The Perceptions of Turkish Children Living in Germany Towards Turkish, Learning and Using Turkish

Yıl 2017, Cilt: 25 Sayı: 6, 2345 - 2356, 15.11.2017

Banu Aktürkoğlu Kevser Özaydınlık

Öz

The aim of this research was to explore the perceptions of the Turkish children living

in Germany towards Turkish, learning and using Turkish. Qualitative method was used to

describe the children’s opinions for in depth study. The research was conducted via purposeful

sampling method and the population of the study consisted of total 31 students. The data were

collected via semi-structured interviews and content analysis was carried out.

The results of the study revealed that most of the students who participated in the study

spoke German or mostly German and half-German half-Turkish in non-school settings and in

the school except for the course hours, they read more books written in German in addition to

their course books and they watched Turkish television channels a lot . Furthermore, it was

found that nearly all the children liked Turkish courses and they liked reading course books

written in Turkish, and more than half of them considered that it was necessary to learn Turkish,

more than half of them found Turkish easy to learn, and half of them thought that they knew

Turkish well.

Anahtar Kelimeler

Bilingualism; native language, Turkish children in Germany

Almanya’da Yaşayan Türk Çocuklarının Türkçeye, Türkçeyi Öğrenmelerine ve Kullanmalarına İlişkin Görüşleri

Öz

Bu araştırmada, Almanya’da yaşayan Türk çocuklarının Türkçeye, Türkçeyi öğrenmelerine

ve kullanmalarına ilişkin görüşleri belirlenmeye çalışılmış; çocukların görüşlerini

derinlemesine betimlemek amacıyla nitel yöntem kullanılmıştır. Araştırma, 31 öğrenciden

oluşan çalışma grubu üzerinde yürütülmüştür. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla

toplanmış, içerik analizi yapılmıştır.Çalışmanın sonucunda, araştırmaya katılan çocukların çoğunun okul dışında ve okulda

ders saatleri dışında Almanca ya da daha çok Almanca olmak üzere Almanca-Türkçe karışık

konuştuğu, ders kitaplarının dışında daha çok Almanca kitaplar okuduğu, daha çok Türk

televizyon kanallarını izlediği; çocukların tamamına yakınının Türkçe derslerini sevdiği,

Türkçe ders kitaplarını severek okuduğu; yarısından çoğunun Türkçeyi öğrenmeyi gerekli

bulduğu; yarısından çoğunun Türkçe öğrenmeyi kolay bulduğu; yarısının Türkçeyi iyi bildiğini

düşündüğü saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

İki dillilik, ana dili, Almanya’daki Türk çocukları

Kaynakça

• Alabay, E. (2008). Almanya’da yaşayan Türk ailelerinin okulöncesi dönem çocuklarında dil gelişimi ve Alman hükümetinin göçmen çocukları için düzenlediği dil gelişim programları. In İ.
• Aydoğan, & F. Yaylacı (Eds), I. Uluslararası Avrupalı Türkler Kongresi “Eğitim ve Kültür”, Volume 2 (pp. 356-371). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Aydın, İ. S. (2013). İki dilli Türk öğrencilerin yazılı anlatım becerilerine yönelik bir durum çalışması. Turkish Studies, Volume 8/9 Summer, 657-670.
• Aypay, A., Cemaloğlu, N., Sarpkaya, R., Ellez, M., Şahin, B., Tombul, E., et al. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Belet, Ş. D. (2009). İki dilli Türk öğrencilerin ana dili Türkçeyi öğrenme durumlarına ilişkin öğrenci, veli ve öğretmen görüşleri (Fjell ilköğretim okulu örneği, Norveç). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 71-85.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, M. (2008). Yurtdışında bulunan Türk çocuklarının eğitimi ve uyumunda öğretmenlerin sorumlulukları. In İ. Aydoğan, & F. Yaylacı (Eds), I. Uluslararası Avrupalı Türkler Kongresi “Eğitim ve Kültür”, Volume 1 (pp. 286-302). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Çalışkan, N. (2008). Türk öğretmenler tarafından yürütülen Türkçe ve Türk kültürü derslerinin verimliliğini etkileyen faktörler. In İ. Aydoğan, & F. Yaylacı (Eds), I. Uluslararası Avrupalı Türkler Kongresi “Eğitim ve Kültür”, Volume 2 (pp. 191-208). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Güllüpınar, F. (2010). Almanya’da türk göçmenlerin çocuklarının bölünmüş kaderleri ve eğitimdeki başarısızlıklarının yapısal nedenleri: entegrasyon aşağı mı yukarı mı?, Eğitim, Bilim Toplum Dergisi, 8 (31), 65-87.
• Yağmur, K. (2006). Batı Avrupa’da Türkçe öğretiminin sorunları ve çözüm önerileri. Dil Dergisi, 134, 26-41.
• Yağmur, K. (2013). Dil öğretiminde anadili, ikinci dil ve yabancı dil kavramları. In M. Durmuş, & A. Okur (Eds), Yabancılara türkçe öğretimi el kitabı, (pp, 181-200). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Yaylacı, A. F. (2008). Belçikalı ve Türk eğitimcilerle velilerin Türkçe ve Türk kültürü derslerine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. In İ. Aydoğan, & F. Yaylacı (Eds), I. Uluslararası Avrupalı Türkler Kongresi “Eğitim ve Kültür”, Volume 1 (pp. 236-252). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
• Yazıcı, Z., & Temel, F. (2011). İki dilli ve tek dilli çocuklarda dil gelişimi okuma olgunluğu ilişkisi. Mehmet Akif Ersoy Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (22), 145-158.
• Yazıcı, Z. (2011). Okulöncesi dönemdeki göçmen çocukların iki dilli ve çok kültürlü ortamda öğrenmeleri üzerine onlar bizim hemşehrimiz uluslararası göç ve hizmetlerin kültürlerarası açılımı (Eds.: Erol Esen & Zeliha Yazıcı). s. 75-84. Ankara: Siyasal Kitabevi.