & Row, Publishers.
• Miles, M. B.,&Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Source book. London, United States of America: SAGE.
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Yayınları.
• Özkan, Z. (2004). NLP teknikleriyle aile içi iletişim. Hayat Yayıncılık: İstanbul.
• Öztemel, Z. (2016). Halkla ilişkiler faaliyetlerinde yeni iletişim teknolojilerinin kullanımı: Büyükşehir Belediyeleri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Tanrıkulu B (2009). İnsan Kaynakları Yönetiminin Etkinliğinde İletişimin Rolü. Çağın Polisi Dergisi, www.caginpolisi.com.tr (Erişim tarihi,4.04.2018).
• Temiz, G. (2014). Anne çocuk iletişim becerileri eğitiminin çocukların duyguları tanıma ve ifade etme becerilerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Topaloğlu, T. (2013). Maslow’un gereksinimler hiyerarşisi kuramı. Erişim: [http://www.e-motivasyon.net/Maslow-un-Gereksinimler-Hiyerarsisi-KuramiHierarchy-of-Needs.html]. Erişim Tarihi: 14.10.2013.
• Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2008). Genel iletişim kavramlar ve modeller. (6. Basım) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Saban, A. (2009). Öğretmen Adaylarının Öğrenci Kavramına İlişkin Sahip Oldukları Zihinsel İmgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2).
• Ulukan, H. (2017). Yönetim tarzlarının beden eğitimi ve spor yüksekokullarındaki informal iletişim kanallarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü , Sakarya.
• Üstünsel, G. (2011). Etkili iletişim becerileri ve beden dili. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
• Ün, A. (2014). Sağlık kurumlarında yönetici ve diğer sağlık personeli arasındaki iletişim sorunları (Tire Devlet Hastanesinde bir uygulama). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yıldırım, A.& Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.