“İdeal Tıp Eğiticisi”: Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Bilişsel Kurguları

Yıl 2018, Cilt: 10 Sayı: 3, 373 - 380, 23.10.2018

Engin Karadağ Fatma Sultan Kılıç Didem Arslantaş Ferhan Esen Kubilay Uzuner Hüseyin İlhan Kevser Erol

https://doi.org/10.18521/ktd.382910

Cited By: 1

Öz

Amaç: Tıp Fakültesi öğrencilerinin tıp eğiticisi kavramına ilişkin algılarında çeşitli faktörler etkilidir. Bunlardan en önemlisi öğrenim gördükleri fakültedeki tıp eğiticileridir. Bu bağlamda, araştırmada öğrencilerin bilişsel yapılarında yer alan „ideal tıp eğiticisi‟ niteliklerinin belirlenmesi ve bu niteliklere göre ideal tıp eğiticisi modellemesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Karma yöntemlerden keşfedici desenle tasarlanan araştırmada, İç Anadolu Bölgesi‟ndeki bir devlet üniversitesi tıp fakültesinde farklı sınıf seviyelerinde öğrenim gören 217 öğrenci çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırma verileri yapılandırılmış görüşme tekniklerinden „dağarçık ağı‟ tekniği kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi ve ağ benzerlik formülü kullanılmıştır.

Bulgular: Bulgular, ideal tıp eğiticisi niteliklerini temsil eden 1.627 adet geçerli bilişsel kurgunun (sadece olumlu nitelikler) olduğunu; bu kurguların 24 alt ve beş ana kategoride sınıflandırılabileceğini göstermiştir. En fazla tekrarlanan ilk üç bilişsel kurgu sınıf yönetimi becerisi, sevecenlik ve ölçme-değerlendirme becerisidir. Bilişsel kurguların sınıflandırıldığı ana kategoriler ise pedagojik yetkinlik, bireysel olgunluk, iletişim becerisi, yenilikçi ruh/uyarılım ve diğer özelliklerdir.

Sonuç: Sonuçlar tıp eğiticisi niteliğinin sadece birkaç nitelikle değil bir bütün olarak açıklanmasını gerektiğini ortaya çıkarmıştır. Bu nitelikler pedagoji bilgisinden alan (tıp) bilgisine; nezaketlilikten ve samimiyete uzanan çizgide çeşitlilik göstermektedir. Araştırmada elde edilen niteliklere göre oluşturulan „Çembersel Tıp Eğiticisi Modeli‟ altı bileşen ve her bir bileşenin birbirleriyle ilişkili 24 yapıdan oluşmaktadır. Her bir bileşen ise kendi içinde yapılara ayrılmaktadır. Modelde tıp eğiticisinin olmazsa olmaz en önemli iki temel niteliği „Pedagojik Yetkinlik‟ ve Bireysel Olgunluk‟tur. Oluşturulan çembersel model tıp eğiticisini bir bütün olarak değerlendirmeye olanak vermekte olup bütün bileşen ve yapılar, tıp eğiticisi niteliklerini sistematik bir ilişki örüntüsüyle açıklamakta kullanılabilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tıp eğitimi, Tıp Eğiticisi, Bilişsel Kurgu, Dağarçık Ağı, Çembersel Tıp Eğiticisi Modeli

“Ideal Medical Educator”: Cognitive Structures of Medical Faculty Students

Öz

Objective: Several factors influence the perception of medical school students regarding the concept of medical educator. The most important of these is the medical educators in the faculty where they are studying. In this context, in this research, it was aimed to determine the qualifications of 'ideal medicine educator' in the cognitive structures of the students and to design a model according to these qualities.

Methods: In this research designed by exploratory pattern from mixed methods, 217 students who are attending different grades in the medical faculty of a state university in the Central Anatolia Region include the study group. The data were obtained through the 'repertory grid', which is one of the structured interview techniques. Content analysis and grid similarity formulas were used in the analysis of the data.

Results: Findings indicate that there are 1,627 valid cognitive structures (only positive qualities) representing ideal medical educator qualities, and that these structures are separated into 5 major and 24 subcategories. The first three most frequently repeated cognitive structures are classroom management skills, compassion and assessment and evaluation skills. The main categories constitued by being classfied cognitive fiction are pedagogical competence, individual maturity, communication skills, innovative spirit / aversion and other characteristics.

Conclusion: The results revealed that the nature of the medical educator should be explained as a whole rather than just a few qualities. These qualities vary from the teaching profession to the dominance of the field (medical) knowledge, from courtesy and sincerity. Based on the qualities obtained in the research, the „Circular Medical Educator Model‟ consists of six components and each of the 24 components related to each other. Each component is separated into its own structure. The two most important essential qualities of the medical educator in the model are 'Pedagogical Competence' and 'Individual Maturity'. The created circular model allows to evaluate the medical educator as a whole and all components and structures can be used to explain the qualities of medical educators in a systematic relationship pattern.

Anahtar Kelimeler

Medical Education, Medical Educator, Cognitive Structures, Repertory Grid, Circular Medical Educator Mode

Kaynakça

• 1- Özden, Y. (2005). Eğitimde yeni değerler eğitimde dönüşüm, Ankara: Pegema. 2- Beare, H. & Caldwell, B.J. (1989). Creating an excellent school: Som new management techniques, London, Routledge. 3- Caldwell, B.J. (2005). School-based management, Paris and Brussels, IAE and IIEP- UNESCO. 4- Schlechty, P.C. (2005). Okulu yeniden kurmak, (Çev. Ed. Y. Özden), Ankara: Nobel Yayıncılık. 5- Hoy, W.K. & Miskel, C.G. (2010). Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama (Çev. Ed. S. Turan), Ankara: Nobel Yayıncılık. 6- Ravenette, T. (2000). Personal construct theory in educational psychology: a practitioner’s view, London: Whurr Publisher Ltd. 7- Karadağ, E. (2011). Okul müdürlerinin niteliklerine ilişkin olarak öğretmenlerin oluşturdukları bilişsel kurgular: Fenomonolojik bir çözümleme, Eğitim ve Bilim, 36(159), 25-40. 8- Kelly, G.A. (1955). The psychology of personal constructs. NY: W.W. Norton & Company. 9- Kelly, G.A. (1991). The psychology of personal constructs theory and personality, London: Routledge. 10- Adams-Webber, J. R. (1994). ‘Repertory grid’ technique. R. Corsini (Eds.) Encyclopedia of Psychology (pp.303-304), NY: John Wiley and Sons. 11- Davidson, D. (1977). The effect of individual differences of cognitive style on judgments of document relevance. Journal of the American Society for Information Science, 28, 273-184. 12- Driscoll, M. P. (1993). Psychology of learning for instruction: Learning and instructional technology. Boston: Allyn & Bacon. 13- McMillan, J.H. & Schumacher, S. (2006). Research in education evidence-based inquiry, New York: Pearson Education. 14- Melrose, S., & Shapiro, B. (1999). Students' perceptions of their psychiatric mental health clinical nursing experience: A personal construct theory exploration. Journal of Advanced Nursing, 30(6), 1451-1458 15- Morrison, P. (1990). An example of the use of ‘repertory grid’ technique in assessing nurses' self-perceptions of caring. Nurse Education Today, 10, 253-259. 16- White, A. (1996). A theoretical framework created from a ‘repertory grid’ analysis of graduate nurses in relation to the feelings they experience in clinical practice. Journal of Advanced Nursing, 24, 144-150. 17- Gordon C. (1968). Self conceptions: Configuration of content, Harlow: Longman. 18- Ausubel, D.P. (1963). Cognitive structure and the facilitation of meaningful verbal learning. Journal of Teacher Education, 14, 217-221. 19- Glass, A. L., & Holyoak, K. J. (1986). Cognition. NY: Random House.