Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Inequality in Education in Turkey in the Scope of PISA and TSI

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 4, 1195 - 1206, 15.07.2018
https://doi.org/10.24106/kefdergi.434152

Öz

The purpose of this
study was to evaluate equality in education within PISA results and TUIK data
longitudinally. In the current study, 2009, 2012 and 2015 PISA cognitive data
and 2008-2015 TSI education and culture data examined according to regions. The
results of the study indicated that students’ mean achievement scores on
mathematics, science and reading decreased considerably in 2015 for all
regions. There were significant differences among regions in all areas and all
years. In general, the least successful regions were Southeastern and Middle-eastern
Anatolia. According to TSI data, most impressive result was that in 2012 schooling
rate in primary education decreased dramatically
in all regions. Moreover, there were considerable differences among regions
with respect to 2015 TUIK education and culture data.

Kaynakça

  • Aydın, A., Sarıer, Y. ve Uysal, Ş. (2012). Sosyoekonomik ve sosyokültürel değişkenler açısından PISA matematik sonuçlarının karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim, 37,20-30.
  • Ball, S.J. (2010). New class inequalities in education: Why education policy may be looking in the wrong place: Education policy, civil society and social class. International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (3/4),155-166, https://doi.org/10.1108/01443331011033346
  • Berberoğlu, G., & Kalender. (2005). Investigation of student achievement across years, school types and regions: the SSE and PISA analyses. Educational Sciences and Practice, 4(7), 21-35.
  • Çalışkan Maya, İ. (2006). AB sürecinde Türkiye ile AB ülkeleri eğitim istatistiklerinin karşılaştırması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,4(4), 375-394.
  • Çelen, F.K., Çelik, A. ve Seferoğlu, S.S. (2011). Türk Eğitim Sistemi ve PISA Sonuçları. Akademik Bilişim, 1-9. Dünya Bankası Raporu. Türkiye’de temel eğitimde kalite ve eşitliğin geliştirilmesi zorluklar ve seçenekler. [Çevirim içi: http://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/egitim/007.pdf ]. Erişim tarihi. 20.01.2017.
  • Frankel,J.R., Wallen, N.,E. & Hyun, H.H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. McGraw-Hill, NY.
  • Gök, F. (2004). Eğitim hakkı: Türkiye gerçeği. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Güzeller, C., Akın, A. (2011). The inter-regional inequalıty of access to information and communicatıon technology in Turkey based on PISA 2009 data. TOJET:The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (4), 349-354.
  • Marks, G.H. (2005). Cross-national differences and accounting for social class inequalities in education. International Sociology, 20(4), 483–505. doi: 10.1177/0268580905058328.
  • OECD (Organization for Economics Cooperation and Development). [Çevirim-içi: http://www.oecd.org/pisa/]. Erişim tarihi: 20.01.2017.
  • Pallant, J. (2007). SPSS Survival Manual: A Step by Step Guide to Data Analysis Using SPSS for Windows. Allen & Unvin, Australia.
  • Sarıer, Y. (2010). Ortaöğretime giriş sınavları (OKS-SBS) ve PISA sonuçları ışığında eğitim-de fırsat eşitliğinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11,(3),107-129.
  • Sinko, M., & Lehtinen, E. (1999). The challenges of ICT in Finnish education. The Finnish National Fund for Research and Development SITRA. Atena kustannus, WSOY, Juva.
  • UDHR (Universal Declaration of Human Rights). [Çevirim-içi: http://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/]. Erişim tarihi: 12.10.2017.
  • Tabachnick, B.,G. & Fidell, L.,S.(2007). Using Multivariate Statistics (5th Ed.). Pearson, Boston.
  • Tomul, E (2007). Türkiye’de eğitime katılım üzerinde gelirin etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 122-131.

Pısa ve Tüik Verileri Çerçevesinde Türkiye’de Eğitimde Eşitsizlik

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 4, 1195 - 1206, 15.07.2018
https://doi.org/10.24106/kefdergi.434152

Öz

Araştırmanın amacı, Türkiye’de eğitimde fırsat
eşitliğinin PISA bulguları ve TÜİK verileri çerçevesinde boylamsal olarak
betimsel değerlendirilmesidir. Araştırma kapsamında PISA 2009, 2012, 2015
verileri ile 2008-2015 TÜİK eğitim ve kültür verileri bölgelere göre değerlendirilmiştir.
Araştırmanın bulguları tüm bölgelerde matematik, fen ve okuma alanlarında
öğrenci başarılarının 2015 yılında önemli ölçüde düştüğünü göstermektedir. PISA
başarı puanlarında üç alanda ve tüm yıllarda bölgeler arasında manidar
farklılıklar vardır. Başarısı en düşük olan bölgeler Güneydoğu ve Ortadoğu
Anadolu bölgeleridir. TÜİK verilerine ilişkin en çarpıcı bulgu ise tüm
bölgelerde temel eğitimde okullaşma oranının 2012 yılında sonra ciddi derecede
düşmesidir. Ayrıca TÜİK’ten elde edilen eğitim ve kültür verilerinin de bölgeler
arasında farklılıklar olduğu bulunmuştur.

Kaynakça

  • Aydın, A., Sarıer, Y. ve Uysal, Ş. (2012). Sosyoekonomik ve sosyokültürel değişkenler açısından PISA matematik sonuçlarının karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim, 37,20-30.
  • Ball, S.J. (2010). New class inequalities in education: Why education policy may be looking in the wrong place: Education policy, civil society and social class. International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (3/4),155-166, https://doi.org/10.1108/01443331011033346
  • Berberoğlu, G., & Kalender. (2005). Investigation of student achievement across years, school types and regions: the SSE and PISA analyses. Educational Sciences and Practice, 4(7), 21-35.
  • Çalışkan Maya, İ. (2006). AB sürecinde Türkiye ile AB ülkeleri eğitim istatistiklerinin karşılaştırması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,4(4), 375-394.
  • Çelen, F.K., Çelik, A. ve Seferoğlu, S.S. (2011). Türk Eğitim Sistemi ve PISA Sonuçları. Akademik Bilişim, 1-9. Dünya Bankası Raporu. Türkiye’de temel eğitimde kalite ve eşitliğin geliştirilmesi zorluklar ve seçenekler. [Çevirim içi: http://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/egitim/007.pdf ]. Erişim tarihi. 20.01.2017.
  • Frankel,J.R., Wallen, N.,E. & Hyun, H.H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. McGraw-Hill, NY.
  • Gök, F. (2004). Eğitim hakkı: Türkiye gerçeği. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Güzeller, C., Akın, A. (2011). The inter-regional inequalıty of access to information and communicatıon technology in Turkey based on PISA 2009 data. TOJET:The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (4), 349-354.
  • Marks, G.H. (2005). Cross-national differences and accounting for social class inequalities in education. International Sociology, 20(4), 483–505. doi: 10.1177/0268580905058328.
  • OECD (Organization for Economics Cooperation and Development). [Çevirim-içi: http://www.oecd.org/pisa/]. Erişim tarihi: 20.01.2017.
  • Pallant, J. (2007). SPSS Survival Manual: A Step by Step Guide to Data Analysis Using SPSS for Windows. Allen & Unvin, Australia.
  • Sarıer, Y. (2010). Ortaöğretime giriş sınavları (OKS-SBS) ve PISA sonuçları ışığında eğitim-de fırsat eşitliğinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11,(3),107-129.
  • Sinko, M., & Lehtinen, E. (1999). The challenges of ICT in Finnish education. The Finnish National Fund for Research and Development SITRA. Atena kustannus, WSOY, Juva.
  • UDHR (Universal Declaration of Human Rights). [Çevirim-içi: http://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/]. Erişim tarihi: 12.10.2017.
  • Tabachnick, B.,G. & Fidell, L.,S.(2007). Using Multivariate Statistics (5th Ed.). Pearson, Boston.
  • Tomul, E (2007). Türkiye’de eğitime katılım üzerinde gelirin etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 122-131.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Nermin Kıbrıslıoglu Uysal Bu kişi benim

Selahattin Gelbal Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Temmuz 2018
Kabul Tarihi 5 Kasım 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 26 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Kıbrıslıoglu Uysal, N., & Gelbal, S. (2018). Pısa ve Tüik Verileri Çerçevesinde Türkiye’de Eğitimde Eşitsizlik. Kastamonu Education Journal, 26(4), 1195-1206. https://doi.org/10.24106/kefdergi.434152