BibTex RIS Kaynak Göster

AİLE ÇOCUK EĞİTİM PROGRAMININ ANNELERİN ÇOCUK YETİŞTİRME TUTUMLARINA ve EV ORTAMINI DÜZENLENMELERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2014, Cilt: 22 Sayı: 3, 1077 - 1090, 15.07.2016

Öz

Bu çalışma 2-3 yaş grubunda çocuğu olan annelere verilen Aile Çocuk Eğitimi Programı’nın, annelerin çocuk yetiştirme tutumlarına ve ev ortamını düzenlenmelerine etkisinin incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Araştırmada, 35 anne ve çocukları örneklem grubunu oluşturmuştur. Annelere 10 hafta süre ile haftada 1 gün 1 saat Aile Çocuk Eğitim Programı uygulanmıştır. Eğitim programının anneler üzerindeki etkisini ölçmek amacıyla Ev Ortamı Değerlendirme Ölçeği ve Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği uygulanmıştır. Sonuç olarak annelere verilen eğitimin, annelerin çocuklarının gelişimini ve eğitimini destekleyici uygun ev ortamı hazırlama ve çocuk yetiştirme tutumlarına olumlu katkıları olduğu saptanmıştır.

Kaynakça

  • Anonim (1999). 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Projeler Kitabı. “ Ana Baba Okulu Projesi”, İstanbul Çocukları Vakfı.
  • Baykan, S., Temel, Z. F., Ömeroğlu, E., Bulduk, S., Ersoy, Ö., Avcı, N. ve Turla, A. (1995). Ankara’da Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki 0-6 Yaş Çocuklarının Gelişim Durumları- nın İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Milli Eğitim Bakanlığı Okulöncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü- Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi, Ankara.
  • Bekman, S. (1991). Erken Çocukluk Gelişiminde Ev Merkezli Eğitim. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi,3,40-41.
  • Bekman, S. (1998). Eşit Fırsat. Anne Çocuk Eğitim Programının Değerlendirilmesi. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları- 12. İstanbul: Yapım Matbaası.
  • Cadwell, B. M. and Bradley, R. H., (1984). Home Observation for Measurement of the Envi- ronment Administration Manual, Revised Edition, University of Arkansas, at Little Rock, Arkansas, U.S.A.:29-35.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1998). Kültürel Psikoloji. Kültür Bağlamında İnsan ve Aile. İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık Ticaret ve Sanayi A.Ş.
  • Elibol, F. (2007). 12-36 Aylar Arasında Çocukları Olan Annelere Verilen Grup Eğitiminin An- nelerin Anne-Babalık Görevlerinde Öz Yeterliliklerine Yönelik Katkısının İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Kanisberg, J. S., Levant, R. F. (1988). Parental Attıtudes And Children’s Self-Concept And Bahavior Following Parent’s Prticipation İn Parent Training Groups. Journal of Commu- nity Psychology ,16,152-154.
  • Karaaslan Baç, T. B. ve Bal, S. (2002). Çok Düşük Doğum Ağırlıklı Prematüre Bebeklerin Gelişimine Ev Merkezli Erken Eğitim Programlarının Etkisini İncelenmesi. Çocuk Geli- şimi ve Eğitimi Dergisi, 1(6-7),Haziran-Aralık,31.
  • Kartal, H. (2013). Erken Eğitim ve Destek Programları. Aile Eğitimi ve Erken Çocukluk Eğiti- minde Aile Katılım Çalışmaları. (Ed. Z. F. Temel) 2. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kaya, Ö. (1994). Annelere Verilen Eğitimin Çocuklarına Karşı İstenmedik Tutumlarına Etki- si. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Köse, E. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Ed. R. Y. Kıncal). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kuşin, İ. (1991). Okulöncesinde Aile ve Okul İşbirliği. Ya-pa 7. Okulöncesi Eğitimi ve Yay- gınlaştırılması Semineri Eskişehir. İstanbul: Ya-pa Yayıncılık.
  • LeCompte, G., LeCompte, A. ve Özer, S. (1978) Üç Sosyoekonomik Düzeyde Ankara’lı An- nelerin Çocuk Yetiştirme Tutumları: Bir ölçek uyarlaması. Psikoloji Dergisi, 1,5-8.
  • Madden, J.,O’HARA, J. ve Levenstein, P. (1984). Home Again: Effects of the Mother-Child Home Program and Child. Child Development,55, 636-647.
  • Myers, R. (1996). Hayatta Kalan On İki. Erken Çocukluk Eğitimi Programlarının Güçlendi- rilmesi. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayın No 5. Ankara: Varol Matbaası.
  • Oktay, A. (1999). Yaşamın Sihirli Yılları: Okulöncesi Dönem, İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Öğretir (2004).Pozitif Düşünmeye Dayalı Grup Eğitimi Programının Annelerin Benlik Algısı, Eşlerine ve Çocuklarına Yönelik Tutumları İle Kendini Denetle- me Becerisi ve Otomatik Düşünceleri Üzerinde Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi.Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Öğretir, A.D., S.Demiriz (2009). “Anne Ev Ziyareti Eğitim Programının Annelerin Tutumlarına ve Empatik Eğilimlerine Etkisi” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilim- leri Dergisi,42,1.
  • Roberts, R. N. (1988). Ka Ho’ o kipa ‘ Ana Welcoming Our Baby An Intervention Program for Hawaiian Families. Children Today, July – August, 6-10.
  • Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2013). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. An- kara: Anı Yayıncılık.
  • Temel, Z. F. (1999). The Study of the Effect of Mother-Child Education Program. Internati- onal School Psychology Association XXII Annual Coolquim Theme and Scientific Prog- ram. Kreuzlingen/Konstanz, Switzerland) Germany, July 30 Agust , 3,32.
  • Temel, Z. F. ve Aksoy, A. B. (2000). Home-Based Mother Training Program For 0-3 Years of Age and Its Effects on Home Environment. Psychologie&Education, 25/26 (1-2), 51-57.
  • Temel, Z. F. (2001). Okul Öncesi Eğitime Anne-Babanın Katılımı. Gazi Üniversitesi Anao- kulu/ Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı, Rehber Kitaplar Dizisi. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Ünal, F. (2003). Empatik İletişim Eğitiminin Okulöncesi Çocuğu Olan Annelerin Empatik Be- ceri Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Üstünoğlu,Ü. (1991). Aile Eğitimi Paneli, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.10 Mayıs, Ankara.
  • Young, M. E. (1996). Early Child Development Investing in the Future. The International Bank For Reconstruction And Development/ THE WORLD BANK.

A STUDY INTO THE EFFECT OF PARENT-CHILD EDUCATION PROGRAMS ON THE ATTITUDES OF MOTHERS’ GROWING UP OF THEIR CHILDREN AND HOME ARRANGEMENTS

Yıl 2014, Cilt: 22 Sayı: 3, 1077 - 1090, 15.07.2016

Öz

The current study was carried out to investigate the effect of Parent-Child Education Programs given to the mothers having a child in 2-3 year old group on their attitudes of growing a child and home arrangements. In the research, 35 mother and their children comprised the sampling group. Mothers were applied Parent-Child Education Program for 10 weeks, as 1 hour a day in a week.In order to determine the effect of the educational program on mothers, Home Environment Evaluation Scale and the Attitude Scale for Child Growing were applied. As a conclusion, it was found that the education given to mothers had positive contributions to the developments of children of the mother, supported the education and also contributed to the mothers’ attitudes of preparing home environment and bringing up children.

Kaynakça

  • Anonim (1999). 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Projeler Kitabı. “ Ana Baba Okulu Projesi”, İstanbul Çocukları Vakfı.
  • Baykan, S., Temel, Z. F., Ömeroğlu, E., Bulduk, S., Ersoy, Ö., Avcı, N. ve Turla, A. (1995). Ankara’da Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki 0-6 Yaş Çocuklarının Gelişim Durumları- nın İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Milli Eğitim Bakanlığı Okulöncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü- Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi, Ankara.
  • Bekman, S. (1991). Erken Çocukluk Gelişiminde Ev Merkezli Eğitim. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi,3,40-41.
  • Bekman, S. (1998). Eşit Fırsat. Anne Çocuk Eğitim Programının Değerlendirilmesi. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları- 12. İstanbul: Yapım Matbaası.
  • Cadwell, B. M. and Bradley, R. H., (1984). Home Observation for Measurement of the Envi- ronment Administration Manual, Revised Edition, University of Arkansas, at Little Rock, Arkansas, U.S.A.:29-35.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1998). Kültürel Psikoloji. Kültür Bağlamında İnsan ve Aile. İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık Ticaret ve Sanayi A.Ş.
  • Elibol, F. (2007). 12-36 Aylar Arasında Çocukları Olan Annelere Verilen Grup Eğitiminin An- nelerin Anne-Babalık Görevlerinde Öz Yeterliliklerine Yönelik Katkısının İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Kanisberg, J. S., Levant, R. F. (1988). Parental Attıtudes And Children’s Self-Concept And Bahavior Following Parent’s Prticipation İn Parent Training Groups. Journal of Commu- nity Psychology ,16,152-154.
  • Karaaslan Baç, T. B. ve Bal, S. (2002). Çok Düşük Doğum Ağırlıklı Prematüre Bebeklerin Gelişimine Ev Merkezli Erken Eğitim Programlarının Etkisini İncelenmesi. Çocuk Geli- şimi ve Eğitimi Dergisi, 1(6-7),Haziran-Aralık,31.
  • Kartal, H. (2013). Erken Eğitim ve Destek Programları. Aile Eğitimi ve Erken Çocukluk Eğiti- minde Aile Katılım Çalışmaları. (Ed. Z. F. Temel) 2. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kaya, Ö. (1994). Annelere Verilen Eğitimin Çocuklarına Karşı İstenmedik Tutumlarına Etki- si. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Köse, E. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Ed. R. Y. Kıncal). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kuşin, İ. (1991). Okulöncesinde Aile ve Okul İşbirliği. Ya-pa 7. Okulöncesi Eğitimi ve Yay- gınlaştırılması Semineri Eskişehir. İstanbul: Ya-pa Yayıncılık.
  • LeCompte, G., LeCompte, A. ve Özer, S. (1978) Üç Sosyoekonomik Düzeyde Ankara’lı An- nelerin Çocuk Yetiştirme Tutumları: Bir ölçek uyarlaması. Psikoloji Dergisi, 1,5-8.
  • Madden, J.,O’HARA, J. ve Levenstein, P. (1984). Home Again: Effects of the Mother-Child Home Program and Child. Child Development,55, 636-647.
  • Myers, R. (1996). Hayatta Kalan On İki. Erken Çocukluk Eğitimi Programlarının Güçlendi- rilmesi. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayın No 5. Ankara: Varol Matbaası.
  • Oktay, A. (1999). Yaşamın Sihirli Yılları: Okulöncesi Dönem, İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Öğretir (2004).Pozitif Düşünmeye Dayalı Grup Eğitimi Programının Annelerin Benlik Algısı, Eşlerine ve Çocuklarına Yönelik Tutumları İle Kendini Denetle- me Becerisi ve Otomatik Düşünceleri Üzerinde Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi.Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Öğretir, A.D., S.Demiriz (2009). “Anne Ev Ziyareti Eğitim Programının Annelerin Tutumlarına ve Empatik Eğilimlerine Etkisi” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilim- leri Dergisi,42,1.
  • Roberts, R. N. (1988). Ka Ho’ o kipa ‘ Ana Welcoming Our Baby An Intervention Program for Hawaiian Families. Children Today, July – August, 6-10.
  • Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2013). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. An- kara: Anı Yayıncılık.
  • Temel, Z. F. (1999). The Study of the Effect of Mother-Child Education Program. Internati- onal School Psychology Association XXII Annual Coolquim Theme and Scientific Prog- ram. Kreuzlingen/Konstanz, Switzerland) Germany, July 30 Agust , 3,32.
  • Temel, Z. F. ve Aksoy, A. B. (2000). Home-Based Mother Training Program For 0-3 Years of Age and Its Effects on Home Environment. Psychologie&Education, 25/26 (1-2), 51-57.
  • Temel, Z. F. (2001). Okul Öncesi Eğitime Anne-Babanın Katılımı. Gazi Üniversitesi Anao- kulu/ Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı, Rehber Kitaplar Dizisi. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Ünal, F. (2003). Empatik İletişim Eğitiminin Okulöncesi Çocuğu Olan Annelerin Empatik Be- ceri Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Üstünoğlu,Ü. (1991). Aile Eğitimi Paneli, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.10 Mayıs, Ankara.
  • Young, M. E. (1996). Early Child Development Investing in the Future. The International Bank For Reconstruction And Development/ THE WORLD BANK.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA43HB95FC
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Özlem ALKAN Ersoy Bu kişi benim

Zeynep Kurtulmuş Bu kişi benim

Neslihan ÇÜRÜK Tekin Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 22 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Ersoy, Ö. A., Kurtulmuş, Z., & Tekin, N. Ç. (2016). A STUDY INTO THE EFFECT OF PARENT-CHILD EDUCATION PROGRAMS ON THE ATTITUDES OF MOTHERS’ GROWING UP OF THEIR CHILDREN AND HOME ARRANGEMENTS. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 1077-1090.