Effects on The Mathematical Success of The Cooperative Learning Method and The Students’ Views Regarding to The Process

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 6, 1961 - 1970, 15.11.2018

Ayşegül Gülsar Menekşe Seden Tapan-broutın Şirin İlkörücü

https://doi.org/10.24106/kefdergi.356226

Cited By: 4

Öz

The purpose of this research is to determine the effects of
Student Teams and Achievement Divisions (SAV) technique, which is a technique
of cooperative learning, on academic achievement of students and to analyze
students' opinions on this technique. The mixed methodology was used in the
research. The participants of this study were 49 students (27 experimental
and 22 control) studying in the fifth year of a secondary school in the center
of Bursa. The data were collected using the "geometric success test"
and the "interview form". As a result of the analyses, it was
determined that the students to whom the Student Teams and Achievement
Divisions technique was applied were more successful than the students to whom
the curriculum was applied. As a
result of the interviews with ten students in the experimental group, it was
concluded that the students improved their ability to work together, communication
skills and contributed to the students' sense of responsibility.

Anahtar Kelimeler

Geometry, mathematics education, geometry, cooperative learning, student teams and achievement divisions technique

İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Matematik Başarısına Etkisi Ve Öğrencilerin Yönteme İlişkin Görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı matematik dersinin geometri konusuna
uygulanan işbirlikli öğrenme yöntemlerinden öğrenci takımları-başarı bölümleri
tekniğinin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi ve öğrencilerin bu tekniğe
ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın
çalışma grubunu Bursa merkezde bulunan bir ortaokulun beşinci sınıfında öğrenim
gören 49 (27 deney ve 22 kontrol) öğrenci oluşturmaktadır. Veriler ‘Geometri
başarı testi’ ve ‘görüşme formu’ kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada işbirliği
yöntemi uygulanan öğrencilerin, müfredatın uygulandığı gruba göre daha başarılı
olduğu tespit edilmiştir. Deney grubunda on öğrenci ile yapılan görüşmeler
sonucunda öğrenci takımları-başarı bölümleri tekniğinin öğrencilerin birlikte
çalışma becerisini, iletişimini geliştirdiği, öğrencilerin sorumluluk bilincine
katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Geometri, matematik eğitimi, işbirlikli öğrenme, öğrenme takımı başarı bölümü tekniği

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (1992). İşbirlikli Öğrenme: Kuram, Araştırma, Uygulama. (1.Basım). Malatya: Uğurel Matbaası.
• Akbuğa, S. (2009). İlköğretim 4. Sınıf Matematik Dersinde İşbirlikli Öğrenme İlkelerine Göre Yapılandırılmış Grup Etkinliklerinin Öğrenci Erişilerine ve Tutumlarına Etkisi. Yayınlanma-mış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Al-halal, A. (2001). The Effects of Individualistic Learning and Cooperative Learning Strate-gies on Elementarty Students’ Mathematics Achievement and Use of Social Skills. Unpublis-hed PhD thesis, The Faculty of College of Education Ohio University.
• Altınsoy, B. (2007). Takım-Oyun Turnuva Tekniğinin İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencileri-nin Matematik Dersindeki Akademik Başarısı, Kalıcılık ve Matematiğe İlişkin Tutumları Üze-rindeki Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens-titüsü, Adana.
• Altun, M. (2008).İlköğretim İkinci Kademede (6,7,8. Sınıflarda) Matematik Öğreti-mi.(5.Basım). Bursa: Alfa Yayınevi.
• Arısoy, B. (2011). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Ötbb ve Tot Tekniklerinin 6.Sınıf Öğrencile-rin Matematik Dersi “İstatistik Ve Olasılık” Konusunda Akademik Başarı, Kalıcılık ve Sosyal Beceri Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Aydın, F. (2009). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin 10. Sınıf Coğrafya Dersinde Başarıya, Tutu-ma ve Motivasyona Etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Barbato, R. (2000). Policy Implications of Cooperative Learning on The Achievement and Attitudes of Secondary School Mathematics Students. Unpublished PhD thesis, Fordham Uni-versity, New York.
• Baştürk, R. (2009). Deneme Modelleri., A. Tanrıöğen. (Editör). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Anı Yayıncılık.
• Baykul, Y. (2005). İlköğretimde Matematik Öğretimi 1.- 5. Sınıflar İçin. (8.Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Bayraktar, B. (2012), Determining Optimum Hydraulic Parameters in Branched Water Supply System, Journal of the Balkan Tribological Assocition Vol. 18, No 2, p. 174 – 183,
• Bilgin, T. (2004).İlköğretim Yedinci Sınıf Matematik Dersinde(Çokgenler Konusunda) Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri Tekniğinin Kullanımı ve Uygulama Sonuçları. Uludağ Üniversite-si Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 19-28.
• Bosfield, G.F. (2004). A Comparison of Traditional Mathematical Learning and Cooperative Mathematical Learning. Masters of Arts in education, Faculty of California State University, California.
• Creswell, W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. (Çev. Mustafa Sözbilir) Ankara: Pegem akademi.
• Çırakoğlu, C. (2009).İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemi ile Geleneksel Öğretim Yaklaşımının İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Geometri Dersindeki Akademik Başarılarına Etkisi. Yayın-lanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Efe, M. (2011). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin, Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri ve Küme Destekli Bireyselleştirme Tekniklerinin İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersi “İstatistik ve Olasılık” Ünitesindeki Başarılarına, Tutumlarına ve Motivasyonlarına Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Ersoy, Y., Özdaş, A., Kaya R. vd. ve Özer, B.(Editörler). (1991). Matematik Öğretimi. Eskişe-hir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi
• Felder, R. and Brent. R., (1994).Cooperative Learning in Technical Courses:Procedures, Pitfalls and Payoffs. Work Supported by National Science Foundation Division of Undergraduate Education Grant. Web: http://eric.ed.gov adresinden alınmıştır (ED377038).
• Four Leading Models. (Mayıs/Haziran 2000).Harward Education Letter Research Online. Web: http://www.edletter.org/past/issues/2000-mj/Models.shtml adresinden 15 Mart 2010’da alınmıştır.
• Gabbert, B., Johnson D.W., and Johnson, R.T. (1986). Cooperative Learning , Group to Indi-vidual Transfer, Process Gain, and the Acquisition of Cognitive Reasoning Strategies. Journal of Psychology, 120(3), 265-278.
• Gelici, Ö. (2011).İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersi Cebir Öğrenme Alanındaki Başarı, Tutum ve Eleştirel Düşünme Becerilerine Etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Goldberg, L.F. (1989). Implementing Cooperative Learning Within Six Elementary School Learning Disability Classrooms to İmprove Math Achievement and Social Skills. Ed. D. Prac-ticum, Nova University, Florida.
• Gömleksiz, M. (1994). Kubaşık Öğrenme Yönteminin Demokratik Tutumlar ve Erişi Üzerinde-ki Kalıcılığı. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Eğitim Bilimleri Kongresi, Kuram Uygu-lama-Araştırma: Bildiriler, 421-430.
• Johnson, D.W. and Johnson R.T. (1991). Learning Mathematics and Cooperative Learning Lesson Plans for Teachers. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T., and Holubec, E.J. (1991). Cooperation in the Classroom. MN:Interaction Book Company. Web: http://www.csudh.edu/dearhabermas/cooplrn.htm adre-sinden 10 Eylül 2016’da alınmıştır.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T., and Holubec, E.J. (1994). The New Circles of Lear-ning:Cooperation in the Classroom and School. U.S.A.: ASCD Publications.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T., and Stanne M.B. (2000).Cooperative Learning Methods: A Meta Analysis. Web:http://www.ccsstl.com/sites/default/files/Cooperative%20Learning%20Research%20.pdf adresinden 5 Mayıs 2013’de alınmıştır.
• Karnasih, I. (1995).Small-Group Cooperative Learning and Field – Dependence Independence Effects on Achievement and Affective Behaviors in Mathematics of Secondary School Students in Medan, Indonesia. Unpublished PhD thesis, The Florida State University, College of Edu-cation.
• Lucas, C. A. (1999). A Study of Effects of Cooperative Learning on The Academic Achievement and Self-Efficacy of College Algebra Students. Unpublished PhD thesis, University of Kansas, Faculty of the Graduate School.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2005). İlköğretim Matematik Dersi 1-5. Sınıflar Öğretim Prog-ramı ve Kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
• Marangoz, İ. (2010). İlköğretim 6.Sınıf Matematik Dersi Geometri Öğrenme Alanında İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısı ve Tutumlarına Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Martin, R. L. (2005). Effects of Cooperetive and Individual Integrated Learning Systems on Attitudes And Achievement In Mathematics. Unpublished PhD thesis, Florida International University.
• Monteiro, L. R., Diniz-Filho, J. A. F., dos Reis, S. F., & Araújo, E. D. (2002). Geometric estimates of heritability in biological shape. Evolution, 56(3), 563-572.
• Nichols, J.D., and Hall, N. (1995).The Effects of Cooperative Learning on Student Achievement and Motivation in A High School Geometry Class. Contemporary Educational Psychology, 21(4), 467-476.
• Nichols, J., and Miller, R.B. (1993). Cooperative Learning and Student Motivation. University of Oklahoma. Web: http://eric.ed.gov adresinden 14 Haziran 2013’te alınmıştır (ED359254).
• Posluoğlu, Z. Y. (2002). İlköğretim Matematik Dersinde Problem Çözme Becerilerinin Kazandırılmasında İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sherman, L.W., and Thomas, M. (1986). Mathematics Achievement in Cooperative Versus Individualistic Goal-Structured High School Classrooms. The Journal of Educational Research, 79, 169-172.
• Slavin, R.E. (1990). Cooperative Learning: Theory, Research, and Practice (First edition). New Jersey: Prentice Hall.
• Stahl, R. J. (1994). The Essential Elements of Cooperative Learning in the Classroom. Web:http://eric.ed.gov adresinden 2 Ocak 2016’da alınmıştır (ED370881).
• Tanışlı, D. (2002). Matematik Öğretiminde Bilgi Değişme Tekniğinin Etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Tarım, K. (2003). Kubaşık Öğrenme Yönteminin Matematik Öğretimindeki Etkililiği ve Kubaşık Öğrenme Yöntemine İlişkin Bir Meta Analiz Çalışması. Yayınlanmamış doktora tezi, Çukuro-va Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Ural, A. (2007). İşbirlikli Öğrenmenin Matematikteki Akademik Başarıya, Kalıcılığa,Matematik Özyeterlik Algısına ve Matematiğe Karşı Tutuma Etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uysal, G. (2010). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikli Öğrenmenin Erişiye, Problem Çözme Becerilerine, Öğrenme Stillerine Etkisi ve Öğrenci Görüşleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Ünlü, M. (2008). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin 8. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersi “Permütasyon ve Olasılık” Konusunda Akademik Başarı ve Kalıcılık Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
• Vaughan, W. (2002). Effects of Cooperative Learning on Achievement and Attitude Among Students of Color. The Journal of Educational Research,95(6), 359-364.
• Yıldırım, Z. (2011). Kubaşık Öğrenme Yönteminin Küme Destekli Bireyselleştirme Tekniğinin 6. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersindeki Başarılarına Ve Tutumlarına Etkisi. Yayınlan-mamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Yıldız, N. (2001). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin İlköğretim 7.Sınıf Matematik Öğretiminde Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.