GÜNEY AVRUPA REJİMİNDE EMEKLİLİK SİSTEMLERİ: MUKAYESELİ BİR ANALİZ

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 1, 118 - 140, 30.06.2016

Nurgün Kul Parlak

Öz

21. yüzyıl sanayi toplumlarının ekonomik, politik, sosyal ve kurumsal yapılarını altüst
eden yeni bir değişim ve dönüşüm dalgası yaşanmaktadır. Bu dönüşümlere eşlik eden
demografik değişimler, sosyal güvenlik sitemlerinde yeniden yapılanmayı zorunlu
kılmaktadır. Yaşlılıkta asgari bir gelir güvencesi sağlayan ve kurumsal çözümler sunan
sosyal güvenlik sistemleri, bu süreçte finansman ve hizmetlerin sürdürülebilirliği
açısından tartışmalara konu olmakta, sosyal politikanın gündemden düşmeyen bir
meselesi haline gelmektedir. Tüm dünyada olduğu gibi, Güney Avrupa refah rejimi
ülkeleri (İtalya, İspanya, Yunanistan ve Türkiye) çeşitli politikalar ve farklı deneyimlerle
sosyal güvenlik sistemlerini sosyo-ekonomik gerçeklere uyumlu hale getirmek için köklü
reformlar yapmaktadır. Bu çalışmada, benzer özellikler gösteren bu ülkelerde uygulanan
reformlarla, emeklilik sistemlerinin finansal açıdan sürdürülebilirliği sağlansa da,
emekli ödeneğinin düşürülmesiyle gelecekte yaşlı yoksulların ortaya çıkacağı iddia
edilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Güney Avrupa, Refah Rejimi, Sosyal Güvenlik Reformu, Emeklilik Sistemi ve Yaşlı Yoksul

Kaynakça

• Alper, Y. (2011). Sosyal Güvenlik Reformu ve Finansmanla İlgili Beklentiler. Sosyal Güvenlik Dergisi, 1 (1), 7-47.
• Arabacı, R.Y. – Yusuf, A. (2010). Sosyal Güvenlik Reformunun Yaşlılık Aylıklarına Etkisi: Yoksulluk Yaratan Bir Sosyal Güvenlik Sistemi. TODAİE Amme İdaresi Dergisi, 43 (2), 101-117.
• Başbakanlık (2005). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: 9. Sosyal Güvenlik Reformu: Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Ankara.
• Buğra, A. – Keyder, Ç. (2006). Poverty and Social Policy in Contemporary Turkey. Journal of European Social Policy, 16 (39), 211-228.